ေျပာျပန္ရင္လည္း လြန္ေတာ့မယ္ (၁)

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ႏုိင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲမ်ားစြာ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ အခုအေျခအေနဟာ အရင္အေျခ အေန ေတြ နဲ႕ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးလို႕ ေျပာစမွတ္ျပဳရမယ့္ အေနအထားပါလို႕ တစ္ထစ္ခ် ယံုရခက္တယ္ဆိုရင္ စာေရးတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ကို သို႕ေလာသို႕ေလာ ေမးခ်င္ေျပာခ်င္ၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ စစ္သားေဟာင္းတစ္ဦးပါ။ တိတိပပေျပာရရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး သမိုင္းတခ်ိဳ႕ကို ထိေတြ႕ခြင့္ရသူတစ္ဦးေပါ့ေလ။ အခုေတာ့ သတင္းေလးေတြဖတ္ရင္း စဥ္းစားမိ တာေလး ျမင္မိ တာေလးေတြ ခ်ေရးမိတယ္။

ျပည္ေထာင္စုအစိုးရအဖြဲ႕ထဲမွာ ေျပာင္းလဲမႈေတြလုပ္တဲ့အခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ရင္တဖိုဖိုနဲ႕ေစာင့္ၾကည့္ ဖူးပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရင္ဖိုရတာ အေမာသားျဖစ္သြားေစတဲ့ အေၾကာင္းက အရင္ဝန္ႀကီး ၆ ဦးကို မျဖဳတ္ဘဲ သမၼတက သူ႕အနားကို ေခၚထာလိုက္ျခင္းပါပဲ။ တျခားသူေတြ ေဘးခ်ိတ္လို႕ အရင္ စက္မႈ (၁) ဝန္ႀကီးေဟာင္း ဦးစိုးသိန္း ပါလာတာကိုက တိုင္းျပည္ေန ျပည္သူလူထုအတြက္ ရတက္မေအးစရာပါပဲ။ သူဟာ ေနရာတကာ ေနရာရလိုတဲ့အတြက္ သူ႕ကိုယ္သူ lobby လုပ္ေနသူ တစ္ဦးလည္းျဖစ္တဲ့ အျပင္ ျမန္မာ့ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ေကာ္မရွင္ဆိုတဲ့ ဥကၠဌထုိင္ခံုမွာ အၿမိဳင့္သားထိုင္ရင္း တိုင္းျပည္ကို ေရာင္း စားေနသူတစ္ဦးလည္းျဖစ္ပါတယ္။

ဦးစိုးသိန္းဆိုတာက တပ္မေတာ္ေရတပ္စခန္းမႈး အဆင့္ေလာက္ကေန ေရတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္၊ ေနာက္ေတာ့ စက္မႈဝန္ႀကီးအဆင့္ထိတက္ျဖစ္၊ အခု သမၼတရံုး ဝန္ႀကီးအဆင့္ထိ ေရာက္ေနတဲ့ ဒုသမၼတေတြ ေန ရာေပ်ာက္ေလာက္ေအာင္ကို သမၼတကို အိပ္ေထာင္ထဲ ထည့္ထားသူလို႕ သူ႕ကိုယ္သူႀကံဳးဝါးတတ္သူ တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုလည္း သူအရင္လုပ္ခဲ့တဲ့ ဌာနေတြထဲမွာ ႀကိဳက္သလို စံုစမ္းလို႕ရပါတယ္။

သူလုပ္ခဲ့တာေတြထဲက တိုင္းျပည္ရဲ႕ဘ႑ာေငြေတြ ျဖဳန္းတီးျပစ္ခဲ့တဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြထဲမွာ စက္မႈ (၁/၂) ဝန္ႀကီး၊ MIC ဥကၠဌဘဝမွာတုန္းက ျပည္ပကေန ပစၥည္းဝယ္ရင္ Board အဖြဲ႕ဖြဲ႕ၿပီး အဲဒီအဖြဲ႕ရဲ႕ သေဘာ တူညီခ်က္၊ မဲခြဲဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ အျမင္ေတြနဲ႕ဝယ္ဖို႕ သူ႕ကို အထက္လူႀကီးေတြအေနနဲ႕ ညႊန္ၾကား ထားပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံျဖစ္တဲ့အတြက္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း သေဘာနဲ႕ဘ႑ာျဖဳန္းတီးမႈ မျဖစ္ေအာင္ ဆိုတာကို ဒီစာဖတ္မိတဲ့ ကေလးကအစ နားလည္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ေပါ့ေလ။ ဦးစိုးသိန္းဆိုတာ ေခသူမဟုတ္ဘူးပဲ။ Board အဖြဲ႕မဖြဲ႕ဘဲ ဝန္ႀကီးဌာနပိုင္တဲ့ ေငြေတြကို သူ႕ေျခသူ႕လက္ သူ႕စိတ္တုိင္းက်ကုမၸဏီေတြနဲ႕ ညွိႏႈိင္းၿပီး သူကိုယ္တိုင္ဝယ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဝန္ႀကီးဌာနအတြင္းမွာ စာရင္းေတြကို လိမ္လည္ျပခိုင္းပါတယ္။

ဝန္ႀကီးဘဝတုန္းကတင္မဟုတ္ပါဘူး။ ေရတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္ဘဝတုန္းက ေရတပ္အတြက္ ပစၥည္းေတြ ဝယ္တာ မွာ သူကိုယ္တိုင္ ကုမၸဏီေတြနဲ႕ ညွိႏိႈင္းၿပီး ဝယ္ပါတယ္။ စီးပြားေရးလာဘ္ျမင္တာ ႏိုင္ငံအတြက္လား သူ႕အတြက္လားေတာ့ မသိေပမယ့္ ေသခ်ာတာေတာ့ ေရတပ္မွာသံုးရတဲ့ 108 m frigate ၂ စီးကေတာ့ သံုးစားလို႕မရဘူးဆိုတာ ေရတပ္အရာရွိေတြအသိပဲျဖစ္ပါတယ္။

လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္တဲ့ ဥပေဒလြတ္လုပ္ရပ္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလို အထက္လူႀကီးေတြက သိပ္ေတာ္သိပ္တတ္တယ္လို႕ ခ်ီးက်ဴးခံခ်င္တဲ့ သူေတာ္ေယာင္စိုးသိန္းဟာ သူ႕ကိုယ္သူလည္း Lobby သိပ္လုပ္ပါတယ္ဆိုတာ တျခားေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး။ ၂၀၀၉-၂၀၁၀ ေလာက္ တုန္းက ျမန္မာ့ေမာ္ေတာ္ယာဥ္နဲ႕ ဒီဇယ္အင္ဂ်င္ထုတ္လုပ္မႈလုပ္ငန္းကေန အျမတ္ေငြကို ၂ ဆေက်ာ္ေလာက္ စာရင္းလိမ္ျပခိုင္းတဲ့ကိစၥတစ္ခုလည္း ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီကိစၥမ်ိဳးေတြရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ဇာတ္လမ္းေပ်ာက္လုပ္ခဲ့ ပါတယ္။ သူလုပ္ခဲ့တဲ့နည္းလမ္းကေတာ့ ဘ႑ာေရး ညႊန္ၾကားေရးမႈးျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးကို အၿငိမ္းစားေပးလိုက္တာပါပဲ။ သူ႕လုပ္ရပ္ကို အဲဒီတုန္းက ဘ႑ာေရး ညႊန္ၾကားေရးမႈးျဖစ္သူ လည္း ေကာင္းေကာင္း သိပါတယ္။

ျပည္သူ႕ဘ႑ာကို ေဖာက္ထုတ္ရင္း အိပ္ေထာင္ထဲထည့္ဖို႕ႀကိဳးစားတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြထဲမွာ လုပ္ရပ္ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ အိႏၵိယႏိုင္ငံက တာတာကုမၸဏီကိစၥလည္း တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္ပါတယ္။ တာတာကုမၸဏီနဲ႕ ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ ၁၀ ဘီးကားေတြ တစ္ႏွစ္ကို အစီးေရ (၁၀၀)ထုတ္ဖို႕အေၾကာင္းကို လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြမွာ ဂ်ာနယ္ေတြ မီဒီယာေတြထဲမွာ ပါခဲ့ဖူးတာကို မွတ္မိေကာင္း မွတ္မိႏုိင္မယ့္သူေတြ ရွိပါတယ္။ မေကြးမွာ စက္ရံုတည္ေတာ့ ကားပစၥည္းအစိတ္အပိုင္းေတြကို ေဆးစိမ္တဲ့စက္ဝယ္ဖို႕ျပင္ပါတယ္။ အဲဒီစက္တန္ဘိုးက အေမရိကန္ေဒၚလာ (၇)သန္းေလာက္ တန္ပါတယ္။ ကာလတန္ဘိုးနဲ႕သင့္ရင္ ျမန္မာေငြ က်ပ္သိန္းေပါင္း   ေျခာက္ေသာင္းသံုးေထာင္ေက်ာ္ရွိပါတယ္။ ဒီေငြေတြဟာ စက္ရံုေန႕စားအလုပ္သမားေပါင္း ၁၀၀၀ အ တြက္ (၇)ႏွစ္စာ ရွိပါတယ္။ ေသးေသးေလး မဟုတ္ပါဘူး။

အဲဒီစက္ကို ဒုတိယဝန္ႀကီးအပါအဝင္ အျခားေသာေျပာေရးဆိုခြင့္ ရွိတဲ့သသူေတြက မလိုအပ္တဲ့ အတြက္မဝယ္ဖို႕ ကန္႕ကြက္ေပမယ့္လည္း တစ္ဦးတည္းသေဘာနဲ႕ ရေအာင္ဝယ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲသလို လုပ္ခ်င္သလို အာဏာကိုအသံုးခ်၊ ျပည့္သူ႕ဘ႑ာကို စီရင္ခ်င္သလို စီရင္လိုက္လို႕လည္း အေကာင္းျဖစ္ လာသလားဆိုေတာ့လည္း မျဖစ္လာပါဘူး။ စက္ရံုႀကီးေတာ့ ကုန္ခ်င္သေလာက္ကုန္ ေဆာက္ခ်င္ သလိုေဆာက္၊ ဝယ္ခ်င္တာေတြ စိတ္တိုင္းက် ဝယ္လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ပြဲစားခေတြ အိပ္ထဲၿမိဳးၿမိဳးျမတ္ျမတ္ ထည့္လို႕ အိႏၵိယကေန ၁၀ ဘီးကား အစီး (၈၀)ေလာက္ သြင္းၿပီး လုပ္ငန္းကိုရုတ္သိမ္းလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေစာေစာကေျပာခဲ့တဲ့ ေဆးစိမ္တဲ့စက္ဆိုတာ သံုးေတာင္မသံုးလိုက္ရပါဘူး။ အဲဒီ သံုးမရတဲ့ စက္ကို ေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ ဝယ္လိုက္ၿပီး ဘ႑ာကိုျဖဳန္းတီးလိုက္တဲ့အတြက္ အလုပ္သမား လူတန္းစားနဲ႕ ျပည္သူလူထု နစ္နာခဲ့ပါတယ္။

(အပိုင္း ၂ မွာဆက္လက္ရွဳစားပါခင္ဗ်ာ။)

Credit : Here