မဟာသႏၱိသုခေက်ာင္းကို ဇြန္လ ၁၀ ရက္ေန႔ ညဘက္တြင္ သာသနာေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ တာဝန္ ရွိသူ တခ်ိဳ႕ႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားက ဝင္ေရာက္ စီးနင္း ခ်ိတ္ပိတ္ကာ အဂၤလန္ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱရ အပါအဝင္ ရဟန္းေတာ္ ၅ ပါးကို ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။ ေနာက္တရက္တြင္ ခ်က္ျခင္း လူဝတ္လဲ၊ ႐ံုးထုတ္ကာ ပုဒ္မမ်ားတပ္ၿပီး အင္းစိန္ေထာင္သို႔ ပို႔ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ဇြန္လ ၂၀ ရက္ေန႔တြင္ အာမခံျဖင့္ ျပန္လႊတ္ေပးၿပီး ရဟန္းေတာ္ ၅ ပါးစလံုး သကၤန္ျပန္စည္းခဲ့သည္။ ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီး ဦးပညာဝံသ၏ တပည့္ရင္း ျဖစ္ေသာ အဂၤလန္ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱရကို ဧရာဝတီ အႀကီးတန္း သတင္းေထာက္ စေနလင္းက ေတြ႔ဆံုေလွ်ာက္ထားေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။
ေမး ။ ။ အရင္ဦးဆံုး အခင္းျဖစ္တဲ့အခ်ိန္က ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရပံုကို ေျပာျပေပးပါလားဘုရား။
ေျဖ ။ ။ အခင္းျဖစ္တဲ့ေန႔ ညေန ၆ နာရီေလာက္ကတည္းက ရဲကားေတြ ေက်ာင္း၀င္းထဲကို္ ၀င္လာတယ္။ ည ၁၀ နာရီေလာက္ အခါမွာေတာ့ သံဃာ အပါး ၄၀၀ ေလာက္နဲ႔ လူ ၄၀၀ ေလာက္ ေရာက္လာၿပီးေတာ့ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ ေနတဲ့ေက်ာင္းေပၚ ၆ ထပ္ကို တက္လာတယ္။ ဦးပဥၥင္းတို႔ အထပ္မွာက ေနေနၾကတာက သံဃာ ၂၁ ပါးနဲ႔ ဒကာ ၂ ဦး၊ ေက်ာင္းသားေလး ၂ ဦးပဲ ရွိတယ္။ အဲဒီမွာ ရန္ကုန္တိုင္း သံဃနာယက ဒုဥကၠဌ ဆရာေတာ္က ဒီထဲမွာ ဘယ္သူတာ၀န္ရွိလဲ၊ ထြက္ … ထြက္ဆုိၿပီး သူကိုင္ထားတဲဲ့ စာကို ဖတ္ျပတယ္။ ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီးက သံုးထပ္ဆရာေတာ္ကို ဒီေက်ာင္းကို ထိန္းသိမ္းေပးထားဖို႔ အပ္ထားေတာ့ သံုးထပ္ဆရာေတာ္ႀကီးနဲ႔ ေပးေတြ႔လိုက္တယ္။ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ကို ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီးက တရား၀င္ လႊဲထားတာမွ မဟုတ္တာ။ ဖတ္ျပတဲ့စာက ဘယ္ေန႔၊ ရက္စြဲေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႔က စာေတြထုတ္ထားတယ္၊ ဒီေက်ာင္းကေန အၿပီးအပိုင္ထြက္ရမွာကို မထြက္တဲ့အတြက္ ဘယ္ဥပေဒေတြနဲ႔ ရွိတယ္တို႔ေပါ့။ သံဃာေတာ္ေတြ အားလံုးက ထြက္ၾက၊ ေက်ာင္းကို ခ်ိတ္ပိတ္ ထားၿပီးေတာ့ တရားစြဲ၊ တရားႏိုင္တဲ့သူကို ေက်ာင္းျပန္ေပးမယ္ေပါ့။ တရားစြဲဆိုရင္ ဦးပဥၥင္းတို႔နဲ႔မွ မဆိုင္ေတာ့တာ။
ဒါေပမယ့္ ေျပာတာတျခား၊ လုပ္တာတျခား ျဖစ္ေနတာ။ ဦးပဥၥင္းတုိ႔က ကိုယ့္ပစၥည္း ကိုယ္ယူၿပီးေတာ့ ထြက္မယ္လုပ္ေတာ့ တိုင္း မဟန႐ံုးကို ေခၚတယ္။ ဦးပဥၥင္းတို႔က တာ၀န္ရွိတဲ့သူပဲ၊ ၾကြေပါ့ဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး၊ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ပါ လိုက္ခဲ့ပါျဖစ္လာတယ္။ မဟန အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ေတြ႔ၿပီးရင္ ေက်ာင္းကို ျပန္ပို႔ပါမယ္ေပါ့။ ဟိုေရာက္ေတာ့ မဟနအဖြဲ႕ေတြ ေစာင့္ေနၿပီးေတာ့ တြဲဖက္အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္က ဥပေဒေတြနဲ႔ ၿငိစြန္းတယ္ဆိုတာ ဖတ္ျပတယ္။ ဥကၠဌ ဗန္းေမာ္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက သူတု႔ိသတင္း ၾကားထားတာ ဦးပဥၥင္းတုိ႔က လက္နက္ေတြ စုေဆာင္းထားၿပီး ေနေနတယ္ေပါ့၊ ေနာက္ထပ္လည္း သံဃာေတြ ထပ္လာဦးမယ္ေပါ့၊ မဟုတ္တဲ့ သတင္းေတြေပးတာကို ယံုၾကည္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုး ဦးပဥၥင္းတို႔ကို လူထြက္ပါဆိုၿပီးေျပာတယ္။
ေနာက္ဆံုး အတိုခ်ံဳ႕လိုက္ရင္ တိုင္းသံဃနာယက ႐ံုးမွာ တည၊ မဂၤလာေစ်း ဓမၼာ႐ံုမွာ တည ထပ္အိပ္ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိသားစုနဲ႔ေတာ့ ဖုန္းဆက္လုိ႔ ရတယ္၊ သတင္းဌာနေတြ၊ အျပင္က ဒကာ၊ ဒကာမေတြနဲ႔ ဖုန္းအဆက္အသြယ္ လုပ္လုိ႔မရဘူး။ အျပင္ကိုလည္း ထြက္လုိ႔မရဘူး။ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်ထားတာေပါ့။ သံုးထပ္ဆရာေတာ္ႀကီးနဲ႔ သူအာမခံလို႔ရတဲ့ သံဃာ အပါး ၁၅ ပါး ကိုေတာ့ ၀န္ခံလက္မွတ္နဲ႔ ျပန္ထုတ္လို႔ရတယ္။ ဦးပဥၥင္းတို႔ကိုေတာ့ ေနာက္ဆံုး လူ၀တ္လဲၿပီး တရားစြဲတယ္။ အစကတည္းက တရားစြဲမယ္ဆိုရင္ ဦးပဥၥင္းတို႔က ကိုယ့္ေရွ႕ေနေတြ၊ ဘာေတြနဲ႔ ျပင္ဆင္လုိ႔ရတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေရွ႕ေနေတြဘာေတြနဲ႔ ေတြ႕ခြင့္မေပးေတာ့ တရား႐ံုးမွာ ဘာမွ အဆင္သင့္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။
တရား႐ံုးမွာ တရားစြဲေတာ့လည္း အမႈက ၂ မႈ၊ တမႈက အာမခံေပးလုိ႔ ရေပမယ့္ ေနာက္တမႈက အာမခံ ေပးလုိ႔မရဘူး။ တရားသူႀကီးကလည္း တရားခြင္မွာ ကိုယ့္ေရွ႕ေန မေရာက္ေသးတာေၾကာင့္ ခဏေစာင့္ပါဦး၊ လာေနပါၿပီဆုိတာကို မေစာင့္ႏိုင္ဘူး။ သာသနာေရးက ဦးစိန္ေမာင္က ေရွ႕ေနကို လာရင္ ၾကည့္ေျပာလိုက္မယ္တဲ့။ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ကို ကားနဲ႔ အင္းစိန္ေထာင္ကို လိုက္သြားလုိ႔ ေျပာတယ္။ ေရွ႕ေနေတြ လာတဲ့အခါက်ေတာ့လည္း သူတို႔က ဦးပဥၥင္းတုိ႔ကို ဘယ္ကို ပို႔မွန္းမသိ၊ ဟိုလိုလို ဒီလိုလုိလုပ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီတရားစီရင္နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ မွန္တယ္၊ မမွန္ဘူးဆိုတာ မေျပာလိုဘူး။ ဦးပဥၥင္းတို႔က စိုးရိမ္တယ္။ ဦးပဥၥင္းက ၿဗိတိသွ်ႏိုင္ငံသား ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သံ႐ံုးကို အေၾကာင္းၾကားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ သံ႐ံုးကလူကို ဇြန္ ၁၇ ရက္ေန႔မွ ေတြ႔ခြင့္ရတယ္။ ေထာင္ထဲေရာက္တာ ၁၃ ရက္ေန႔၊ ေရွ႕ေနကို ပါ၀ါလႊဲခြင့္ရတာက ဇြန္ ၁၉ ရက္ေန႔မွရတာ။
ေမး ။ ။ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ ေထာင္ထဲမွာေနရတာေရာ၊ ဘယ္လိုထားလဲ။ သံဃာေတာ္တပါးလုိပဲ ေျပာဆိုဆက္ဆံခံရခဲ့လား ဘုရား။
ေျဖ ။ ။ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ ေနရတာက တိုက္ ၅၊ အေဆာင္ ၈ မွာ အခန္းတခန္းခ်င္းစီ ထားတယ္။ ေကၽြးတာေတြကုိလည္း ဆြမ္းခ်ိန္အမီ ေကၽြးတယ္။ သံဃာတပါးလုိပဲ ေျပာဆုိဆက္ဆံတယ္။ ႐ို႐ိုေသေသလည္း လုပ္ပါတယ္။ ေထာင္ပိုင္ ကိုယ္တိုင္လည္း လာေတြ႔ပါတယ္။ ေထာင္ရဲ႕ဥပေဒေတြကို ေျပာတယ္။ လိုအပ္တာေတြကိုလည္း ေပးတယ္။ အထူးသျဖင့္ က်န္းမာေရးေပါ့။ ေတာက္တိုမယ္ရ ခိုင္းဖုိ႔အတြက္လည္း ဦးပဥၥင္းတုိ႔ ကပ္လ်က္အေဆာင္မွာ ေထာင္သား ၃ ေယာက္ကို လာထားေပးတယ္။ စားၿပီးသား ပန္းကန္တို႔ဘာတို႔ သိမ္းဆည္းဖုိ႔ေပါ့။ စကားေျပာတာကိုက တပည့္ေတာ္က၊ အရွင္ဘုရား ဆိုတာမ်ိဳးနဲ႔ ေျပာဆိုဆက္ဆံခံရတယ္။
ေမး ။ ။ ဦးပဥၥင္းတို႔ကို ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔ေတြနဲ႔ စုေပါင္းၿပီး ေထာင္၀င္စာ လာေပးဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးပဥၥင္းတုိ႔နဲ႔ ေတြ႕ခြင့္မရခဲ့ဘူး။ အဲဒါကိုေရာ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ ေထာင္ထဲကေန သိခဲ့ရလား။
ေျဖ ။ ။ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ကို ေထာင္ထဲမ၀င္ခင္ကတည္းက တရားလိုက ေျပာထားတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ ၄ ခ်က္ေျပာတယ္။ ေရွ႕ေနနဲ႔ မေတြ႔ရဘူး၊ ေထာင္၀င္စာ မရဘူး၊ ပါဆယ္ေတာ့ ရမယ္၊ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ကို တရား႐ံုးထုတ္တဲ့အခါမွာ အခ်ဳပ္ကားနဲ႔ မထုတ္ဘဲနဲ႔ တျခား ကားနဲဲ႔႐ံုးထုတ္ခြင့္ရမယ္။ အဲဒါကိုေထာင္က လူတေယာက္က ဖတ္ျပတာ။ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ကလည္း ေထာင္၀င္စာနဲ႔ ပါဆယ္ဆိုတာ မကြဲဘူး။ အဲဒီကိုေရာက္မွ ေထာင္၀င္စာဆိုတာ လူကိုယ္တိုင္ေတြ႔၊ ေပးခြင့္ရတာ၊ ပါဆယ္ဆိုတာ လူေတာ့ ေတြ႔ခြင့္မရတာကို အဲဒီေတာ့မွ သိတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ကို လူေတြနဲ႔ ေပးမေတြ႕ဘူး။ သတင္းပ်ံ႕မွာေၾကာက္လုိ႔။ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံမွာ တရားစီရင္တာ အဲဒီလိုမလုပ္ဘူး။ ဥပေဒနဲ႔သြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ဥပေဒပညာရွင္ရဲ႕ အကာအကြယ္ကုိ ရယူၿပီးေတာ့မွ ခုခံကာကြယ္ခြင့္ရွိတယ္။ အခ်ိန္မေရြး ကိုယ့္ေရွ႕ေနနဲ႔ ေတြ႕ခြင့္ရွိတယ္။ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ ကိုယ္တိုင္လည္း ဟိုမွာ အဲဒီလိုပံုစံမ်ိဳးေတြကို လုပ္အားေပး ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ဖူးပါတယ္။ အခ်ဳပ္က်က်၊ ေထာင္က်က် အခ်ိန္မေရြး ေတြ႔ခြင့္ရွိတယ္။ ဒီမွာကေတာ့ အဲဒီအခြင့္အေရး မရွိဘူး။
ေမး ။ ။ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ကို အခုလုိ အေရးယူတဲ့အထိ လုပ္လိုက္တာက ေက်ာင္းပိုင္ဆိုင္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပီနန္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကို မဟနအဖြဲ႔က အျမင္မၾကည္ဘူး၊ အစိုးရအဖြဲ႔ေတြကလည္း သိပ္ၾကည္လင္မႈ မရွိဘူးဆိုၿပီး သတင္းေတြ ထြက္ေနတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီးက ဟိုးအရင္ စစ္အစိုးရ လက္ထက္ကတည္းက အစိုးရအေပၚ ေျပာဆိုေ၀ဖန္ထားတာ ေတြရွိတယ္ေလ။ အဲဒီေတာ့ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ကို အေရးယူတာမွာ အဲဒီလို အျမင္မၾကည္မႈေတြနဲ႔ေရာ ပတ္သက္မႈ ရွိခဲ့ႏိုင္လား။
ေျဖ ။ ။ အဲဒီလိုေတာ့ မေတြးမိဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ ဦးပဥၥင္းတုိ႔သိရတဲ့ စကားေတြအရ သမၼတႀကီးဆီကို အခုလို ေက်ာင္းကိစၥ ျဖစ္ေနတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီးက ေမတၱာရပ္ခံစာ တင္ထားတာရွိတယ္။ သမၼတႀကီး ကိုယ္တိုင္က ပီနန္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း သီတင္းသံုးဖုိ႔ လူႀကံဳပါးၿပီး ေျပာတာေတြ၊ အထူးသျဖင့္ သီတဂူ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ကိုယ္တိုင္ ပီနန္ဆရာေတာ္ႀကီးကို ေအးေအးေဆးေဆး သီတင္းသံုးလုိ႔ ရပါတယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥေတြ လာေလွ်ာက္တာေတြ႔ရတယ္။ ေနာက္ သမၼတကိုယ္တိုင္ မဟနကို ဒီကိစၥ ဆိုင္းငံ့ေပးထားဖု႔ိ ေမတၱာရပ္ခံစာေတြ ေရးထားခဲ့တာ ထင္ရွားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ဒီလုိေတာ့ မထင္ဘူး။ အစိုးရ တဖြဲ႔လံုးအေနနဲ႔ မထင္ဘူး။ သို႔ေသာ္ အခုလုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းမွာ သမၼတရဲ႕ ဆိုင္းငံ့ထားဖို႔ အေပၚမွာ မဟနက လံုး၀ မေက်နပ္ဘူးဆိုတာ ထင္ရွားတဲ့အေၾကာင္း အခု သတင္းေတြလည္း ထြက္ေနၿပီ။ ဂိုဏ္းေပါင္းစံု သံဃာ့အစည္းအေ၀း တုန္းကေတာ့ သမၼတ မတက္ဘဲနဲ႔ ဒီေက်ာင္းကိစၥမွာ ၀င္စြက္ဖက္တယ္တို႔ ဘာတို႔။ ဦးပဥၥင္းအေနနဲ႔က အစိုးရ တရပ္လံုးအေနနဲ႔ လုပ္တယ္လုိ႔ေတာ့ မထင္ဘူး၊ သို႔ေသာ္ မဟန၊ တိုင္းမဟနနဲ႔ တိုင္းအစိုးရအဖြဲ႔တို႔ ပူးေပါင္းလုပ္တယ္လို႔ ယူဆတယ္။ ဘယ္သူပါတယ္၊ ဘယ္သူမပါဘူးဆိုတာ ကာယကံရွင္ေတြ ကိုယ္တိုင္ပဲ သိမွာပဲ။
ေမး ။ ။ အခုလို အေရးယူဖို႔ လုပ္လိုက္တဲ့အတြက္ေရာ ဦးပဥၥင္းတို႔ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုသေဘာထားရွိလဲ။
ေျဖ ။ ။ ေတာ္ေတာ္အ က်ည္းတန္သြားတာေပါ့။ တာ၀န္အရရွိလည္း တာ၀န္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရွိတုန္းက မလုပ္ဘဲ သူမရွိတဲ့အခါက်မွ လုပ္တယ္ဆိုေတာ့ မတရား အႏိုင္က်င့္တယ္လို႔ပဲ ခံစားရတယ္။ တရားနည္းလမ္းက်ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တရားနည္းလမ္း မက်ဘဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ပီနန္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ရွိတဲ့အခ်ိန္တုန္းက ဒီအမႈဟာ ကာယကံရွင္ေတြ ရွိတဲ့အတြက္ေပါ့။ တာ၀န္ရွိတဲ့သူ မရွိတဲ့အခါက်ေတာ့မွ လုပ္တယ္ဆိုေတာ့ မလုပ္သင့္ မလုပ္ထိုက္တဲ့ လုပ္ငန္းပဲ။ ျပည္သူလူထုက သာသနာအေပၚမွာ ၾကည္ညိဳေနတဲ့ စိတ္ေတြဟာ သံဃာေတာ္ေတြအေပၚ ဒီလို မတရား လူ၀တ္ခၽြတ္တာက ဦးပဥၥင္းတုိ႔ အေမ၊ အေဖေတြမေျပာနဲ႔၊ ၾကားရ၊ ျမင္ရတဲ့သူေတြေတာင္ စိတ္ႏွလံုးမသာမယာ ျဖစ္ၾကတာ။ တကမာၻလံုးကေတာင္ ထိပ္လန္႔တၾကား ျဖစ္သြားၿပီးေတာ့ သာသနာအေပၚ ဒီလို အႏိုင္ထက္က်င့္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ၊ ဥပေဒေတြ ရွိေနပါလားဆိုတာ ေတြးေတာစရာေတြ ျဖစ္လာတာေပါ့။
ေမး ။ ။ ဦးပဥၥင္းတို႔ကို တရားစြဲတဲ့ ညႊန္ၾကားလႊာမ်ိဳးေတြက စစ္အစိုးရ လက္ထက္ကတည္းက ရွိခဲ့တာ။ အခုလုိ ေခတ္ေျပာင္း၊ စနစ္ေျပာင္းတဲ့အ ခ်ိန္မ်ိဳးမွာေရာ ဒီလိုဟာေတြ ရွိသင့္ပါေသးသလား။
ေျဖ ။ ။ မရွိသင့္ေတာ့တဲ့ ညႊန္ၾကားလႊာေတြ။ ဘာ့ေၾကာင့္ဆိုရင္ အဲဒီမွာ ေဖာ္ျပထားတာကိုက ဂဃဏန မဟုတ္ဘူး။ ၂၀/၉၀ ဆိုၿပီး လုပ္ထားတာပဲ။ အဲဒီ အမိန္႔ညႊန္ၾကားလႊာမွာလည္း ၁၁၊ ၁၂၊ ၁၃၊ ၁၄ ဆိုတာ ရွိေပမယ့္ ဘယ္ဟာနဲ႔ ဦးပဥၥင္းတုိ႔က ၿငိတယ္ဆိုတာကို ဘယ္သူမွ ကြဲကြဲျပားျပား မသိဘူး။ တျခား ဦးပဥၥင္းေတြလည္း ေျပာလာၾကတာပဲေလ။ မရွိသင့္ေတာ့တာကို။ လူထုမွာ ေတာင္မွ ၅ (ည) လို႔ေခၚတဲ့ မတရားတဲ့ ဥပေဒေတြ ပယ္ဖ်က္ေပးၿပီး သာမန္လူေတြ ခံစားခြင့္ရေနတာ ဒီတိုင္းျပည္၊ ဒီဥပေဒ ေအာက္မွာေနေနတဲ့ ရဟန္း၊ သံဃာေတြဟာ သူတို႔အတြက္ ကာကြယ္ခြင့္၊ ေစာင့္ေရွာက္ခြင့္ မရွိဘူး၊ ခိုင္းတဲ့သူေတြဟာလည္း ဥပေဒရဲ႕ ျပင္ပကေန၊ အထက္ကေန လုပ္ေနတဲ့အခါမွာ တို႔ႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္၊ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ေတြဟာ ဆံုးရံႈးေနတယ္လို႔ ျမင္တယ္။
ေမး ။ ။ ဦးပဥၥင္းအေနနဲ႔ အဂၤလန္မွာ သာသနာျပဳခဲ့တဲ့ အေနအထားနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္လာၿပီးေတာ့ သာသနာျပဳရတဲ့ အေျခအေန ဘာေတြ ကြာျခားတယ္လုိ႔ ထင္ျမင္မိသလဲ။
ေျဖ ။ ။ ဦးပဥၥင္းတုိ႔က ျပင္ပမွာေနခဲ့တုန္းက အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အျမင္ေပါ့။ အားလံုး ယံုၾကည္၊ ကိုးကြယ္တာ မတူေပမယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္ ေနရမယ္ဆိုတဲ့ အေနအထားေပါ့။ သု႔ိေသာ္ ကိုယ့္ရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာကို ေစာင့္ေရွာက္တာ မွန္ေပမယ့္ သူမ်ားဘာသာကို မထိခိုက္ဖို႔ကလည္း လိုအပ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔မဆို ႏိုင္ငံျခားမွာေနတုန္းက ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ကိုယ္ဘာသာ မဟုတ္တဲ့ဟာေတြကို ညီညြတ္ေအာင္ေနရတာ။ မေနရင္လည္း ဒုကၡေရာက္သြားမွာေပါ့။ အေမ့အိမ္ကေန ေယာကၡမအိမ္ လိုက္သြားတဲ့ မိန္းမ၊ ေယာက်္ားေတြလိုေပါ့။ မိဘအိမ္မွာက ဘယ္လုိေနေန ကိုယ့္မိဘက ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေပမယ့္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ၊ ကိုယ့္ေျမမွာ ေနရသလိုေတာ့ မတူဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာက်ေတာ့ အဲဒီလို လက္တြဲၿပီး ေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ရန္အတြက္ အခြင့္အလမ္း၊ အျမင္က်ဥ္းေျမာင္းမႈေတြ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္။
ေမး ။ ။ အခုလို ဟိုကေန ဒီျပန္လာေနေတာ့မွ၊ ကိုယ္မိဘအိမ္ ျပန္ေရာက္ကာမွ အေရးယူ ခံလိုက္ရတယ္လို႔ေရာ ခံစားမိလိုက္သလား ဘုရား။
ေျဖ ။ ။ သူမ်ားႏိုင္ငံထဲမွာ ေနတဲ့အခါေတာင္မွ ပ်ဴပ်ဴငွာငွာ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴနဲ႔ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းၿပီးေတာ့မွ လူကို လူလိုမွတ္ၿပီး ေျပာဆိုဆက္ဆံေနခဲ့ရတယ္။ ကိုယ့္အိမ္၊ ကိုယ္ဌာနေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္မိဘက ကိုယ့္ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ပ်ဴပ်ဴငွာငွာ မဆက္ဆံဘဲနဲ႔ ဒီလိုေတြ ျဖစ္လာတယ္လုိ႔ေတာ့ ခံစားမိပါတယ္။ တကယ္တမ္း ကိုယ့္အိမ္မွာဆို ပိုလံုၿခံဳရမွာေပါ့။ ကိုယ့္သားသမီး ကိုယ့္အိမ္ျပန္ေရာက္တာ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ျဖစ္ရမယ့္အစား သူတုိ႔ျမင္လိုက္တာက ကိုယ့္သားသမီးကို အႏိုင္ထက္ ျပဳရမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳး သက္ေရာက္ေနတာေပါ့။
ေမး ။ ။ မဟာသႏၱိသုခ ျဖစ္စဥ္နဲ႔အတူ ပါလာတာက ဦးဆန္းဆင့္ အေရးယူခံရတာပဲ။ အဲဒီအေပၚမွာေရာ ဦးပဥၥင္းဘယ္လို သံုးသပ္မလဲ။
ေျဖ ။ ။ သူက သာသနာေရး ၀န္ႀကီးလုိ႔ ေျပာလို႔ရွိရင္ သူ႔မွာလည္း တာ၀န္ရွိတာပဲ။ ႏိုင္ငံျခားမွာေတာ့ အဲဒီလိုပဲေလ။ သာသနာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ သာသနာေရး၀န္ႀကီးက တာ၀န္ယူရတာပဲ။ မသိပါဘူး၊ မပါပါဘူးလို႔လည္း ေျပာလို႔မရဘူး။ တာ၀န္တခုကေတာ့ ရွိတာပဲ။
ေမး ။ ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေ၀ဖန္သံုးသပ္တာက (သမၼတ႐ံုး အႀကံေပးဆိုသူ) ဦးအံ့ေမာင္က ဒီကိစၥမွာ ၀င္စြက္ဖက္တာလို႔ ေျပာေနၾကတယ္။
ေျဖ ။ ။ မွန္ပါတယ္။ ဦးအံ့ေမာင္ဆိုတာ လူတိုင္းေျပာေနၾကတာပဲ။ သူဆိုးခဲ့တာ အခုမွ မဟုတ္ဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၃၀ ေလာက္ကတည္းက။ အဲဒီလို လူေရာ၊ ရွင္ေတြေရာ သိေနတဲ့ကိစၥမ်ိဳးမွာ သာသနာေရး၀န္ႀကီး လုပ္တဲ့သူက သူမသိသင့္ဘူးလား။ သူေလ့လာသင့္တယ္၊ ဆန္းစစ္သင့္တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဦးအံ့ေမာင္က မဟုတ္မတရား အႀကံေတြ ေပးတယ္ဆုိရင္ေတာင္ သူ႔မွာလည္း အျပစ္ကေတာ့ ရွိတာပဲ။ ဦးဆန္းဆင့္ကသာ ေျပာတဲ့အတိုင္း အခုလုိ လုပ္ခဲ့မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ သူက ပိုအျပစ္ရွိတာေပါ့။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မဟုတ္တဲ့အႀကံေပးတာ၊ မဟုတ္တာလုပ္တဲ့ သူေတြကိုလည္း တရားဥပေဒအတိုင္း ေျဖရွင္းရင္ဆိုင္ေပးရမွာပဲ။ ဆက္ႏႊယ္တဲ့သူေတြကို တရားဥပေဒရဲ႕ ေဘာင္အတြင္းက ျဖစ္ေအာင္ အစိုးရရဲ႕ တာ၀န္တရပ္အေနနဲ႔ စစ္ေဆးေမးျမန္းတာ၊ အျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္တာတို႔ လုပ္သင့္တယ္ထင္တယ္။
ေမး ။ ။ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ အခုလုိ အေရးယူခံေနရတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ ဘာမ်ားမိန္႔ၾကားခ်င္ပါသလဲဘုရား။
ေျဖ ။ ။ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ အေရးယူခံေနရတာ မဟာသႏၱိသုခေက်ာင္းနဲ႔ ပတ္သက္တယ္ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳးကို လူေတြဟာ မျမင္ၾကနဲ႔။ သာသနာတခုလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္တယ္။ ၂၀/၉၀ ဆိုတဲ့ ညႊန္ၾကားလႊာမ်ိဳးဟာ ဦးပဥၥင္းတို႔တင္ မဟုတ္ဘူး။ က်န္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ခ်မွာပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီလို ညႊန္ၾကားလႊာမ်ိဳးေတြကို ေထာက္ျပရမယ္။ အရင္တုန္းက မွန္မွန္ကန္ကန္ တရားစီရင္ခြင့္ မရခဲ့ဘူး။ ဦးပဥၥင္းတို႔ အခု တရားစီရင္တာက ပထမဦးဆံုး မွန္ကန္မႈရွိတယ္လို႔ ေျပာရမွာပဲ။ အဲဒီလို စီရင္ခြင့္ရတယ္ ဆိုတာဟာ ဦးပဥၥင္းတုိ႔မွ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ လူတိုင္းရရမယ့္ အခြင့္အေရးျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ ကိုယ့္အခြင့္အေရးကို ကိုယ္တိုက္ရမွာပဲ။ သံဃာေတာ္ေတြ အားလံုးပဲ။ သံဃာေတာ္ကို လုပ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သံဃာေတာ္တင္ ေနလို႔မရဘူး။ ဒကာ၊ ဒကာမေတြ၊ ေထာက္ပံ့ ၾကည္ညိဳၾကတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အားလံုးရဲ႕ တာ၀န္လည္း ျဖစ္တယ္။ အထူးသျဖင့္ သာသနာေတာ္ႀကီးကို မေတာ္မတရား မလုပ္ႏိုင္ေအာင္ တားဆီး၊ ပိတ္ပင္၊ ကာကြယ္ရမယ့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အားလံုးရဲ႕ တာ၀န္ပဲလို႔ ဦးပဥၥင္းေျပာခ်င္တယ္။ ဦးပဥၥင္းတုိ႔ ျဖစ္စဥ္ တခုတည္း မၾကည့္ဘဲနဲ႔ တကယ္ေတာ့ အားလံုးရဲ႕ တစံုတခုေသာ အေၾကာင္းအရာေလးပါ။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ တာေမြ တရား႐ံုးသို႔ ႐ံုးခ်ိန္လာေသာ အဂၤလန္ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱရ
(ဓာတ္ပံု – ေသာ္ဟိန္းထက္ / ဧရာဝတီ)
No comments:
Post a Comment
မိမိတို႔၏အျမင္မ်ားကို လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာေရးသားႏိုင္ပါသည္။
ဘမ္းမည္မဟုတ္ပါ။