အျမင့္ပ်ံ ရန္ကုန္ အိမ္ျခံေျမႏွင့္ တိုက္ခန္း ေစ်းကြက္

ေခၽြးျပန္ေအာင္ ပူေလာင္ေနသည့္ ေန႔လည္ခင္း အပူရွိန္ႏွင့္ အသက္႐ွဴၾကပ္စရာအမႈန္ေတြက ဘိလပ္ေျမအိတ္ေတြကို ပုခံုးမွာထမ္းကာ ငါးထပ္၊ ေျခာက္ထပ္၊ ခုနစ္ထပ္ အျမင့္ေတြဆီတက္ေနသည့္ အလုပ္သမားေတြကို စိတ္အေႏွာက္ အယွက္ မေပးႏိုင္ပါ။ ႀကိဳးသိုင္းဖိနပ္စီးထားသည့္ ေျခ ေထာက္ ေတြႏွင့္ ေလွခါးထစ္မ်ားကို တက္ရင္း လႈပ္ရွားမႈ ေႏွးလာ သည့္အခါ ပါးစပ္က မာန္သြင္း ေအာ္ဟစ္ၾကသည္။ ၀န္မပါေတာ့ဘဲ ေပါ့ပါးစြာ ျပန္ဆင္းလာသည့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြႏွင့္ လမ္းမွာ ဆံုသည့္အခါ ေဘးကိုကပ္ေပးဖို႔ ေအာ္ၾကသည္။

သူတို႔ျဖတ္သြားရာ အထပ္မ်ားတြင္ ေယာက္်ား၊ မိန္းမအခ်ိဳ႕က နံရံအတြက္ အုတ္စီေနၾကသည္္။ တပိုင္းတစ အုတ္စီၿပီးသြားသည့္ နံရံမ်ားကို ပလာစတာ အေခ်ာကိုင္ေနၾကသည္။ အျပန္အလွန္လည္း သူတို႔ ေအာ္ဟစ္ေနာက္ေျပာင္ၾကသည္။

ေဆာက္လုပ္ေရးကာလ ဆယ္ႏွစ္ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ အဆိုပါ ဆယ္ထပ္အေဆာက္အဦသည္ ၂၀၁၃ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းတြင္ အိမ္ငွားမ်ား လာေရာက္ေနထိုင္ရန္ အသင့္ျဖစ္မည္ဟု လုပ္ငန္းခြင္မန္ေနဂ်ာ ဦးႏိုင္၀င္းေအာင္က ေျပာျပသည္။ အားကစား ေလ့က်င့္ေရးခန္းမႏွင့္ ေရကူးကန္ပါ၀င္သည့္ ေစ်းႏႈန္းျမင့္ ထိုအေဆာက္အဦမွ ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကန္ေတာ္ႀကီး၏ စိမ္းလန္းစိုေျပေသာ ရႈေမွ်ာ္ခင္းမ်ားကို အေပၚစီးမွ ျမင္ေတြ႔ႏိုင္သည္။

တည္ေနရာက အခ်က္အခ်ာက်ၿပီး အကြာအေ၀း တမိုင္ မရွိတရွိတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အထြဋ္အျမတ္ထား ၾကသည့္ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ကို ေရႊေရာင္တ၀င္း၀င္းျဖင့္ ျမင္ေတြ႔ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယခုခ်ိန္မွာ လုပ္ငန္းခြင္က လွ်င္လွ်င္ျမန္ျမန္ အေကာင္အထည္ေပၚလာေနသည္ ဆိုေသာ အေနအထားမွာပဲ ရွိေသးသည္။ တည္ေဆာက္ေနသည့္ ရတနာၿမိဳင္ ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီကေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္၏ ေျပာင္းလဲတိုးတက္ေနသည့္ အေျခအေနမ်ားထဲတြင္ အမီလိုက္ႏိုင္ရန္အတြက္ အရွိန္ျမွင့္ၿပီး စြမ္းအားျပည့္ အလုပ္လုပ္ေနရသည္။

အေပၚဆံုးအထပ္ကေန ျမင္ရသည့္ျမင္ကြင္းကေတာ့ အံ့မခန္းပင္။ ေပးရမည့္ ေစ်းႏွင့္ လိုက္ဖက္သည္။ ၁၈၂၉ စတုရန္းေပ စီ ရွိသည့္ အခန္းမ်ား၏ ေစ်းႏႈန္းမွာ စတုရန္း တေပလွ်င္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၅၀ ျဖစ္ၿပီး တခန္းလံုးအတြက္ဆိုလွ်င္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၀၀၀၀၀ နီးပါး က်သင့္မည္ျဖစ္သည္။ “အခန္း ၆၀ လံုး ေရာင္းထြက္သြားပါၿပီ” ဟု ဦးႏိုင္၀င္းေအာင္ က ေျပာသည္။ သူ၏ ႐ံုးခန္းနံရံေပၚ၌ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေနရာ အႏွံ႔အျပားတြင္ တည္ေဆာက္ရန္ရွိသည့္ ခန္းနားထည္၀ါေသာ လူေနတိုက္ခန္းမ်ားပံုကို ပန္းခ်ီ ေရးဆြဲထားသည္။

အလားအလာေကာင္းေနသည့္ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းသို႔ အစု အၿပံဳလိုက္ တိုးေ၀ွ႔၀င္လာၾကသည့္ အတြက္ ကိုလိုနီေခတ္ေဟာင္း အေဆာက္အဦမ်ား ၿဖိဳခ်ဖ်က္ဆီးခံေနရသည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ျပ၏ ဒ႑ာရီသစ္တြင္ ထိတ္လန္႕အံ့ၾသဖြယ္ရာ ေစ်းႏႈန္းမ်ားက အစိတ္အပိုင္းတခု ခပ္ျမန္ျမန္ျဖစ္လာသည္။ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ႐ံုးခန္းငွားခ ေစ်းႏႈန္းသည္ အလြန္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေနၿပီျဖစ္သည့္ “ပထမကမာၻႏိုင္ငံ” ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားမွ ေစ်းႏႈန္းမ်ားထက္ ေက်ာ္လြန္၍ ေနသည္။

ရန္ကုန္တြင္ အနည္းအက်ဥ္းသာရွိသည့္ ႐ံုးခန္းဖြင့္ရန္ သင့္ေတာ္ေသာ Sakura Tower ႏွင့္ Center Point တို႔ကဲ့သို႔ေသာ ေနရာမ်ားတြင္ ငွားရမ္းခက တစ္စတုရန္းမီတာလွ်င္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၆၀ မွ ၇၀ အတြင္းတြင္ရွိသည္။ Sakura Tower မွ လမ္းတဖက္တြင္ ေရႊေတာင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီက နံေဘးမွ နာမည္ေက်ာ္ ကုန္သည္ႀကီးမ်ား ဟိုတယ္ထက္ ျမင့္မားမည့္ ဘက္စံုသံုးအေဆာက္အဦးတခု တည္ေဆာက္ေနသည္။ ႐ံုးခန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ရန္ အထပ္ ၁၄ ထပ္ပါ၀င္မည့္ ထိုအေဆာက္အဦးကို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းတြင္ စတင္ အသံုးျပဳႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ၀င္ေရာက္လာခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားထဲမွ အႀကီး မားဆံုးမွာ ဗီယက္နမ္ လုပ္ငန္းစု တခုမွ တာ၀န္ယူတည္ေဆာက္မည့္ ႐ံုးခန္းမ်ား၊ ဟိုတယ္၊ လူေနအိမ္ခန္း မ်ားႏွင့္ ေစ်းဆိုင္ခန္းမ်ားပါ၀င္ေသာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ သန္း ၃၀၀ တန္ စီမံကိန္းတခု ျဖစ္သည္။ ထိုစီမံကိန္းသည္ ဆီဒိုးနား ဟိုတယ္ေဘးတြင္ရွိၿပီး ၂၀၁၇ မတိုင္မီ ၿပီးစီးရန္ မလြယ္ကူေပ။

ေရရွည္ကို စဥ္းစားၾကည့္လိုက္လွ်င္မူ ႐ံုးခန္းေနရာ လိုအပ္မႈတဟုန္ထိုး တိုးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ် ျမင့္မားလာေသာ ေစ်းႏႈန္းႏွင့္ အားေကာင္းလာေသာ ၀ယ္လိုအားေၾကာင့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အလုအယက္ ၀င္ေရာက္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံလာၾကလွ်င္ ေစ်းႏႈန္းမ်ား က်ဆင္းသြားႏိုင္သည္ဟု Power 7 အိမ္ၿခံေျမ အက်ိဳးေဆာင္လုပ္ငန္းမွ ေဒၚေမထက္ေအာင္ ကေျပာသည္။

“ေစ်းေတြက စတုရန္း တေပကို ေဒၚလာ ၅၀ ေလာက္၊ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒီေအာက္ကို က်သြားမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္၊ တည္ေဆာက္ဆဲ လုပ္ငန္းေတြၿပီးသြားရင္ ႐ံုးခန္းေနရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိလာမွာပါ” ဟု သူကဆိုသည္။

လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ေနရာရွားပါးမႈ အခက္အခဲက အာရွ၏ ေနာက္ဆံုးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အနည္းဆံုးေစ်းကြက္ တခုအျဖစ္မွ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအတြက္ အလားအလာအေကာင္းဆံုး ျဖစ္လာေနသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ေရးကို ေႏွးေကြးသြားေစႏိုင္သည္။

“ႏိုင္ငံျခားက ေဆးကုမၸဏီႀကီးတခု က်မဆီလာၿပီး ႐ံုးခန္းေနရာရွာတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေစ်းႏႈန္းေတြ အရမ္းျမင့္ေနတာကို လည္း ျမင္လိုက္ေတာ့ မငွားေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာတယ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လုပ္ငန္းလာလုပ္ဖို႔ကိုလည္း ေရႊ႕ဆိုင္းလိုက္တယ္တဲ့” ဟု ေဒၚေမထက္ေအာင္ ကျပန္ေျပာျပသည္။

ဒီလိုျဖစ္ရပ္မ်ိဳးက တႀကိမ္တခါထဲ မကပါ။ “ကုမၸဏီႀကီး ႏွစ္ခု၊ သံုးခု ေလာက္ ဒီလိုပဲ ျပန္သြားၾကတာ က်မ ႀကံဳခဲ့ရတယ္” ဟု သူက ညည္းတြားသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ဂ်ပန္ ပင္လယ္ရပ္ျခား ကုန္သြယ္ေရး႐ံုးတ႐ံုးမွ အႀကီးအကဲ Masaki Takahara က သူ၏ ႏိုင္ငံမွ ေငြေၾကး ၾကြယ္၀သူမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လာေရာက္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိေန ၾကေသာ္လည္း အေျခခံအေဆာက္အအံု အားနည္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာသည္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသည္ မၾကာေသးမီကမွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အနီးရွိ သီလ၀ါတြင္ စက္မႈဇုန္ႏွင့္ ဆိပ္ကမ္းတည္ေဆာက္ရန္ ဂ်ပန္ယန္းေငြ ၂၀ ဘီလီယံ (အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း၂၀၀ နီးပါး) ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံ သြားမည္ဟု ကတိျပဳခဲ့သည္။

“လက္ရွိအခ်ိန္မွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အေျခခံ အေဆာက္အအံုပိုင္းမွာ မျပည့္စံုတာေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကိစၥကို ေျဖရွင္းႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္” ဟု သူကဆိုသည္။

ဂ်ပန္တို႔ ေရာက္ရွိလာျခင္းသည္ သီလ၀ါဇုန္ကို လူသိမ်ားေစျခင္း အေၾကာင္းတခုသာမကဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပတ္ေတာင္း ျပတ္ေတာင္း လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပး စနစ္ကို အားျဖည့္ေပးရန္ႏွင့္ လမ္းမ်ားကို အဆင့္ျမွင့္ေပးရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားလည္း ရွိေနသည္။ အေရးပါသည့္ ထိုျပႆနာႏွစ္ခု ေျပလည္သြားလွ်င္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူမ်ားအတြက္ ကုန္က်စားရိတ္ ေလ်ာ့က် ေစမည့္အျပင္ တက္ခ်င္တိုင္းတက္ေနသည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ အိမ္ၿခံေျမေစ်းႏႈန္းမ်ား ကို မွ်တသြားေအာင္ ခ်ိန္ညွိေပးႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ စြန္႔စားခ်င္သည့္ လုပ္ငန္းတခုက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ရွားပါးေနေသာ ႐ံုးခန္းေနရာျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္ အတြက္ ဧရိယာစတုရန္းမီတာ ၃၀၀ ခန္႔ရွိသည့္ အခန္းငယ္မ်ားကို ႐ံုးခန္းဖြင့္လွစ္လိုသည့္ ကုမၸဏီမ်ားသို႔ ငွားရမ္းေပး ေနသည္။

အဆိုပါလုပ္ငန္း၏ တြဲဖက္ကုမၸဏီအျဖစ္လုပ္ကိုင္ေနေသာ Myanmar Access မွ Marc Rudolf von Rohr က ေဒသခံ ျမန္မာလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ႐ံုးခန္းေနရာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမးျမန္းစံုစမ္းရာတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ စီးပြားေရးအတြက္ အႀကိဳ သေဘာ လာေရာက္ စူးစမ္းေလ့လာသည့္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား တည္းခိုေနထိုင္ေလ့ရွိသည့္ ေနရာမ်ားကို ပိုၿပီး စိတ္၀င္စားလာၾကေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႔ရွိခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။

“အစပိုင္းမွာေတာ့ က်ေနာ္ အံ့ၾသသြားပါတယ္။ ျမန္မာကုမၸဏီေတြရဲ႕ ႐ံုးခ်ဳပ္ေတြက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ တျခားေနရာေတြမွာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က ဟိုတယ္ေတြနဲ႔ နီးတဲ့ေနရာနဲ႔ ၿမိဳ႕လယ္မွာ ရွာလာၾက တယ္၊ ဒါမွလည္း ႏိုင္ငံျခားသား လုပ္ငန္းရွင္ ေတြနဲ႔ လြယ္လြယ္ကူကူ ေတြ႔ႏိုင္မယ္ေလ” ဟု Marc Rudolf von Rohr ကေျပာသည္။

ႏိုင္ငံျခားစီးပြားေရး လုပ္ငန္းအေျမာက္အမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အခြင့္အလမ္း လာေရာက္ရွာေဖြ ၾကသည့္ အဆင့္မွာသာ ရွိေနေသးၿပီး သူတို႔ ပုဂၢိဳလ္ေရးလိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ ကိုက္ညီသည့္ ေနရာေတြ႔လွ်င္ ယာယီ ငွားရမ္းေနထိုင္ၾကသည္။ “သူတို႔ လာတယ္၊ ေဆြးေႏြးမႈေတြ လုပ္တယ္၊ ေလွ်ာက္ၾကည့္တယ္၊ လုပ္ငန္းကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ႀကီး စဖို႔ မလိုေသးတာမ်ိဳးက ရွိတတ္ပါတယ္” ဟု Marc Rudolf von Rohr ကေျပာသည္။

ႏိုင္ငံျခားကုမၸဏီမ်ား လာေရာက္ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံၾကရန္ ေႏွးေကြးသလို ျဖစ္ေနရသည့္ အေၾကာင္းမွာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကဲ့သို႔ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္သည့္ အေျခခံအေဆာက္အအံုမ်ား ျဖည့္တင္းေပးႏိုင္ရန္ မေသခ်ာ မႈမ်ား ရွိေနျခင္းေၾကာင့္သာမက အဓိက လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ ႐ံုးခန္းေနရာ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္း ေနရာမ်ိဳးကိုပင္ ခက္ခဲေနရျခင္း ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္သည္။

“အဆင္ေျပတဲ့ ေနရာတခုကို ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ ေစ်းနဲ႔ ရႏိုင္ဖို႔က တကယ္ကိုမလြယ္ပါဘူး၊ လွ်ပ္စစ္မီး နဲ႔ အင္တာနက္ မွန္မွန္ရဖို႔လိုတယ္၊ ငွားရမ္းစာခ်ဳပ္ကလည္း ခိုင္မာဖို႔လိုတယ္၊ အခုထိေတာ့ ေနရာေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားဟာ မျပည့္စံုၾက ေသးဘူး” ဟု Marc Rudolf von Rohr ကေျပာသည္။

ထို႔ျပင္ ေနစရာ အိမ္ငွားရမ္းလိုသူမ်ားအတြက္လည္း သင့္ေတာ္သည့္ ေနရာတခုရရွိရန္မွာ ေက်ာ္ျဖတ္ရမည့္ စမ္းသပ္ခ်က္ တခုျဖစ္ၿပီး စိတ္ရွည္ဖို႔လည္း လိုသည္။

ကေနဒါႏိုင္ငံသား Emmanuel Jaquet သည္ ရန္ကုန္တြင္ ၁၀ လ ေက်ာ္ၾကာေနထိုင္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ သူႏွင့္ သူ၏အေဖာ္တို႔ တတ္ႏိုင္သည့္ ေစ်းႏႈန္း အတြင္းတြင္ ရွိသည့္ တိုက္ခန္းတခု မငွားရမ္းမီ ေနရာ ၁၅ ခုခန္႔ လိုက္ရွာၾကည့္ခဲ့ရသည္ဟု သူက ေျပာျပသည္။

“က်ေနာ္တို႔က တလကို ေဒၚလာ ၁၀၀၀ ေလာက္ပဲ စပ္တူသံုးၿပီးငွားမွာ၊ က်ေနာ့္ မိန္းကေလးကေတာ့ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကည့္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ေတြက ေဆာက္လို႔ မၿပီးေသးဘူး၊ တခ်ိဳ႕ေနရာ ေတြက ညစ္ပတ္တယ္၊ လိုအပ္တဲ့ အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းပစၥယလည္း မစံုလင္ဘူး။ ဒါေတာင္မွ သူတို႔ ေတာင္းတဲ့ေစ်းေတြက ႐ူးခ်င္စရာပဲ” ဟု Jaquet က ဆိုသည္။

သူတို႔စံုတြဲ၏ ေနရာရွာေဖြျခင္း စြန္႔စားခန္းတြင္ အမ်ားႏွင့္ မတူ တမူထူးျခားသည့္ အိမ္တြင္းျပင္ဆင္မႈ ပံုစံေတြလည္းေတြ႕ခဲ့ ရေသးသည္။ “မီးဖိုခန္းထဲမွာ ေရခ်ိဳးခန္းသံုးတဲ့ ေရပန္း တပ္ထားတာလည္း က်ေနာ္တို႔ တေနရာမွာ ေတြ႔ခဲ့ရေသးတယ္” ဟု သူက ေျပာျပသည္။

ေနာက္ဆံုးတြင္ သင့္ေတာ္သည့္ေနရာတခု ရခဲ့ေသာ္လည္း Jaquet က သူတို႔ စံုတြဲအတြက္ ျပႆနာေတြက မဆံုးေသး ပါေၾကာင္း ေျပာသည္။ “က်ေနာ္တို႔ဆီက တႏွစ္စာအတြက္ ႀကိဳတင္ေငြရေတာ့ အိမ္ရွင္ကေပ်ာ္ေနတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ျပင္စရာက နည္းနည္း က်န္ေနတယ္၊ အဲဒီအတြက္ ရက္သတၱပတ္ နည္းနည္းေလာက္ ထပ္ေစာင့္ရမယ္တဲ့။ ေနာက္ဆံုး ေတာ့ ျပင္စရာရွိတာ ကိုယ္ဖာသာပဲ ျပင္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္၊ ၿပီးေတာ့မွ အိမ္ရွင္ဆီကို က်သင့္ေငြ ေဘာက္ခ်ာ ပို႔ေပးလိုက္တယ္ေလ” ထိုသို႔ေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးမွာ ရန္ကုန္ကိုေရာက္လာၾကေသာ ႏိုင္ငံျခားသား အိမ္ငွားမ်ားၾကားတြင္ အေျမာက္အမ်ား ရွိသည္။ Power 7 အိမ္ၿခံေျမ အက်ိဳးေဆာင္လုပ္ငန္းမွ ေဒၚေမထက္ေအာင္က တႏွစ္ အတြင္းတြင္မွာပင္ အႀကိမ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔ခဲ့ရသည္ဟု ဆို၏။

ရန္ကုန္တြင္ အိမ္ရွင္မ်ားက စံသတ္မွတ္ခ်က္တခုသဖြယ္ က်င့္သံုးေနၾကသည့္ အေလ့အထတခုလည္း ရွိေသးသည္။ အိမ္ရွင္မ်ားက တႏွစ္စာ ႀကိဳတင္ေငြကို အျပည့္အ၀ လိုခ်င္ၾကသည္။ အကယ္၍ ငွားရမ္းသူက တႏွစ္မျပည့္မီ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ျပန္လည္ထြက္ခြာရမည့္ အေၾကာင္းမ်ိဳးရွိလာလွ်င္ပင္ က်န္ေငြကို ျပန္လည္ရရွိရန္ အခြင့္အလမ္း အလြန္နည္းသည္။ အိမ္ရွင္ အမ်ားစုႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဒၚေမထက္ေအာင္က သက္ျပင္းခ်ရင္း “သူတို႔ ေတြက အိမ္ငွားတာကို စီးပြားေရးလုပ္ငန္း တခု လုပ္တယ္လို႔ သေဘာထားၾကတာ မဟုတ္ဘူး၊ သူတို႔လိုခ်င္တာက ပိုက္ဆံတခုပဲ” ဟုဆိုသည္။

သူ၏ ကုမၸဏီ အေနျဖင့္ ယခု ေႏြရာသီတြင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးညွိႏိုႈင္းႏိုင္သည့္ အေျခအေနမ်ား ျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ေနသည္ဟု သိရသည္။ “အိမ္ရွင္ေရာ အိမ္ငွားကိုပါ အတူရွိေအာင္ ေခၚႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားမယ္” ဟု ေဒၚေမထက္ေအာင္က ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္လည္း တလခ်င္းသာ ပိုက္ဆံေကာက္ယူရန္ႏွင့္ ငွားရမ္းမႈ အဆံုးသတ္မည့္အခါတြင္ တလ ႀကိဳတင္၍ အသိေပးရန္ အစရွိသည့္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို အိမ္ရွင္မ်ားဖက္က လက္ခံေဆာင္ရြက္ၾကရန္ ျဖစ္လာႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိကို သူ ေျပာႏိုင္ျခင္း မရွိေပ။ “က်မတို႔ ႏိုင္ငံထဲမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ေစ်းကြက္ အေနအထားကို တိုးတက္လာေအာင္လုပ္ဖို႔ လိုပါတယ္” ဟု သာ ေျပာသည္။

လတ္တေလာတြင္မူ မည္သို႔ေသာ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ရွိေနသည္ျဖစ္ေစ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားအတိုင္း ၀န္ေဆာင္ေပးႏိုင္ရန္၊ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ေနရာရႏိုင္လွ်င္ အက်ိဳးအျမတ္ရရွိဖို႔က ေသခ်ာေနသည္။ ရန္ကုန္တြင္ ႏိုင္ငံျခား သားမ်ား အတြက္ တိုက္ခန္းငွားခမွာ တလလွ်င္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၀၀၀ ႏွင့္ ၄၀၀၀ ၾကားတြင္ရွိသည္ဟု ေဒၚေမထက္ ေအာင္ကေျပာသည္။ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ တလအတြက္ ေဒၚလာ၂၀၀၀၀ ခန္႔ေပးၾကရသည္ဟုလည္း သူက ထပ္ေျပာသည္။

“ဟုတ္တယ္၊ ကုမၸဏီႀကီးေတြ နဲ႔ ေရနံကုမၸဏီေတြေပါ့၊ သူတို႔ကေတာ့ ၀န္ထမ္းေတြအတြက္ အဲဒီေလာက္ သံုးႏိုင္ၾကတယ္ ေလ” ဟု ေဒၚေမထက္ေအာင္က တိုက္ခန္းတခန္းကို တလ ေဒၚလာ ၂၀၀၀၀ ေပးငွားသည့္ ကိစၥကို ရွင္းျပသည္။

ေနရာေတြ မ်ားလာပါက အခုလိုတက္ေနသည့္ ေစ်းႏႈန္းေတြ က်ဆင္းသြားလိမ့္မည္ဟု ေျပာႏိုင္ဖို႔က မေသခ်ာေသး။ ေသခ်ာသည့္ အခ်က္က ရန္ကုန္တြင္ ႐ံုးခန္းဖြင့္ရန္ ႏွင့္ လူေနထိုင္ရန္ ေနရာေတြ အလြန္အမင္း လိုအပ္ေနသည္ ဆိုျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ လအတန္ၾကာ သို႔မဟုတ္ ထို႔ထက္ပို၍ ကာလရွည္ၾကာစြာ ေနထိုင္ႏိုင္မည့္ ေနရာထိုင္ခင္းရွိဖို႔ လိုသည္။ တိုးၿပီးလာေနၾကသည့္ ကမာၻလွည့္ ခရီးသြားေတြ အတြက္လည္း ဟိုတယ္ခန္းေတြလိုေနသည္။

အစိုးရ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ရာစုႏွစ္ အလယ္ပိုင္းတြင္ လူဦးေရ ၁၀ သန္း ေက်ာ္ ေနထိုင္ႏိုင္မည့္ “မဟာၿမိဳ႕ႀကီး” ျဖစ္လာမည္ဟု ေျပာဆုိၾကသည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ သမိုင္း၏ အေငြ႔အသက္မ်ား၊ သမိုင္း၀င္ အေဆာက္အဦ မ်ားသည္ ေအာက္ေျခကေနၿဖိဳလွဲခံရေတာ့မည့္ စိုးရိမ္စရာ အေျခအေနေတြ ျဖစ္ေပၚလာသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ ၿမိဳ႕ျပစီမံကိန္း ႏွင့္ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားမႈ အစီအစဥ္မ်ား အားနည္းသည့္အတြက္ ဗိသုကာလက္ရာ ေျမာက္ၿပီး ေပၚလြင္ထူးျခားသည့္ အေဆာက္အဦမ်ားေနရာတြင္ မွန္အျပည့္ကာသည့္ ေစ်းဆိုင္ႀကီးမ်ား၊ အက်ည္းတန္သည့္ အထပ္ျမင့္တိုက္ႀကီးမ်ားႏွင့္ အစားထိုးခဲ့ျခင္းမ်ား ရွိခဲ့သည္။

The Yangon Heritage Trust (YHT) သည္ ၿမိဳ႕ေတာ္၏ ၿဖိဳဖ်က္ခံရေတာ့မည့္ ကိုလိုနီေခတ္လက္ရာ အေဆာက္ အဦးႀကီးမ်ားကို တတ္ႏိုင္သမွ်ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ ဦးေဆာင္အားထုတ္ေနသည့္ အဖြဲ႔ျဖစ္သည္။

YHT ၏ ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ေဒၚမိုးမိုးလြင္က အဖြဲ႔အေနျဖင့္ အေရးတႀကီးလိုအပ္ေနေသာ အိမ္ယာမ်ား၊ စီးပြားေရး အေဆာက္အဦးမ်ား တည္ေဆာက္ေနမႈကို ကန္႔ကြက္တားဆီးရန္ မရွိေသာ္လည္း ထိုသို႔ ေဆာက္လုပ္ႏိုင္ရန္အတြက္ ၿဗိတိသွ်တို႔ ေတာင္အာရွ အင္ပါယာ တည္ေထာင္ႏိုင္ခဲ့စဥ္က ေရာမနွင့္ ဂရိေရွးေဟာင္း ဂနၲဝင္ပုံစံကို အေျခခံကာ တည္ေဆာက္ထားခဲ့သည့္ ၀ိတိုရိယႏွင့္ အက္ဒြပ္ ေခတ္လက္ရာ အေဆာက္အဦးမ်ား ဖ်က္ဆီးဖယ္ရွားခံရၿပီး ရန္ကုန္၏ ၀ိဥာဥ္ေပ်ာက္ဆံုးသြားမည္ကိုေတာ့ စိုးရိမ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။

ထိုအေဆာက္အဦးမ်ားသည္ ကိုလိုနီေခတ္၏ အေမြအႏွစ္မ်ား ျဖစ္သည့္အတြက္ ဖ်က္ဆီးပစ္သင့္သည္ ဆိုေသာ အျမင္သ ေဘာထားမ်ား ကိုလည္း ေဒၚမိုးမိုးလြင္က “အဲဒီလို ေျပာမယ္ဆိုရင္ ဒီမွာ မြန္႐ိုးရာ အေဆာက္အဦးေတြပဲ ရွိသင့္ပါ တယ္၊ ဒီေနရာကို ဗမာေတြ မသိမ္းပိုက္ခင္က မြန္ေတြရဲ႕ ေနရာေလ” ဟု ပယ္ခ်ခဲ့သည္။

ဗိသုကာပညာရွင္တေယာက္လည္း ျဖစ္ေသာ ေဒၚမိုးမိုးလြင္က ၿဗိတိသွ်တို႔ ေဆာက္လုပ္ခဲ့သည့္ အေဆာက္အဦးႀကီးမ်ား ျဖစ္ေသာ ယခုအခါ ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီ႐ံုးျပဳလုပ္ထားသည့္ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ ႏွင့္ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည့္ အတြင္း၀န္႐ံုး တို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ လည္း “ဒီ အေဆာက္အဦးေတြက က်မတို႔ရဲ႕ သမိုင္းျဖစ္စဥ္ထဲက ေနရာေတြပါ” ဟုဆိုသည္။

လိုအပ္ခ်က္မ်ားအရ အိမ္ယာမ်ား၊ ရံုးခန္းမ်ားႏွင့္ ဟိုတယ္မ်ား အသစ္တိုးခ်ဲ႕တည္ေဆာက္ေနရျခင္း ႏွင့္ ေရွးေဟာင္း အေမြ အႏွစ္ထိန္းသိမ္းေရး တို႔ၾကားတြင္ ဟန္ခ်က္ညီေသာ အေျခအေနတရပ္ ျဖစ္ထြန္းလာႏိုင္ေရးအတြက္ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး စီမံကိန္းမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္သည့္ အခါတြင္ က႑အသီးသီးမွ ပါ၀င္သည့္ ဆန္းစစ္ေ၀ဖန္ေရးအဖြဲ႕တဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္း တည္ေထာင္ရန္ ၿမိဳ႕ေတာ္ အာဏာပိုင္မ်ားကို ဆြဲေဆာင္တိုက္တြန္းႏိုင္လိမ့္မည္ဟု YHT က ေမွ်ာ္လင့္ထားသည္။

သို႔ေသာ္လည္း အျငင္းပြားဖြယ္ရာ စီမံကိန္းတခုက ျပည္သူ႕ဥယ်ာဥ္ ပန္းၿခံအတြင္းတြင္ သံုးထပ္ ေစ်း၀ယ္စန္တာႀကီးတခု ေဆာက္လုပ္ေနျခင္းပင္။ မလွမ္းမကမ္းတြင္ ရွိေနသည့္ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ကို အနီေရာင္ သံမဏိတန္းႀကီးမ်ား ၾကားမွၾကည့္ေနရသည့္ ျမင္ကြင္းက တခ်ိဳ႕ေတြအတြက္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္စရာ ေကာင္းေနသည္။

“ပန္းၿခံထဲက ေျမေျမေနရာက အမ်ားျပည္သူအတြက္ပဲ ျဖစ္ရပါမယ္၊ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီ တခုအတြက္ မျဖစ္သင့္ပါဘူး” ဟု ေဒၚမိုးမိုးလြင္က ေျပာသည္။

ညေနေစာင္းခ်ိန္တြင္ ပန္းၿခံထဲတြင္ ပန္းၿခံဳမ်ားေအာက္တြင္ ဟိုတစုဒီတစု ထိုင္ကာ ေန၀င္ခ်ိန္ကို အကာအကြယ္ယူရင္း စံုတြဲမ်ား တေယာက္ကို တေယာက္ ပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္ေနၾကသည္။ အုပ္ထိန္းသူမ်ားႏွင့္အတူ ေရာက္လာၾကသည့္ ကေလးငယ္မ်ားက ဟိုမွာဒီမွာ ေျပးလႊားေဘာလံုး ကစားေနၾကသည္။ ရံဖန္ရံခါ မိခင္မ်ား ေအာ္ဟစ္ ဆူပူျခင္းတတ္ၾက၏။ တျခားတဖက္မွာကား တက်ီက်ီ ေအာ္ျမည္ေနသည့္ ငွက္သံမ်ားကို အကာအကြယ္ မပါဘဲ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ အလုပ္သမားမ်ားဆီမွ ေက်ာက္စက္တိုက္သံမ်ားက ဖံုးလႊမ္းထား၏။ အေမွာင္၀င္လာစ ညေနခင္း တြင္ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္ဆီမွ ဂေဟေဆာ္ေနသည့္ မီးပန္း ေတြကလည္း တဖ်တ္ဖ်တ္ လက္ေနသည္။

သူ၏ ခ်စ္သူႏွင့္အတူ ညေနခင္း အပန္းေျဖ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံ ကိုေက်ာ္ဇင္မင္းက အသစ္တည္ ေဆာက္မည့္ ေစ်း၀ယ္စန္တာႀကီး ဒီေနရာမွာ ရွိသင့္၊ မရွိသင့္ကို သူ ေသေသခ်ာခ်ာ မေျပာတတ္ဟု ဆိုသည္။

“အဲဒါက တကယ့္ အထင္ကရ အထြဋ္အျမတ္ ေနရာတခုနဲ႔ နီးလြန္းေနတယ္” ဟု ေရႊတိဂံုေစတီႀကီးကို ရည္ညႊန္း၍ သူက ေျပာသည္။ ထို႔ေနာက္ စဥ္းစားဟန္ျဖင့္ ရပ္လိုက္ၿပီး “ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရးကလည္း ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ဖို႔ လိုေနတယ္ေလ” ဟု ကိုေက်ာ္ဇင္မင္းက ထပ္ေျပာလိုက္သည္။

ထိုအခ်က္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ ရွာေဖြဖို႔ လိုအပ္ေနသည့္ ဟန္ခ်က္ညီမွ်မႈ ျဖစ္သည္။ အေဆာက္အဦး သစ္မ်ား ဖြံ႔ၿဖိဳးမ်ားျပားလာျခင္းႏွင့္အတူ ေရွးေဟာင္းအေမြအနွစ္မ်ားကို တန္ဖိုးထားသူတို႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို မူလအေျခအေနအတိုင္း ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ေနျခင္းမွာ အလြန္သင့္ေလ်ာ္ေသာ အခ်က္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

(Simon Roughneen ၏ Property boom fuels Yangon’s skyward climb ကို ႏိုင္မင္းသြင္ ဘာသာ ျပန္ သည္။)

Credit : http://abbsoluteright.blogspot.com/2013/07/blog-post_7052.html