လြႊတ္ေတာ္ကုိ စိန္ေခၚတဲ့ ေနာက္တစ္ကြက္ အမွား

'' လႊတ္ေတာ္က ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ေကာ္မတီမွာ ကြၽန္မတုိ႔ ပါတီက လူနည္းစုပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မတုိ႔က အမ်ားစု ျဖစ္ၿပီး အေပၚစီး ရမွ လုပ္ရဲတဲ့ သူေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖြဲ႔စည္းပံု ေကာ္မတီမွာ လူနည္းစုပဲ ပါဝင္လို႔ လံုးဝ အားမငယ္ဘူး။ မေၾကာက္ဘူး။ ျပည္သူရဲ့ အားနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ သြားမယ္။ အဲဒီ ေကာ္မတီက ထိေရာက္တဲ့ အေျခခံ ဥပေဒကုိ မလုပ္ဘူး ဆုိရင္ ဘယ္လို ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္သြားမယ္ ဆုိတဲ့ အစီအစဥ္ေတြ အဖြ႔ဲခ်ဳပ္မွာ ရွိပါတယ္''။

လူထုဆႏၵ ခံယူပြဲမွာ အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ ႏိုဘယ္ဆုရွင္ တစ္ေယာက္က ေျပာလိုက္တယ္ ဆုိတာကုိ ဖတ္လိုက္ ရေတာ့ ယံုေတာင္ မယံုခ်င္ဘူး။ ေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသမိ သြားတယ္။ ႏိုင္ငံေရး ပရိယာယ္ မၾ<ြကယ္ ေလျခင္းေပါ့။ အတုိက္အခံ ဆုိတာ မွားမွားမွန္မွန္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ႀကီးပဲ လုပ္ရမယ္ လို႔မ်ား ယူဆေန သလားမသိ။ ယခုအခ်ိန္သည္ အကူးအေျပာင္း ကုိ ျငင္ျငင္သာသာ၊ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ နဲ႔ လုပ္ရမယ့္ အခ်ိန္။ အပ်ိဳေတာ္ အကနဲ႔ ဝင္ရမယ့္ အခ်ိန္မွာ ဘီလူးအက နဲ႔ ဝင္မိေတာ့ မွားၿပီေပါ့။ ဒီမုိကေရစီ ပါလို႔ တစာစာ ေအာ္ေနသူက အကူးအေျပာင္း ကုိ ဒီမုိကေရစီ နည္းလမ္းတက် မခ်ဥ္းကပ္ တတ္ေသာအခါ....။

ယခင္က ႏိုဘယ္ဆုရ အတုိက္အခံ တစ္ေယာက္အား အထင္ႀကီး မိပါသည္။ ဘာေတြမ်ား လုပ္ျပ ႏိုင္မလဲဆုိတဲ့ အေတြးနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ဖူး ပါသည္။ လႊတ္ေတာ္ အတြင္းသုိ႔ တရားဝင္ ဝင္ေရာက္ လာၿပီးခ်ိန္ မွာေတာ့ အရင္လုိ ေလွာင္ပိတ္ခံ ဘဝ မဟုတ္ေတာ့။ ေတာင္ပံေတြကုိ လြတ္လပ္စြာ ျဖန္႔က်က္ ဒီမုိကေရစီ ေရွ႕ဆက္ေရး မွာ ဘယ္လုိေတြ ေဖာက္ထြက္ၿပီး ပ်ံသန္းမလဲ ဆုိတာကုိ ထင္တစ္လံုးနဲ႔ ေမွ်ာ္မိ ပါသည္။ တရားဝင္ ကုိင္တြယ္ခြင့္ ရတဲ့ လက္ပန္းေတာင္း ေတာင္ ကိစၥမွာေတာ့ အမွတ္ေပး မိပါသည္။ တိက်တဲ့ အဆံုးသတ္ကုိ မျပႏိုင္ေပမယ့္ ကုိင္တြယ္ပံု ကေတာ့ မဆိုးဟု တြက္မိ ပါသည္။

ေနာက္ပိုင္း မွာေတာ့ ထင္သေလာက္ မဟုတ္ဟု ေတြးမိ သည္။ ေဘာလံုး စကား ႏွင့္ ေျပာရ လွ်င္ေတာ့ ေျခမေပၚ၊ ေျခစြမ္း မျပႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေျခစြမ္း က်လာသည္။ ထုိအခါ ကြင္းကုိ အျပစ္တင္သည္။ ဒိုင္ကုိ အျပစ္တင္သည္။ ဥပမာ တင္စား ရလွ်င္ေတာ့ အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္သည္ အဂၤလန္ေဘာလံုး အသင္းႏွင့္ တူသည္။ အဂၤလန္ အသင္းသည္ ထိပ္တန္း ေဘာလံုးသမား မ်ားႏွင့္ ဖြဲ႔စည္း ထားသည္။ မီဒီယာ မ်ားကလည္း ခ်ီးက်ဴး ေျမႇာက္စား ထားၾကသည္။ တစ္ကမၻာလံုး ကလည္း အထင္ တစ္ႀကီးႏွင့္ ေစာင့္ၾကည့္ ေနၾကသည္။ သူကလည္း အေရးမပါ သည့္ ေျခစမ္းပြဲ ေတြမွာ ဂုိးေတြ သြင္းၿပီး ေျခစြမ္း ျပသည္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ကယ့္ပြဲ ေတြမွာ ဘာမွ အလုပ္ မျဖစ္ေတာ့ ဖ်က္ျမင္း အသင္း အဆင့္သာ ရွိေတာ့သည္။

အခုလည္း ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး ေလာကမွ အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ကုိ ၾကည့္လွ်င္ ထုိသုိ႔ပင္ ျမင္မိပါသည္။ ဘာမွ မယ္မယ္ရရ လုပ္မျပ ႏိုင္ေသာအခါ အစုိးရကုိ အျပစ္တင္သည္။ လႊတ္ေတာ္ကုိ အျပစ္တင္သည္။ ႏိုဘယ္လ္ဆု ခ်ီးျမႇင့္ ခံထားရသည္။ မီဒီယာမ်ား ကလည္း ေျမႇာက္စား ထားၾကသည္။ တစ္ကမၻာလံုး ကလည္း အထင္တႀကီး ေစာင့္ၾကည့္ ေနၾကသည္။ လႊတ္ေတာ္တြင္း မေရာက္ခင္ ကေတာ့ ျမန္မာ့ ဒီမုိကေရစီ အေရးမွာ ဘယ္လို ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ လိုက္မယ္၊ ဘယ္လို လုပ္မယ္ ဆုိၿပီး ေၾကြးေၾကာ္ ဝင္ေရာက္ လာခဲ့သည္။ လႊတ္ေတာ္တြင္း လည္း ေရာက္ေရာ ဘာမွ လုပ္မျပႏိုင္ေတာ့...။ ပီဘီ အတုိက္အခံ အဆင့္သာ ရွိေတာ့သည္။ ဖ်က္ျမင္း အဆင့္သာ ရွိပါ ေတာ့သည္။

ပုဂၢိဳလ္စြဲ၊ ဝါဒစြဲ၊ ပါတီစြဲ ရွိသူမ်ား အဖုိ႔ေတာ့ အထက္ပါ စကားလံုးမ်ား က အနာေပၚ တုတ္က် သည္ထက္ ပုိၿပီး နာခ်င္စရာ ေကာင္းပါ လိမ့္မည္။ သုိ႔ေသာ္... မတတ္ႏိုင္။ ေျပာလက္စ ႏွင့္ေတာ့ ေျပာစရာ ရွိတာေတြ ဆက္ၿပီး ေျပာရေပဦး ေတာ့မည္။ အေမရိကန္ သမၼတ အုိဘားမား က ျပည္သူေတြ ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ေတြ ေပးႏိုင္လို႔ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း ျပခ်က္နဲ႔ ႏိုဘယ္လ္ဆု ခ်ီးျမႇင့္ခံ ရသည္။ ယခုလည္း ေနာက္ထပ္ ႏိုဘယ္လ္ဆု ေတြပဲ ထပ္ခ်ီးျမႇင့္ဖုိ႔ ေကာင္းေတာ့သည္။ အေျပာသက္သက္ နဲ႔ပဲ ျမန္မာျပည္သူ ေတြကုိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေတြ ေပးေနသည္။ ဒါေၾကာင့္လား ေတာ့မသိ။ ႏိုင္ငံတကာမွ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ပါရဂူဘြဲ႔ေတြ လိွမ့္ေပး ေနသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ အတြက္ေတာ့ ေလစားလုိ႔ ဗိုက္မဝ သလို ခံစားရသည္။ အေမွ်ာ္လင့္ႀကီး ေမွ်ာ္လင့္ ေနသူမ်ား အဖုိ႔ေတာ့ ေလစားၿပီး ေလထုိး ေလေအာင့္ မခံစားရေအာင္ ေလေဆးေလး ေဆာင္ထားဖုိ႔ သာ ေျပာခ်င္ ေတာ့သည္။

ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ အေနျဖင့္ လႊတ္ေတာ္တြင္း သုိ႔ ဝင္ေရာက္ လာသည့္ အခ်ိန္မွ ယေန႔ အခ်ိန္အထိ လက္ေတြ႔ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား မယ္မယ္ရရ မေတြ႔ရ ေသးပါ။ သုိ႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ့္ အေနျဖင့္ေတာ့ အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ ေထာက္ျပစရာ ထိကြက္ (၅)ခု ေတြ႔ရပါသည္။

ပထမဆံုး အခ်က္က ရခုိင္အေရး ကိစၥမွာ ရခုိင္ တုိင္းရင္းသား ေတြကုိ အကာကြယ္ ေပးဖုိ႔၊ ေထာက္ခံေပးဖုိ႔၊ အားေပးစကား ေျပာဖုိ႔ ပ်က္ကြက္ျခင္း ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သူ႔အေနျဖင့္ လက္ေတြ႔ လုပ္ေဆာင္ စရာမလုိပါ။ ႏႈတ္၏ ေစာင္မျခင္းသာ လုိပါသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ လူထု ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ဟု သတ္မွတ္ထားျခင္း ခံရသူ တစ္ေယာက္ထံမွ ႏႈတ္၏ ေစာင္မျခင္း ကုိပင္ ရခုိင္ တုိင္းရင္းသား တုိ႔အဖုိ႔ မဟာ ဆုလာဘ္ႀကီး တစ္ပါးအျဖစ္ ခံယူၾကမည္ ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ယုန္ကေလးက ႏွာေစး ေနခဲ့သည္။ ဘာမွဝင္ၿပီး မွတ္ခ်က္ မေပးခဲ့။ ထုိအခါ တုိင္းရင္းသားတုိ႔ စိတ္တြင္ ယံုၾကည္ ကုိးစားမႈ ေလ်ာ့က် လာသည္။ ဆရာေတာ္ ဦးဝီရသူ ၏ ''ခြပ္ေဒါင္းမွ မြတ္ေဒါင္း'' ဆုိေသာ ေထာက္ျပခ်က္ ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အတြင္း မြတ္ဆလင္ အေရအတြက္ မ်ားေနမႈကုိ လူထုမွ သတိျပဳမိ ၾကၿပီး ထုိအတြက္ ေၾကာင့္ပဲ ရခိုင္အေရး ကုိ လ်စ္လ်ဴရႈ ေနသလားဟု ျမင္လာ ၾကသည္။ ထုိအခါ မွာေတာ့ ရခိုင္ တိုင္းရင္းသား တုိ႔ ယံုၾကည္ ကုိးစားမႈ ပ်က္ေလၿပီ။ ထိုအခ်က္ကုိ ကုစားရန္ အတြက္ ရခိုင္ေျမသုိ႔ ကုိယ္တုိင္ ကုိယ္က် သြားေရာက္ကာ စည္းရံုးေရး ဆင္းသင့္ ေသာ္လည္း ယခု အခ်ိန္အထိ ရခုိင္ေျမကုိ ေျခမခ်စဖူး။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ကုိ တစ္ကယ္ခ်စ္ ပါရဲ့လား စဥ္းစား စရာပင္ ျဖစ္လာသည္။ ဗုဒၶဘာသာ ကုိ တစ္ကယ္ပင္ ယံုၾကည္ ကုိးစား ပါရဲ့လား စဥ္းစားစရာ ပင္ ျဖစ္လာ ပါသည္။ သူသာ သမၼတ ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့ သူ႔လက္ထက္မွာ လူမ်ိဳးျခားေတြ ႀကီးစုိးသြားမွာ စုိးရိမ္စရာ ပင္ ျဖစ္လာ ပါသည္။

ေနာက္တစ္ခ်က္ ကေတာ့ ကခ်င္အေရး မွာ ႏႈတ္ဆိတ္ ေနခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရး ကုိ တစာစာ ေအာ္ေနေသာ္လည္း ကခ်င္အေရး မွာ ဘာမွမေျပာ။ လိုင္ဇာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပဲြ ကုိလည္း ဘာမွမေျပာ။ သူလုိ ထင္ရွားေသာ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္၏ စကားတစ္ခြန္း သည္ အတုိင္းအတာ တစ္ခုအထိ အက်ိဳး သက္ေရာက္မႈ ရွိသည္ကုိ မေတြးမိ ပါသလား။ ဒါမွမဟုတ္ တမင္ မသိခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ ေနသလား။ ဒီအခ်က္ ကလည္း အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရး၊ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စတဲ့ သူရဲ့ လက္သံုး စကား ေတြကုိ ေမွးမွိန္ သြား ေစပါသည္။

ေနာက္တစ္ခ်က္ ကေတာ့ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး အတြက္ ျမန္မာ့ ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္တဲ့ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌ သူရဦးေရႊမန္း၊ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ တုိ႔နဲ႔ တုိက္႐ိုက္ ေဆြးေႏြး လိုေၾကာင္း ေျပာၾကားတဲ့ ကိစၥ။ ဒီကိစၥက လႊတ္ေတာ္ကုိ စိန္ေခၚတဲ့ သေဘာ သက္ေရာက္သည္။ သုိ႔ေသာ္ တုိက္႐ိုက္ စိန္ေခၚျခင္း ေတာ့မဟုတ္။ လက္ေတြ႔တြင္ ဖြဲ႔စည္းပံုႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အာဏာ အရွိဆံုးမွာ လႊတ္ေတာ္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ လႊတ္ေတာ္တြင္ မေျပာဘဲ ေခါင္ထိ အကုန္စား သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ႀကီး(၄)ႀကီး ေတြ႔ဆံု လုိေၾကာင္း ေျပာၾကားတဲ့ အခါမွာ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္မွ ကုိယ္စားလွယ္ (၁ဝ၉)ဦး နဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ေလ့လာ သံုးသပ္ေရး ပူးေပါင္း ေကာ္မတီကုိ မထီမဲ့ျမင္ ျပဳရာ ေရာက္သည္။ လႊတ္ေတာ္တြင္း မွာ ဒီခ်ဳပ္ပဲ ရွိသည္ မဟုတ္၊ တပ္မေတာ္သား ကုိယ္စားလွယ္ ေတြႀကီးပဲ ရွိသည္မဟုတ္၊ ျပည္ခုိင္ျဖိဳး ကိုယ္စားလွယ္ ေတြပဲ ရွိသည္မဟုတ္။ တစ္ျခား ပါတီမ်ားမွ ကုိယ္စားလွယ္ မ်ားလည္း ရွိေနပါသည္။ ယခု လုပ္ရပ္ကေတာ့ သူတုိ႔ကုိ မထီမဲ့ျမင္ ျပဳရာလည္း ေရာက္ေနပါသည္။ ထုိအခါ လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ မ်က္စိ စပါးေမြးစူး ခံရေတာ့သည္။

ေနာက္တစ္ခ်က္ ကေတာ့ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ျပည္ပႏိုင္ငံ မ်ားကုိ အားကုိး လြန္းျခင္း ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံတကာကုိ သြားသည္။ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ အေျခခံ ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ေျပာသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကုိ ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံ မႈ မျပဳဖုိ႔ ေျပာသည္။ ထုိအခါ အင္န္အယ္လ္ဒီ အတြင္းမွာပင္ ျပန္လည္ ေထာက္ျပ ေျပာဆုိျခင္း ေတြ ျဖစ္လာသည္။

ေနာက္ဆံုး တစ္ခ်က္ ကေတာ့ ေဆာင္းပါး အစတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ စာသားကဲ့သုိ႔ လႊတ္ေတာ္ကုိ တုိက္ရိုက္ စိန္ေခၚလိုက္ျခင္း အမွားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဒါကေတာ့ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ (၁ဝ၉) ဦးပါ ေကာ္မတီကုိ တုိက္ရိုက္ စိန္ေခၚ လိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ တစ္နည္း အားျဖင့္ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူကုိ ရန္တုိက္ေ ပးျခင္း ျဖစ္သည္။ အင္န္အယ္လ္ဒီ မဟုတ္ေတာ အျခားပါတီမွ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္မ်ား စိတ္ဝယ္ ဘယ္လုိ ခံစားရေလ မလဲ မစဥ္းစား ေလေရာ့ သလား။ ဖြဲ႔စည္းပံုကုိ ျပင္ဖုိ႔ လႊတ္ေတာ္တြင္း က ကိုယ္စားလွယ္ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းရဲ့ ေထာက္ခံမႈကုိ လုိအပ္တယ္ ဆုိတာ မစဥ္းစား ေလေရာ့ သလား။ ဒါကေတာ့ ေနာက္တစ္ကြက္ အေရႊ႕မွား ျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။

အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွာ ဘယ္လို အစီအစဥ္ေတြ ရွိတယ္ပဲ ဆုိဆုိ အေျခအေန ေတြက အရင္ကနဲ႔ မတူေတာ့ ဆုိတာကုိ နားလည္ သင့္သည္။ ယခုအခ်ိန္ တြင္ ျမန္မာ့ ဒီမုိကေရစီ အသြင္ ကူးေျပာင္းမႈ ၏ ျငင္သာမႈကုိ တစ္ကမၻာလံုး က အံ့ၾသ ခ်ီးက်ဴး ထားၾကသည္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ၏ သေဘာထား ေပ်ာ့ေျပာင္း မႈ၊ ေျပာင္းလဲ လုိစိတ္ရွိမႈ တုိ႔အေပၚ တစ္ကမၻာလံုး က ႀကိဳဆုိၾကၿပီး ႏိုင္ငံတကာ မွလည္း အသိအမွတ္ ျပဳေနၿပီ၊ အီးယူႏွင့္ အေမရိကန္ တုိ႔လည္း ပတ္ဆုိ႔မႈ တုိ႔ကုိ ဖယ္ရွားေပးၿပီ၊ အိမ္နီးခ်င္း တရုတ္၏ အင္အား ႀကီးထြားလာမႈ ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေပၚ လႊမ္းမုိးႏိုင္မႈ တုိ႔ကုိ အေမရိကန္တုိ႔ မ်က္ကြယ္ မျပဳႏိုင္ ေတာ့ဘဲ အင္အား ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ ထိန္းညိွိရန္ အတြက္ အုိဘားမား ကိုယ္တုိင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ သုိ႔ လာေရာက္ခဲ့ၿပီ၊ ၿဗိတိန္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ လည္း အျပဳ သေဘာေဆာင္ လာေရာက္ ခဲ့ၿပီးၿပီ။ ဒီလုိအခ်ိန္မွာ အရင္လုိ တဇြတ္ထုိုး လုပ္လုိ႔ မရေတာ့။

ေဆာင္းပါး အခ်ဳပ္ အေနနဲ႔The China Post မွာ ၾသဂုတ္လ ၂ ရက္ေန႔က Constitutional changes are for the betterment of Myanmar as a whole ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ေဖာ္ျပသြားတဲ့ ေဆာင္းပါးထဲက အေၾကာင္းအရာ ေလးနဲ႔ နိဂုံုးခ်ဳပ္ လိုပါတယ္။ ၂ဝ၁၅ မွာ သူ႔အသက္က ၇ဝ ရွိေတာ့မယ္။ ၂ဝ၁၅ မွာမွ သူမ သမၼတ မျဖစ္ရင္ သူမ ဘယ္ေတာ့မွ သမၼတ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဘာလို႔လဲ ဆုိေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ အသက္အရြယ္ ေၾကာင့္ စိတ္သြားတုိင္း ကုိယ္ပါႏိုင္ ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ကြၽန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ နဲနဲေလး ထပ္ၿပီး ေျပာခ်င္တာ ကေတာ့ သူဟာ ၂ဝ၁၅ မွာ သမၼတ ျဖစ္ေရး အတြက္ ေပါက္တဲ့နဖူး မထူးဘူးဆုိၿပီး အားလံုးကုိ ကန္႔လန္႔တုိက္ ေနတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အခုလို ကန္႔လန္႔တုိက္ ေနျခင္းအားျဖင့္ မရရင္ အရင္း၊ ရရင္အျမတ္ ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ိဳး လုပ္ေဆာင္ ေနတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ ပါတယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္ ပါတယ္။

ေက်ာ္ထြန္းလင္း