ႏိုင္ငံတြင္ဤမွ်မ်ားျပားလွေသာ ျပႆနာမ်ားကို မည္သို႕မွ်ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္းမရွိခဲ့ပဲ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကုန္ဆံုး သြားခဲ့ရသည္ ။ အခ်ိဳ႕ေနရာေဒသအလိုက္ လယ္ယာေျမသိမ္းျပႆနာမ်ားကို လႊတ္ေတာ္က အထိုက္ အေလ်ာက္ေျဖရွင္းေပးခဲ့ေသာ္လည္း ထိေရာက္ေသာေျဖရွင္းမႈမ်ားျဖစ္မလာခဲ့ ။ ဤသို႕ျဖင့္ပင္ လံုးလည္ ခ်ာလည္ လိုက္ေနခဲ့သည္ ။ ျပည္တြင္ျငိမ္းခ်မ္းေရးကလည္း ေဆြးေႏြးပဲြမ်ားသာ ထပ္ထပ္ၾကမ္းခဲ့သည္ ၊ ေရာင္နီ ပ်ိဳ႕မလာ ၊ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးေဆြးေႏြးပဲြကလူမ်ား ေနရပ္ျပန္မေရာက္ေသး ၊ ျပန္လည္ပစ္ခတ္ တိုက္ခိုက္ ေနၾကေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားကား စိတ္ေမာဖြယ္ေကာင္းလြန္းလွသည္ ။ အရင္းစစ္ေတာ့ အျမစ္ေျမကပင္ ။
၂၀၁၃ ခုႏွစ္ေႏွာင္းပိုင္းကာလတြင္ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကိစၥကလည္း အေတာ္ပင္ လႈပ္လႈပ္ ရွားရွားျဖစ္ခဲ့သည္ ။ လႊတ္ေတာ္ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ သံုးသပ္ေလ့လာေရးပူးေပါင္း ေကာ္မရွင္ဖဲြ႕ စည္း ခဲ့ၿပီး ေနာက္တြင္ ၊ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာေဟာေျပာပဲြမ်ား ဆက္တိုက္ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္ ။ အဓိက အတိုက္အခံ ပါတီၾကီးျဖစ္ေသာ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္က ဦးေဆာင္က်င္းပသည့္ လူထုေဟာ ေျပာပဲြမ်ားႏွင့္ လူထုဆႏၵခံယူပဲြမ်ားက အၿမိဳ႕ၿမိဳ႕အနယ္နယ္တြင္ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ေပၚထြက္လာခဲ့သည္ ။ လြတ္လပ္ ေသာအဖဲြ႕အစည္းမ်ား ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီမဟုတ္ေသာ အဖဲြ႕အစည္းမ်ားပူးေပါင္း၍ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ဆိုင္ရာ ျပည္သူကြန္ရက္ ေပၚေပါက္လာသည္ ။ ေဟာေျပာပဲြမ်ားလိုက္လံက်င္းပခဲ့ၾကသည္ ။ အပတ္ စဥ္ ထုတ္ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး ေဆာင္းပါးမ်ားက အပတ္စဥ္အပတ္တိုင္း ပါ၀င္လာခဲ့သည္ ။ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ကာကြယ္လိုသူမ်ား ဖက္ကလည္း ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးပဲြတစ္ရပ္ ကို ႏိုင္ငံပိုင္ရုပ္ျမင္သံၾကားမွ ထုတ္လႊင့္ ခဲ့ျခင္း မ်ိဳးျဖင့္ ဇာတ္ကြက္စံုခဲ့သည္ ။
ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္ အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာျပည္သူ႕ဆႏၵခံယူပဲြစင္ျမင့္ ထက္ သို႕ တက္ေရာက္လာခဲ့သည္ ။ ေနျပည္ေတာ္ ၊ ေကာ့မွဴး ၊ သာယာ၀တီတို႕တြင္ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒကို မည္သည့္အတြက္ ျပင္ဆင္လိုရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသည္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူၾကားေသြးခဲြေနေသာအရာ ျဖစ္ေနေၾကာင္းတို႕ကို ျပည္သူသို႕ တင္ျပခဲ့သည္ ။ ျပည္သူမ်ားေသာင္း ႏွင့္ခ်ီ၍ တက္ေရာက္ ဆႏၵေပးခဲ့ၾကသည္ ။ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသည္ လူ႕အခြင့္အေရး ၊ ဒီမိုကေရစီ စံ စသည္တို႕ကို အာမမခံႏိုင္ဟူေသာအခ်က္အလက္တို႕ကို ျပည္သူအမ်ားက သေဘာေပါက္နားလည္ခဲ့ၾကၿပီ ။ တိုင္းရင္းသားတို႕ တန္းတူညီမွ် ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို ပိတ္ပင္တားျမစ္ထားသည္ဟူေသာ အခ်က္တို႕သည္ ဘြင္းဘြင္းေပၚခဲ့ၿပီ ။ ဤဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးႏွင့္ ၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္မႈကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး ၊ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရး ၊ ႏိုင္ငံသားတိုင္း၏ တန္းတူညီမွ်ရပိုင္ခြင့္မ်ား အားလံုးကို ကန္႕သတ္ခ်ဳပ္ျခယ္ထားေသာ အရာတစ္ခု ျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို ျပည္သူ တို႕ ဘက္မွ တစ္ခဲနက္ ထုတ္ေဖာ္ခဲ့ၾကေပၿပီ ။
ထိုလူထုေဟာေျပာပဲြ ၊ လူထုဆႏၵခံယူပဲြမ်ားတြင္ ေပၚထြက္လာေသာ ျပည္သူတို႕၏ ရင္တြင္း ဆႏၵတစ္ခု မွာကား ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္မေပးဖူးဆိုရင္ ျပည္သူေတြက ဘာဆက္လုပ္ၾက ရမလဲ ဟူေသာ စကားျဖစ္သည္ ။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ တိုင္းရင္းသားပါတီၾကီးတစ္ခု၏ အၾကီးအကဲက ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို မျပင္ဆင္ႏိုင္ခဲ့လွ်င္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြ၀င္မည္မဟုတ္ ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည့္ သတင္း ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္ ။ အာဏာရပါတီမွ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူအခ်ိဳ႕ထံမွလည္း မျပင္လိုမျပင္ႏိုင္ ၊ ျပင္သင့္သည္ကို ျပင္မည္ ၊ မျပင္သင့္သည္ကို မျပင္ႏိုင္စသည္ျဖင့္ အသံမ်ားထြက္လာခဲ့၏ ။ ႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္ႏွစ္မ်ားသည္ ယခုအတိုင္း ဆက္လက္ မုန္တိုင္းမိုး သက္ဆင္မည္ေလာ ၊ ေလေျပႏုေအးတို႕ ညွင္းေနာ့ၾက မည္ေလာ ။
အပိုင္း(၂)
၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္းရင္းသားျပည္သူအမ်ား လက္မခံႏိုင္ေသာ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒျဖစ္သည္ ဆိုသည္ကို ထိုလူထုဆႏၵခံယူပဲြမ်ားက အတိအလင္း ထုတ္ေဖာ္လ်က္ ရွိရံုမွ်မက ၊ အာဏာရပါတီ အသိုင္းအ၀ိုင္းအတြင္းမွပင္ ျပင္ဆင္ရန္ သေဘာထားထုတ္ ေဖာ္ေျပာဆို ၾကသူမ်ား ရွိသည့္ အတြက္ အခ်ိဳ႕အခ်ဳ႕ိေသာ မ်က္ေစ့မွိတ္ ကာကြယ္လိုသူမ်ား ဆင္ေျခေပးေနသကဲ့သို႕ အေမွ်ာ္အျမင္ၾကီး စြာျဖင့္ အခ်ိန္ယူေရးဆဲြခဲ့ရသည္ဆိုသည့္ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳမည့္ ဖဲြ႕စည္းပံုမဟုတ္ ဆိုသည္ ကေတာ့ လယ္ျပင္တြင္ ဆင္သြားသည္ ထက္ပင္ ထင္ရွားေနခဲ့သည္ ။ ဇန္န၀ါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔ကပင္ ျပည္ခိုင္ျဖိဳးပါတီ ဗဟို အလုပ္အမႈေဆာင္ တစ္ဦးျဖစ္သူ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ သူရ ဦးေအာင္ကို ၏ စကားလံုးမ်ားက ထင္ရွားၿပီးသား အခ်က္ကို ထပ္မံ၍ မီးေမာင္းထိုးျပခဲ့သည္ ။ သို႕ျဖစ္၍ ထိုဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို မျဖစ္မေန ျပင္ဆင္မႈ လုပ္ရမည္ ဆိုသည္ကလည္း လံုး၀ အေသအခ်ာပင္ ျဖစ္သည္ ။
သို႕ဆိုပါလွ်င္ မည္သို႕ ျပင္ဆင္ၾကပါမည္နည္း ၊ မည္မွ်ျပင္ဆင္ၾကပါမည္နည္း ။
တပ္မေတာ္သည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အေရးအခင္းတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ယိုယြင္းလာေသာအေျခအေနအရပ္ရပ္ ကို ၀င္ေရာက္ထိမ္းသိမ္းရန္ အတြက္ အာဏာကို ရယူခဲ့သည္ဟု တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက မၾကာခဏ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားေလ့ ရွိပါသည္ ။ ထိုေနာက္တြင္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္တြင္ ေရြးေကာက္ပဲြျပဳလုပ္ေပးခဲ့သည္ ။ ထို အခ်ိန္ ထိ တပ္မေတာ္ ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္သည္ တိုင္းျပည္အတြက္ လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ လုပ္ေဆာင္ရသည္ဟု ဆိုသည္ကို လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ရွိႏိုင္ခဲ့ပါေသာ္လည္း ၊ ထို႕ေနာက္ပိုင္းတြင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္မ်ားအတြက္မူ လက္ခံ ႏိုင္ဖြယ္ လံုး၀မရွိ။ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အႏိုင္ရခဲ့သည့္ ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ေရြးေကာက္ ပဲြ ရလာဒ္အား အသိအမွတ္ျပဳ၍ လႊတ္ေတာ္ေခၚယူမေပးခဲ့ျခင္းသည္ တပ္မေတာ္အစိုးရ၏ ၾကီးမားလွေသာ အမွား ျဖစ္ပါသည္ ။
ထိုေနာက္ပိုင္းတြင္ ထိုျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားလ်က္ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ေရးဆဲြေရးကို တပ္မေတာ္ကသာ အစစအရာရာ ၾကိဳးကိုင္ခ်ယ္လွယ္ခဲ့ျခင္းသည္ ဒုတိယ အမွားျဖစ္ပါသည္ ။ ထိုဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ေရးဆဲြရန္ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ကာလရွည္လ်ားစြာ အခ်ိန္ဆဲြထားခဲ့သည္မွာ တတိယအမွားျဖစ္ပါသည္ ။ (ထိုအခ်ိန္တြင္ တပ္မေတာ္က မည္သည္ကို တည္ေဆာက္ ေနခဲ့သည္ကိုလည္း ျပည္သူမ်ားသာမက ကမၻာက အထင္အရွားျမင္ခဲ့ၾကရပါ၏ ။) ထိုသို႕ ထြက္ ေပၚလာေသာ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းကို ျပည္သူအား ရွင္းလင္းတင္ျပျခင္း ၊ ေဆြးေႏြး ေ၀ဖန္ ခြင့္ျပဳျခင္းတို႕မျပဳခဲ့ပဲ (နာဂစ္မုန္တုိင္းကာလတြင္ပင္ ) ျပည္သူကို အဓမၼေခၚယူမဲဆႏၵေပးေစလ်က္ အတည္ျပဳခဲ့ျခင္းသည္ စတုထၳ အမွား ျဖစ္ပါသည္ ။
ဤသို႕ေသာအေၾကာင္းတစ္ရားမ်ားအားျဖင့္ စိစစ္ေသာ္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒသည္ အမွန္တရား တစ္ခုတစ္စံုအေပၚတြင္ အေျခခံ၍ ျဖစ္ထြန္း ေပၚေပါက္လာရေသာ ေလာကေၾကာင္း ၊ ဓမၼေၾကာင္းတို႕ျဖင့္ ညီညြတ္၍ ေလာကပါလတရားမ်ား အေပၚတြင္ အေျခခံတည္ေဆာက္ခဲ့ေသာ ဥပေဒတစ္ရပ္မဟုတ္ ၊ လူတစ္စုတစ္ဖဲြ႕၏ အတၱကို အေျခခံ၍ ေပၚေပါက္ ေစခဲ့ေသာ အဓမၼတရားတစ္ခုသာျဖစ္သည္ ဆိုသည္မွာ ျငင္းကြယ္ထိုက္ေသာအရာမဟုတ္ေခ် ။
အပိုင္း (၃)
၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ထည့္သြင္းထားသည့္ တပ္မေတာ္သည္ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးကို အစဥ္ဦးေဆာင္ေနမည္ ဆိုသည့္ အခ်က္သည္ ႏိုင္ငံ၏ ငယ္ထိပ္ထက္တြင္ စိုက္၀င္ေနသည့္ စူးနက္နက္ တစ္ေခ်ာင္းပင္ျဖစ္သည္ ။ ထိုအခ်က္အားျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ၊ အမ်ိဳးသား လႊတ္ေတာ္ တို႕တြင္ ျပည္သူ တို႕ က ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ထားျခင္းမဟုတ္သည့္ အမိန္႕ခံ တပ္မေတာ္သား မ်ားက ၀င္ခ်ည္ ထြက္ခ်ည္ လုပ္ေနၾကသည္မွာ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ခံ ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္တို႕ကို ျပက္ရယ္ျပဳေနသကဲ့သို႕ရွိသည္ ။ ဤသည္မွာ တပ္မေတာ္သည္ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးကို ဦးေဆာင္ေနသည္လား တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္သည္ ျပည္သူတို႕၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို ကိုင္ဆုပ္ထားသည္လား ဆိုသည္မွာ မ်ားစြာေစာဒကတက္ဖြယ္ျဖစ္သည္။ တပ္မေတာ္က ေၾကြးေၾကာ္ေနသည့္ အမ်ိဳးသား ႏိုင္ငံေရး ဆိုသည္ကို ျပည္သူမ်ားမ်က္ျမင္တြင္ ျမင္ေတြ႕ေနရသည္မွာကား ျပည္သူတို႕တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ဆႏၵမဲမ်ားကို ကိုယ္စားျပဳ၍ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္လာေသာ ျပည္သူကိုယ္စားလွယ္ အေပါင္း အစုသည္ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၏ အမိန္႔ခံ တပ္မေတာ္သား ကိုယ္စားလွယ္ဆိုသူမ်ား၏ ထိမ္းခ်ဳပ္ျခင္း ကို ဥပေဒ တစ္ခုျဖင့္ ခံေနၾကရသည္ ဆိုသည္ကိုသာျဖစ္ေပသည္ ။
အပိုင္း(၄)
၂၀၀၈ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးကို ေရွ႕မတိုးသား ေနာက္ မဆုတ္သာ ျဖစ္ေန ေစသည့္ အဟန္႔အတားတစ္ရပ္သာျဖစ္ေၾကာင္း ၊ ႏိုင္ငံသားတို႕၏ ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို တပ္မေတာ္၏ လက္တြင္း တြင္သာ ဆုတ္ကိုင္ထားေသးသည့္ ဥပေဒျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုမ်ားက အဆက္ မျပတ္ တြန္းတိုက္လ်က္ရွိသည္ ။ ထိုတြန္းတိုက္မႈကို ဆရာေဖျမင့္၏စကားကရည္ညႊန္းခဲ့သည္ ။ ထိုတြန္းတိုက္မႈသည္ အင္အားစုၾကိးတစ္ခုအျဖစ္သို႕ စုစည္းမိၿပီး တိုင္းျပည္ႏွင့္ အ၀န္းလူထုဆႏၵ ေဖာ္ထုတ္ပဲြမ်ားျဖစ္လာႏိုင္သည္ဟု ဆရာေဖျမင့္က နိမိတ္ျပစကားဆိုခဲ့သည္ ။ ထိုသို႕ျပည္သူ လူထုက လူထုအင္အားျဖင့္ေတာင္းဆိုလာလွ်င္ လက္နက္ႏွင့္ အာဏာရွိသူက ယခင္စနစ္ ေဟာင္းဆီသို႕ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္သြားႏိုင္သည္ဟု ဆရာေက်ာ္၀င္းက သတိေပးစကားဆိုခဲ့သည္ ။ ထိုစကားႏွစ္ခြန္းသည္ ၂၀၁၄တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ေပၚေပါက္လာမည့္ ႏိုင္ငံေရး စိန္ေခၚမႈ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ အၾကပ္အတည္းအတြက္ စည္းနမိတ္ အတိတ္တေဘာင္ပင္ေလာ ဟူသည္ ကို ေကာင္းစြာဆင္ျခင္ သံုးသပ္ၾကရေပ ေတာ့မည္ ။
ဤသို႕ျဖစ္နိုင္ေခ်မ်ားကို ထုတ္ယူႏိုင္ၾကၿပီဆိုလွ်င္ ဤသို႕ ျဖစ္မလာေစရန္ မည္သို႕လုပ္ေဆာင္ၾက မည္ဆိုသည္ကို ႏိုင္ငံ၏ အဓိကပုဂၢိဳလ္မ်ားအေနျဖင့္ သတိၾကီး စြာျဖင့္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ ေဆာင္ရြက္သင့္ၾက သည္ဟု ဆိုခ်င္သည္ ။ ျပည္သူတို႕၏ လိုအင္ ၊ ဒိမိုကရက္တစ္အင္အားစု မ်ား၏ လိုအင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္တို႕၏ လိုက္ေလ်ာႏို္င္မႈ၊ ျဖည့္ဆည္းႏိုင္မႈတို႕ကို အေၾကအလည္ ေတြ႕ဆံုညွိႏိုင္းၾကျခင္းသည္ ထိုျဖစ္ ေပၚလာႏိုင္သည့္ ျပႆနာမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သည့္ အေျဖတစ္ခုျဖစ္ မလာႏိုင္ပါသေလာ ။ ထိုသို႕ညွိႏႈိင္း ေဆြးေႏြးျခင္းအားျဖင့္ ေျပလည္မႈကိုရခဲ့သည္ရွိေသာ တိုင္းျပည္တြင္ မုန္တိုင္း မိုးသက္တို႕ ကင္းစင္၍ ေလျပည္ ႏုေအးတို႕ တိုက္ခတ္ႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ပါေလာ ၊ သို႕မဟုတ္ပါပဲလ်က္ အာဏာကို လက္ဆုတ္မေျဖပဲ ငါတစ္ေကာ ေကာၾကလ်င္ မိမိတို႕ႏိုင္ငံအား ကံဆိုးမသြားရာ အဆက္မျပတ္ လိုက္ပါေနၾက ေသာ မုန္တိုင္း မိုးသက္ တို႕သည္ ဘယ္ေသာ ဘယ္ခါ စဲႏိုင္ပါမည္နည္း ။
ဤသို႕လာျခင္းမေကာင္းေသာ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို လက္ရွိအက်ိဳးျဖစ္ႏိုင္မႈျဖင့္ တြက္ဆၾကည့္ပါ ကလည္း မည္သို႕မွ် ႏိုင္ငံအက်ိဳးကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္မည့္ အေျခအေနတြင္မရွိေၾကာင္း ထင္ရွားေပၚလြင္ လွသည္ ။ ဤဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အားျဖင့္ တိုင္းျပည္တြင္ မည္သည့္ ဦးတည္ခ်က္ကို ေဖာ္ေဆာင္ ႏိုင္ခဲ့ၿပီနည္း ။ အမ်ိဳး သား ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သေလာ ၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုး ညီညြတ္မႈကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီေလာ ၊ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျပန္လည္ေရွ႕ရႈႏိုင္ၿပီေလာ ။ ဤဥပေဒအားျဖင့္ ႏိုင္ငံသားတို႕၏ တန္းတူညီမွ်ရပိုင္ခြင့္မ်ားကို အာမခံႏိုင္သေလာ ။ ဤအခ်က္ မ်ားကိုမည္သို႕မွ် မစြမ္းမေဆာင္ ႏိုင္ေသာ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသည္ လာျခင္းမေရာင္း ၊ တည္ရွိျခင္း လည္းမေကာင္းလွ်င္ ၊ အနာဂတ္လားရာ မည္သို႕ေျဖာင့္ႏိုင္ ေကာင္းမြန္ႏိုင္ပါအံ့နည္း ။ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္မည္သို႕ျဖစ္ႏိုင္ပါအံ့နည္း ။ ဤသို႕ ေသာ အေျခခံအုတ္ျမစ္ အရဲြ႕အေစာင္းေပၚတြင္ တည္ေဆာက္ မည့္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ မည္သုိ႕ တင့္တယ္ လွပ ခိုင္ခန္႔ႏိုင္ပါအံံ့နည္း ။
အခ်ိဳ႕အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ ဤမွ် ယိုင္ရဲြ႕တိမ္းေစာင္းေနသည့္ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို မည္သူက မည္သည့္အေျမွာ္အျမင္ၾကီးစြာျဖင့္ မည္သို႕မည္ပံု ေရးဆဲြအတည္ျပဳေစခဲ့သည္ စသည္ျဖင့္ မ်က္ေစ့ပိတ္ နားပိတ္ ေျပာေနၾကဆိုေနၾကသည္ ။ ဤစကားမ်ားသည္ တိုင္းျပည္ကို ေကာင္းေစလိုသည့္စိတ္ဆႏၵမပါ ၊ မိမိတို႕ အလိုဆႏၵကိုသာ ေရွ႕တန္းတင္၍ ငါ့စကားႏြားရေျပာေနၾကသည္ဟူဆိုရေပလိမ့္မည္ ။ ျပည္သူကို မျခိမ္း မေခ်ာက္ ၊ မဟန္႔မလွန္႔ပဲ ဆႏၵအမွန္ကိုေတာင္းခံၾကည့္ၾကလွ်င္ မိမိတို႕ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ ေနမႈမ်ား သည္ ျပည္သူ႕ လိုအင္ဆႏၵႏွင့္ မည္မွ်ကင္းကြာျခားနားေနသည္ဆိုသည္ကို ေကာင္းစြာ သိျမင္လာ ႏိုင္ေပလိမ့္မည္ ။
ယခုကဲ့သို႕ ႏိုင္ငံကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေနခ်ိန္တြင္ ဤဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသည္ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ တည္တံ့ခိုင္ျမဲေစေရးအတြက္ အခ်ိန္ယူ ေရးဆဲြခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ ဆိုေသာ အယူအဆမ်ား အားျဖင့္ ႏိုင္ငံကို ႏံြမနစ္ေစသင့္ေတာ့ၿပီ ။ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ မွားယြင္း ေသာ ဦးေဆာင္မႈ ၊ မွားယြင္းေသာ စီမံခန္႔ခဲြ လုပ္ေဆာင္မႈတို႕သည္ တိုင္းျပည္ကို အဘက္ဘက္မွ ယိုယြင္း ေနေစခဲ့ၿပီ ။ ႏိုင္ငံတြင္ လက္တစ္ဆုပ္စာ မွ်ေသာသူတို႕မွ အပ ႏိုင္ငံသားတို႕၏ အနာဂတ္သည္ ပ်က္ျပားေနခဲ့ၿပီ ။ ကိုယ္က ကိတ္မုန္႕ကို ေရႊမႈန္႔ျဖဴး၍ စားေသာက္ ေနႏိုင္ေသာအခိ်န္ကာလတြင္ ျပည္သူတို႕အတြက္ ထမင္းအိုးမ်ားသည္ မည္မွ်ခက္ခဲ ေနၿပီ ဆိုသည္ကို ေကာင္းစြာသိသင့္ၾကေပၿပီ ။ သို႕မဟုတ္ပါက ျပည္သူမ်ား ၏ အံုၾကြမႈကို မိမိတို႕က တမင္ဖန္တီး ယူရာေရာက္ေပလိမ့္မည္ ။
ဇန္န၀ါရီလ ၁၈ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္၀င္ႏွင္းဆီခန္းမတြင္ ၂၀၁၄ တြင္ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ေသာ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းႏွင့္ စိန္ေခၚမႈမ်ား ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ စကားေျခတင္ေျပာပဲြ (Debate)တစ္ခုကို က်င္းပခဲ့ သည္ ။ အမွန္တြင္ကား ေခါင္းစဥ္ႏွင့္လိုက္ေလ်ာညီေထြသည့္ ပဲြတစ္ခုမျဖစ္ခဲ့ ။ သို႕ေသာ္ ထိုပဲြမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အျမင္ႏွစ္ရပ္ကမူ ၂၀၁၄ ကို လွန္႔ႏႈိးလိုက္သည့္ အေတြးအျမင္အယူအဆ မ်ားျဖစ္ခဲ့သည္ ။ ဆရာေဖျမင့္၏ ေျပာစကားမ်ားထဲတြင္ လူထုက ကိုယ့္ဆီကယူထားတဲ့ အာဏာကို ဟိုလူေတြ ဒီလူေတြသံုးေနတာကိုပဲ ထိုင္ေငးမေနပဲနဲ႕ ငါတို႕အာဏာက ဘယ္ဟာလဲ ဆိုတာကို ျပတ္ျပတ္သားသား ေၾကညာဖို႕လိုတယ္ ၊ ေတာင္းဆိုဖို႕လိုပါတယ္ ဟု ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုသြားခဲ့သည္ ။ ဤစကားအရ ဆိုပါလွ်င္ ျပည္သူလူထုသည္ မိမိတို႕ထံမွ အာဏာကို မိမိတို႕ထံျပန္လည္ေပးအပ္ရန္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္လာေတာ့မည္ဟူသည့္ အဓိပၸါယ္ကိုေဆာင္သည္ ။ ဆရာေက်ာ္၀င္း၏ စကားတြင္မူ အစိုးရႏွင့္ အာဏာရပါတီတို႔ခ်မွတ္ထားေသာ အခင္းအက်င္းကို ေက်ာ္လြန္လုပ္ေဆာင္ပါက အႏၱရာယ္မ်ားေၾကာင္း ၊လႊတ္ေတာ္တြင္ အသာစီးရထားသည့္ အာဏာရပါတီအေနျဖင့္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ေပးလာမည္ျဖစ္ ေသာ္လည္း ၊ ျပည္သူလူထုလက္ခံႏိုင္ေလာက္သည့္ ျပင္ဆင္မႈမ်ိဳးျဖစ္မလာႏိုင္ေသးေၾကာင္း ၊ ထုိအေျခအေန မ်ိဳး တြင္ လူထုအင္အား ၊ လူထုတိုက္ပဲြမ်ားျဖင့္ ျပင္ဆင္ရန္ၾကိဳးစားပါက ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္လွည့္သြားႏိုင္ေၾကာင္း ၊ မဟာဗ်ဴဟာ နည္းဗ်ဴဟာေတြနဲ႕ပတ္သက္လာရင္ အာဏာရွိသူေတြရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကို အာဏာမဲသူက မီးစင္ၾကည့္ ကရမည္သာျဖစ္ေၾကာင္း တို႕ျဖင့္ထုတ္ေဖာ္ေျပာသြားခဲ့သည္ ။ အေရွ႕ကိုအတင္းတြန္းေလ်ာက္ၾကလ်င္ အေနာက္ကိုျပန္လည္သြားရန္ အေျခအေနရွိသည္ဟူသည့္သေဘာ ။
ဤဆရာႏွစ္ဦး၏ စကားႏွစ္ရပ္တြင္ ဆရာေဖျမင့္ ၏ သေဘာထားသည္ ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစု တို႕ထံမွ ထြက္လာေသာ ျပည္သူ႕အသံေပၚလြင္၍ ၊ ဆရာေက်ာ္၀င္း၏ သေဘာထားတြင္ တပ္မေတာ္ ႏွင့္ အာဏာရအဖဲြ႕အစည္း၏ အသံေပၚလြင္သည္ ဟူ၍ လည္းထင္ျမင္မိသည္ ။ ေရွးေခတ္ ေဟာင္းက ႏွစ္ႏိုင္ငံဘုရင္မ်ား ဘုန္းလက္ရံုးတန္ခိုးအာဏာအတြက္ ၊စစ္မတိုက္မီ ႏွလံုးရည္ အားစမ္း ၾကလ်က္ စစ္ဘုရင္ထိုး ကစားသည့္ အသြင္ကိုလည္း ေပၚလြင္ ေစခဲ့သေယာင္ပင္။
No comments:
Post a Comment
မိမိတို႔၏အျမင္မ်ားကို လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာေရးသားႏိုင္ပါသည္။
ဘမ္းမည္မဟုတ္ပါ။