ေငြတိုးေခ်းစားသူေတြကို အေရးယူမွာလား

ျမန္မာႏုိင္ငံ႐ွိ ၿမိဳ႕နယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ တရားမ၀င္ ေငြတိုးေခ်းစားမႈမ်ား မ်ားျပားလာေနၿပီး အတိုးႏႈန္းျမင့္မားမႈေၾကာင့္ ဆင္းရဲသား ျပည္သူ မ်ားမွာ အေၾကြးျပန္မဆပ္ႏုိင္ဘဲ ဒုကၡ ဆင္းရဲမ်ိဳးစံု ႀကံဳေတြ႕ေနရ၍ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္တြင္ ေမးျမန္း ေဆြးေႏြးမႈမ်ားႏွင့္ ကြင္းဆင္းေမးျမန္းမႈမ်ား ၾကဳံလာ ေနရျပီျဖစ္သည္။

အတိုးႏႈန္း အဆမတန္ျမင့္မားမႈႏွင့္ စာခ်ဳပ္လြတ္ လက္မွတ္ထိုးခိုင္းမႈမ်ားေၾကာင့္ အေၾကြးျပန္မဆပ္ႏိုင္ဘဲ မိမိကိုယ္မိမိ သတ္ေသသူမ်ားအပါအ၀င္ အိုးအိမ္ပ်က္ ဘ၀ပ်က္သြားသူမ်ားစြာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ရွိေနသည္။

တေန႔ ၀င္ေငြႏွင့္ ထြက္ေငြမွာ မမွ်ေသာေၾကာင့္ ေငြပိုေငြလွ်ံမ႐ွိဘဲ က်န္းမာေရးကိစၥေပၚလာေသာအခါ အတိုးႏႈန္းႀကီးစြာျဖင့္ ရပ္ကြက္အတြင္း ေငြတိုးေခ်းစားသူထံတြင္ သြားေရာက္ေခ်းငွားရၿပီး ေပါင္ႏွံစရာ ပစၥည္းမ႐ွိပါက ေန႔ျပန္တိုးဟု ေခၚေသာ အရင္းမဆပ္ႏုိင္မခ်င္း အတိုးေပးေနရေသာ အလုပ္ကို တစ္ႏွစ္ခန္႔ လုပ္ခဲ့ရေၾကာင္း ေျမာက္ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္ ၄၀ ရပ္ကြက္တြင္ မုန္႔လင္မယားေရာင္းသူ မသူဇာက ဧရာဝတီကို ေျပာျပသည္။

” တစ္ေန႔႐ွာတာက စားဖို႔ေလာက္ပဲ ႐ွိတယ္။ မပိုလွ်ံဘူး။ ေနမေကာင္းျဖစ္လာေတာ့ ကုရျပန္ေရာ။ က်န္းမာေရးကိစၥ ေပၚလာရင္ ပိုက္ဆံေခ်းရတယ္။ ေခ်းလိုက္ေတာ့ အေၾကြးျဖစ္သြားေရာ။ အဲဒီအေၾကြး လည္း ဆပ္ရတယ္။ စားဖို႔လည္း ႐ွာရတယ္”ဟု မသူဇာက ဆိုသည္။

အတိုးဟု ဆိုရာတြင္ အရပ္အေခၚ ေန႔ျပန္တိုး၊ မတ္တိုး၊ ရက္သံုး၊ လသံုးႏွင့္ လတိုးဟူ၍ အတိုးမ်ားစြာ႐ွိၿပီး ေခ်းငွားသူႏွင့္ ေငြ႐ွင္ ေက်နပ္ပါက နားလည္မႈျဖင့္ ေခ်းငွားေနၾကေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။

” ေန႔သြင္းက်ေတာ့ ႏွစ္ေသာင္းယူရင္ တစ္ရက္ကို တစ္ေထာင္ႏႈန္းနဲ႔ ၂၄ ရက္ ျပန္သြင္းရတယ္။ မတ္တိုးဆိုတာက ပိုက္ဆံတစ္သိန္း ေခ်းလိုက္တယ္ထား၊ အဲဒီတစ္သိန္းကို ျပန္မေပးႏုိင္မခ်င္း ေန႔တိုင္း အတိုးေပးရမယ္။ အတိုးက တစ္ရက္ကို ၃၀၀၀။ ၁၀ ရက္ကို သံုးေသာင္း ။ ၃၀ တိုးေပါ့။ မဆပ္ႏိုင္မခ်င္း ေပးေရာပဲ။ က်မ မတ္တိုးေခ်းဖူးတယ္။ က်မ မတ္တိုး ႏွစ္ေသာင္းေခ်းလိုက္တာ ေနာက္ဆံုးမဆပ္ႏိုင္ေတာ့ သိန္းနဲ႔ခ်ီသြားတယ္။ ရက္သံုးဆိုတာ ႐ွိေသးတယ္။ ရက္သံုးက ၁၀ ရက္သံုး႐ွိတယ္။ တခ်ိဳ႕က ရက္သံုးကို ၂၀ တိုးယူတာ ႐ွိတယ္။ တခ်ိဳ႕က ၃၀ တိုးယူတယ္။ ရက္သံုးက်ေတာ့ ကိုယ္ယူတဲ့ေငြ မေပးႏုိင္မခ်င္း ၁၀ ရက္ တခါ အတိုးသတ္ရတာေပါ့။ ေန႔ျပန္တိုးကေတာ့ ေန႔သြင္းေပါ့။ ႏွစ္ေသာင္းေပးလိုက္တယ္။ ႏွစ္ေသာင္းဆိုရင္ ႏွစ္ေထာင္သြင္း”ဟု အတိုးေပါင္းမ်ားစြာအေၾကာင္းကို မသူဇာက ႐ွင္းျပသည္။

ယင္းသို႕ ရန္ကင္း၊ ေဒါပုံ၊ ဒလ၊ ေ႐ႊျပည္သာ၊ သဃၤန္းကၽြန္း၊ သုံးခြ အပါအဝင္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးရွိ ၿမိဳ႕နယ္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံတဝွမ္း ၿမိဳ႕နယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၌ အတိုးႏႈန္းျမင့္မားစြာျဖင့္ ေငြတိုးေပးစားသူမ်ားက အဆင္းရဲဆုံး ျပည္သူမ်ားအေပၚ စာခ်ဳပ္အလြတ္ေပၚတြင္ လက္မွတ္ေရးထိုးခိုင္းျခင္း၊ ေပးဆပ္ေနရသည့္အတိုးကို လက္ခံရရွိေၾကာင္း အေထာက္အထား မေပးျခင္း၊ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီး ျပစ္မႈေၾကာင္းစြဲဆို၍ ေထာင္ဒဏ္က်ခံေစျခင္း၊ တရားမေၾကာင္းစြဲ၍ အိမ္‌ေျမမ်ား သိမ္းယူျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေနေၾကာင္း ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးသိန္းညႊန္႔က လႊတ္ေတာ္တြင္ ဇူလိုင္လ ၉ ရက္ေန႕က ေျပာဆိုကာ ခြင့္ျပဳခ်က္ မွတ္ပုံတင္မရွိဘဲ ေငြတိုးေခ်းစားသူမ်ားအေပၚ အေရးယူေပးရန္ အစီအစဥ္႐ွိပါသလားဟု ျပည္ထဲေရးဒု၀န္ႀကီး ရဲခ်ဳပ္ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းကို ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့သည္။

ရဲခ်ဳပ္ေက်ာ္ေက်ာ္ထြန္းက အေသးစား ေငြေရးေၾကးေရးလုပ္ငန္းဥပေဒ ပုဒ္မ ၂ ပုဒ္မခြဲ(က)အရ အေသးစား ေငြေရးေၾကးေရးလုပ္ငန္း ဆိုသည့္ စကားရပ္၏ အဓိပၸာယ္ ေဖာ္ျပခ်က္မွာ အေသးစား ေခ်းေငြ ထုတ္ေပးျခင္းလုပ္ငန္း ပါဝင္ၿပီး ယင္းဥပေဒပုဒ္မ ၅၄ တြင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္လိုင္စင္မရွိဘဲ အေသးစား ေငြေရးေၾကးေရးအဖြဲ႕အစည္းရဲ႕လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ခြင့္မရွိေၾကာင္း တားျမစ္ထားသည့္အတြက္ အဲဒီ တားျမစ္ခ်က္ကို လိုက္နာရန္ ပ်က္ကြက္ပါက ပုဒ္မ ၅၇ အရ အေရးယူႏိုင္ေၾကာင္း ျပန္လည္ေျဖၾကား ခဲ့သည္။

၁၉၄၅ ခုႏွစ္ The Money-Lender Act ဥပေဒအရ အၿမဲတန္းမဟုတ္ဘဲ လက္လွည့္သံုးဟုေခၚေသာ တဦး အခက္အခဲကို တဦးက ကူညီသည့္သေဘာျဖင့္ ေငြေခ်းငွားခြင့္႐ွိေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းတစ္ရပ္အေနျဖင့္ အၿမဲေငြေခ်းငွားလိုလွ်င္မူ ေငြေၾကးေခ်းငွားခြင့္လိုင္စင္ ေလွ်ာက္ရန္ လိုအပ္ ေၾကာင္း ကိုမူ ေ႐ွ႕ေနကြန္ရက္မွ တရားလႊတ္ေတာ္ေ႐ွ႕ေန ဦးစိုးတင့္ရီက ေျပာဆိုသည္။

”စာခ်ဳပ္အလြတ္မွာ လက္မွတ္ထိုးလိုက္ေတာ့ သူ႔အတြက္ေရးခ်င္တာ ေရးလုိ႔ရတဲ့ အခြင့္အေရး ရသြားတာ ေပါ့။ အမွန္ကေတာ့ စာခ်ဳပ္အလြတ္မွာ လံုး၀ လက္မွတ္မထိုးသင့္ပါဘူး။ တဖက္က မသမာတဲ့နည္းနဲ႔ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ရင္ဆိုင္တဲ့အခါ ကိုယ္ဘက္က အားနည္းသြားေရာ။ မဟုတ္က ဟုတ္က ေရးၿပီး အမႈဆင္တာမ်ိဳးေတြလည္း အန္ကယ္တို႔ ေတြ႔ရတယ္” သူက ဆိုသည္။

တရားမ၀င္ ေငြတိုးေခ်းစားသူတဦးျဖစ္သည့္ ေျမာက္ဒဂံုျမိဳ႕နယ္ေန ေဒၚလြင္ကမူ ” က်မက ဘယ္သူကိုမွ လာယူပါဆိုၿပီး ေပးေနတာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႕ဟာ သူတို႕ အတိုး ဘယ္ေလာက္ေပးရရ ယူမယ္ဆိုၿပီး ေရာက္လာတာ။ ျပန္ေတာင္းတဲ့အခါက်ေတာ့ တခ်ိဳ႕က ေပးစရာမ႐ွိလို႔ အသားလွီးယူလို႔ ေျပာတာ ႐ွိေသးတယ္။ ကိုယ့္ေငြရင္းထားရတာ အတိုးေတာ့လိုခ်င္တာပဲ။ အခုေခတ္ကေတာ့ လုပ္စားလို႔ကို မေကာင္း ေတာ့ပါဘူး”ဟု ညည္းသည္။

ေငြေခ်းသူ သားသမီး ၃ ေယာက္အေမ ပဲျပဳတ္သည္ မေအးေအး၀င္ကလည္း “မ႐ွိလို႔ ေခ်းစားတာေလ။ အတိုးအမ်ားႀကီးယူေတာ့ လပိုင္းေလာက္မွာ မသိသာေပမယ့္ ႏွစ္ခ်ီလာရင္ေတာ့ မေပးႏိုင္တဲ့အခါ ငါေပးထားတဲ့ ပိုက္ဆံေတြက ဘယ္ေလာက္႐ွိၿပီ။ နင့္ကိုငါ အတိုးဘယ္ေလာက္ေပးထားၿပီးၿပီ ဆိုၿပီး ျပႆနာေတြက တက္ၾကေရာ။ ေနာက္ဆံုး ႐ံုးေရာက္ ဂတ္ေရာက္ျဖစ္တာေပါ့”ဟု ဆိုသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ တရား၀င္ ေငြတိုးေခ်းသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီ လက္ေအာက္မွ ေငြေခ်းလုပ္ငန္းမ်ား၊ စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီတြင္ မွတ္ပံုတင္ထားေသာ ပုဂၢလိက အေပါင္ဆိုင္မ်ား ျဖစ္ၿပီး သမ၀ါယမ၀န္ႀကီး႒ာနတြင္ မွတ္ပံုတင္၍ တရား၀င္ အစုဖြဲ႕ထားေသာ သမ၀ါယမ အသင္းမ်ားထံတြင္ ေငြေခ်းငွား၍ ရႏုိင္သည္။

သို႔ေသာ္ တရား၀င္အေပါင္ဆိုင္မ်ားတြင္ ေငြေခ်းငွားလိုပါက အေပါင္ပစၥည္းလိုအပ္ၿပီး သမ၀ါယမအသင္း မ်ားကလည္း အသင္း၀င္ျဖစ္ေသာ လုပ္ငန္းတစ္ခုခု ႐ွိသူကိုသာ ေငြေၾကး အကန္႔အသတ္ျဖင့္ ေခ်းငွား ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။

အစိုးရ၏ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလ်ာ့က်ေရး အစီအစဥ္ျဖင့္ ရပ္ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး႐ံုးမ်ားမွ တရား၀င္ ေခ်းငွား ေပးေနေသာ ေငြမွာလည္း အတိုးႏႈန္းနည္းပါးေသာ္လည္း ျပန္ဆပ္ရသည့္ ကာလၾကာ႐ွည္ ေသာေၾကာင့္ စိတ္ပါ၀င္စားသူ နည္းပါးသည္။ အစိုးရအေနျဖင့္ ဆင္းရဲသားမ်ားကို ကူညီေစာင့္ေ႐ွာက္ မည္ဆိုပါက ေနစရာအတြက္ တန္ဖိုးနည္း အိမ္ရာမ်ားစီစဥ္ေပးရန္ႏွင့္ က်န္းမာေရးတြင္ အခမဲ့ေဆးကုသခြင့္ ရ႐ွိရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ဧရာ၀တီႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့သူအမ်ားစုက ေျပာၾကသည္။

Credit : http://abbsoluteright.blogspot.com/