ေရႊမိ ရဲ ့ တစ္ခန္းရပ္ ျပဇာတ္

မေရႊမိ သည္ ေက်ာခ်မွန္း ဓားျပ မွန္း ပင္ သိေတာ့ ၏ ။ ဓားျပ ၏ ခ်မႈ ကား အလြန္ပင္ နာလွ၏ ။ တစ္ခါတစ္ ခါ ေသာ္ ရင္ထဲ၊ အသဲထဲ ၊ ေက်ာထဲ က ပင္ စိမ္ ့ရေလာင့္ ေအာင္ နာက်င္လြန္း လွ ၍ “ ေအာင္မေလး ရွင့္” ျဖစ္ျဖစ္ “ ေသပါၿပီ အရပ္ ကတို ့ နာလွပါ ၿပီ ကၽြန္မ ကို ကယ္ၾက ပါအံုး” ျဖစ္ျဖစ္ ကုန္းေအာ္ ျပစ္လိုက္ ခ်င္သည္။

သို ့ေသာ္ လည္း မေရႊမိ ခင္ဗ်ာ မေအာ္ရဲ သူ ့ကို တစ္ရြာ လံုး က အထင္ႀကီးထား သမွ် မွာ ခဲေလ သမွ် သဲေရက် ျဖစ္မွာ စိုး၍ မေအာ္ရဲလွ ၊ေရႊ မိကား လုံး၀ ပင္ အသံ မထြက္၊ ဓားျပလုပ္ သမွ် ကို အံႀကိတ္ ၿပီးခံ ေလေတာ့သည္ သူ၏ ေပ်ာ့ ကြက္ ၊ ညံ့ ကြက္ တို ့ ကို အိမ္နီးနား ခ်င္း တို ့သိသြား မွာ ကို ေသမတတ္ ေၾကာက္လွသည္။

တစ္ခ်ီ ေသာ္ ဓားျပ ကား ေရႊမိ တင္ပါး ကို ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာ္ လိုက္သည္ ။

ေရႊမိ သည္ နာလြန္း ေသာေၾကာင့္ လႊတ္ ခနဲ ပင္ “ အမေလး ေသ ပါၿပီ ရွင့္” ဟု လန္ ့ဖ်န္ ့ၿပီး ေအာ္လိုက္သည္ ။ ေရႊမိ ၏ ေအာ္သံ ေၾကာင့္ ေဘး ပတ္၀န္း က်င္ အိမ္ တို ့လႈပ္လႈပ္ရွား ျဖစ္လာ သည့္ အခါ ေရႊမိ ကားခ်က္ျခင္း ပင္ “ ၿမိဳ ့ ေပၚ တက္ၿပီး ရုပ္ရွင္ ရိုက္ ဖို ့ က်င့္ ေနတာ ပါ ဟု ဆိုေလေတာ့သည္။

ေရႊမိက ဆက္ၿပီး ၿမိဳ ့က ဒါရိုက္တာ က “အမေလး ေသ ပါၿပီ ရွင့္” ကို တကယ္ စိတ္ ပါ လက္ပါ နဲ ့ ေအာ္ရ မယ္ ဆိုလို ့ေလ့က်င့္ေန တာ ။ဘာ မွ မျဖစ္ ပါဘူး ဟု ျပန္ ေျပာ ေလသည္။ အိမ္နီးခ်င္း မ်ား က လည္း ေရႊမိ ၏ ေျပာစကား ေၾကာင့္ စိတ္ ခ် သြား ၾကသည္။

ဘုရားလူႀကီး ဦးမႈန္ ကေရႊမိ ဘာမွ မျဖစ္ပါ ဘူး ကြာ ။ ၿမိဳ ့တက္ ၿပီး ေတာင္ ရုပ္ရွင္ ရိုက္ရ ေတာ့ မွာ ဟု ေျပာရာေငြတိုး ေခ်း စား ေသာ ေဒၚႀကီး ျပဴးကား ခ်က္ ျခင္း ဆိုသလို ပင္ ေထာက္ခံ ေတာ့ ၏ “ဟုတ္မယ္ … ကိုႀကီး မႈန္… ေရႊမိ ကား အခု ၿမိဳ ့ က အဆက္ အသြယ္ ေတြ ရ ၿပီး ေတာ္ေတာ္ ကို ့လွလာ တယ္ ။ ကၽြန္မတို ့ ရြာေတာ့ ေရႊ မိ ဓာတ္ရွင္ မင္း သမီး ျဖစ္မွ ပဲ ၾကံဖန္ ဂုဏ္ ယူရ ေတာ့ မွာ ပဲ ဟု ဆိုေလသည္။

ထိုတစ္ည လံုး အဖို ့ ေတာ့ ေရႊ မိ မွာ ဓား ျပ ၏ ႏွိပ္စက္ မႈ ဒဏ္ ကို လြတ္လပ္ စြာ ပင္ ေအာ္ ျငည္း ခြင့္ လိုက္ စင္ ရ သြား ေတာ့ ၏ ။ “ ေၾကာက္ပါၿပီ အကိုႀကီး ရယ္” ဟု ေရႊမိ က တစ္ခ်က္ ေအာ္လိုက္ လွ်င္ ၊ အေစာ န ဓား ျပ ထင္ ၍ ဓားဆြဲ တုတ္ဆြဲ ျဖင့္ ထြက္ လာသည့္ ဗိေႏၱာ ဆရာ ႀကီး ဦးငေတ က ေရႊ မိ ဒီပံု စံ နဲ ့ ဆို အကယ္ ဒမီ ရနိုင္ တယ္ ဟုမွတ္ ခ်က္ ျပဳ ၏ ။

“ေျဖးေျဖး လုပ္ပါ ကၽြန္မ ေသ ပါေတာ့ မယ္” ဆိုသည့္ အသံ နက္ႀကီး ထြက္လာလွ်င္ ေတာ့ ဆယ္အိမ္ ေခါင္း ေရြးခ်ယ္ ပြဲ ၀င္ၿပိဳင္ ခဲ့ ဖူးသည့္ ကိုျပဴးကား “ေရႊမိ ရိုက္မွာ ဒရာ မာ ဆို တဲ့ ဇာတ္ထုပ္မ်ိဳး ထင္ တယ္ ဟု ထင္ေၾကး ေပး ေလ သည္။

ညလယ္ ပိုင္း ေလာက္ အေရာက္ တြင္ ေရႊမိ ကား နာက်င္မႈ ဒဏ္ ကို ဘယ္လို မွ မခံ ႏိုင္ ေတာ့ ၍ အမွန္ တကယ္ ပင္“ အရပ္ ကတို ့ေရ ကယ္ၾက ပါအံုး” ဟု ေအာ္ လိုက္ သည့္ အခါ အဂၤလိပ္ ေခာတ္ မ်က္ႏွာျဖဳ အရာ ရွိ အိမ္ တြင္ ထမင္းခ်က္ လုပ္ခဲ့ ဖူးၿပီး အခုေတာ့ ႏိုင္ငံျခား ေရဒီယို မ်ား မွ လႊင့္ထုတ္သမွ် ကို ေန ့ ေန ့ညည ပင္ မလြတ္ တမ္း နား ေထာင္သည့္ အလက္ဇႏၵား ဘပု ကား သူ ၾကားဖူး နား ၀ ရွိ သည့္ အေနာက္တိုင္း ဓာတ္ရွင္ ကားမွ မင္းသမီး တစ္ဦး ကို ကိုးကား ၿပီး “မရီလင္ မႊန္ယိုး အသံ တိုင္း ပဲ ” ဟု ပင္ ေကာင္း ခ်ီးေပး ေလ ေတာ့ သည္။

ထိုည အဖို ့ေတာ့ ေရႊမိမွာကား ……………………………..၊

ျမန္မာ ႏွစ္ဆန္း ၁ရက္ ေန ့တြင္ ထုတ္ ေ၀မည့္ ျမန္မာ ျပည္၏ ပထမ ဦး ဆံုး Myanmar Underground Magazine မွ ကူးယူ ေဖာ္ျပ ပါသည္။

ခေယာင္း ေရးသားသည္

Myanmar Underground Magazine စကိတ္ ဘုတ္ ၀ယ္မယ္ ဆိုရင္၊ အသံဖမ္း စတူဒီယို ဘယ္ လို ေဆာက္မလဲ ၊ လူငယ္ ေတြ လုပ္ ႏိုင္တဲ့ စရိတ္ နည္း ရုပ္ရွင္ ထုတ္ လုပ္မႈ ပညာ ၊ ဂရစ္ဖတီ ဆြဲမယ္ ဆိုရင္ လို အပ္တာ ေတြ စသည္ျဖင့္ လူငယ္ အႀကိဳက္ အေၾကာင္း အရာမ်ား ပါ၀င္မည္ ျဖစ္သည္။

မိတ္ေဆြ တို ့ ရဲ ့ ဖန္တီး မႈ မ်ား ျဖစ္သည့္ ဓာတ္ပံု ၊ ပန္းခ်ီ ၊ ေဆာင္း ပါး ၊ ၀တၳဳ မ်ား ကို လည္း ေပး ပို ့ ႏိုင္သည္။

မူရင္းလင့္က ဒီမွာပါ။