အရာရာကုိ လူ႔အခြင့္အေရး႐ႈေထာင့္ကေန ၾကည့္လုိ႔မရဘူးဆုိတ့ဲ ေဒၚေစာျမရာဇာလင္းနဲ႔ ေတြ႔ဆုံေမးျမန္းျခင္း

ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး ေမာ္ဘီၿမိဳ႕၌ သံဃာေတာ္အပါး ၂၀၀ ခန္႔ပါ၀င္ေသာ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ဆုိင္ရာ ၾသ၀ါဒခံယူပြဲႏွင့္ အႀကိဳညွိႏႈိင္းေဆြးေႏြးပြဲကုိ ဇြန္လ ၁၃-၁၄ ရက္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္ခ့ဲရာ အဆုိပါေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ဆရာေတာ္ ဦး၀ီရသူမွ အဆုိတင္သြင္းထားသည့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ ဘာသာျခားနဲ႔မယူဖုိ႔ ကန္႔သတ္ထားေသာ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒမူၾကမ္းကုိ ေရးဆြဲ ကာ တရား၀င္တည္ျပဳႏုိင္ေရးအတြက္ လႊတ္ေတာ္ သုိ႔ လူထုေထာက္ခံလက္မွတ္မ်ားျဖင့္ တင္ျပသြားမည့္ အေပၚ ရခုိင္အမ်ိဳးသမီးမ်ား အစည္းအ႐ုံး (RWU) ဥကၠဌ ေဒၚေစာျမ ရာဇာလင္းႏွင့္ အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္တုိ႔ သီးသန္႔ေတြ႔ဆုံ ေမးျမန္း ထားျခင္း ကုိ ေဖာ္ျပလုိက္ ပါသည္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္။ ။ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္လုိ အျမင္သေဘာထားေတြ ရွိပါသလဲ။

ေဒၚေစာျမရာဇာလင္း။ ။ တကာနဲ႔ ဆရာရယ္လုိ႔ သံယာေတာ္ေတြကုိဆရာ အျဖစ္အေလးထားၿပီး ကုိးကြယ္လာခဲ့ၾကတာျမန္မာ့ လူ႔ေဘာင္ အသုိင္းအ၀ိုင္းရဲ႕ ဓေလ့တစ္ခုဆုိရင္မမွားႏုိင္လုိ႔ အရင္ဆုံးေျပာခ်င္ ပါတယ္။ တာကာပူရင္ ဆရာမေနသာျဖစ္ရတဲ့ ႀကီးမားေသာ ပဋိပကၡေတြ ျမန္မာႏုိင္ငံလုံးဆိုရေအာင္ ေပၚေပါက္ခဲ့တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ကုိ စဥ္းစားပူပန္ၿပီး မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒကုိ လႊတ္ေတာ္မွာ တင္သြင္းဖုိ႔ သံယာေတာ္ေတြ စဥ္းစားလာခဲ့ၾကျခင္းလုိ႔ က်မနားလည္ပါတယ္။ ေနာက္တခုက - တရား၀င္လက္ထပ္ ထိန္းျမားျခင္းမဟုတ္ဘဲ ဘာသာျခားနဲ႔အိမ္ ေထာင္ျပဳလုိက္ၿပီးေနာက္ - ဒုကၡတပုံႀကီးနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ အသုိင္းအ၀ုိင္းေတြကုိ ျပန္ေရာက္လာၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ဘ၀ကုိအမ်ားအျပား ျမင္ေတြ႔လာၾကရတဲ့အခါ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ လုံခ်ဳံေရးနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာကိုယ္ကြယ္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ စဥ္းစားၾကတယ္။ နည္းလမ္းရွာၾကတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

တခုေျပာရမွာက-အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာနဲ႔ ဓေလ့ေတြကုိ ထိန္းသိမ္းသုိ႔ စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ က်ားေရာ/ မေရာ(၂)မ်ိဳးေသာ လူသားမ်ားအတြက္ပါ စဥ္းစားၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးအတြက္သက္သက္ ကြက္ၿပီးေရးဆြဲျခင္းမ်ိဳး မျဖစ္သင့္ပါ။ ဥပေဒ တခုေရးဆြဲတယ္ဆိုတာ အားလုံးအတြက္ ျဖစ္ရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီ ဥပေဒကုိ ျဖစ္သင့္မျဖစ္ သင့္အတည္ျပဳမွာကေတာ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္နဲ႔ပဲ ဆုိင္ပါတယ္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္။ ။ တလင္တမယားစနစ္ဆုိတာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးကို ထိစိုက္ေစပါသလား။

ေဒၚေစာျမရာဇာလင္း။ ။ အိမ္ေထာင္ျပဳ၊ ဘုရားတည္၊ ေဆးမွင္ရည္စုပ္ထုိးလုိ႔ ရခုိင္စကားပုံ၊ ျမန္မာစကားပုံ ေတြမွာ ရွိတယ္။ ဒီစကားပုံဟာ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကသူ က်ား-မ (၂)ဦးစလုံးအတြက္ ေျပာထားတဲ့ ေခတ္ေဟာင္း ဥပမာစကားႀကီး တခုျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ တလင္မယားအျဖစ္နဲ႔ ဘ၀သက္ဆုံးတုိင္တာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ တခါတခါ အိမ္ရွင္အမ်ဳိးသားက ျပင္ပမွာ႐ူပ္ေပြေလလြင့္ၿပီးေနတာ။ တရား၀င္အိမ္ေထာင္ဖက္ အပိုထားတာ။ တရားမ၀င္ အိမ္ေထာင္ဖက္ အပိုထားတာတုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာရင္ အမ်ိဳးသမီးက ထုံးတန္းစဥ္းလာေၾကာင့္ ေနာက္အိမ္ေထာင္ မရွာရဲတာ မျဖစ္သင့္ဘူး။ ေနာက္တခု အိမ္ေထာင္ျပဳထားၾကတဲ့ အိမ္ေထာင္ရွင္ ၂ ဦးစလုံးက တဦးကိုတဦး လံုး၀မခင္တြယ္ၾကဘူးဆိုရင္ ၂ ဦးသေဘာအရ ကြာရွင္းခြင့္ရွိပါတယ္။ ကိုယ့္ သေဘာအရ ေနာက္အိမ္ေထာင္ စဥ္းစားလို႔ ရပါတယ္။

အာရ္ကန္တုိင္းမ္စ္။ ။ မ်ိဳးေစာင့္ ဥပေဒဆုိတာ လူ႔အခြင့္အေရးကို ခ်ိဳးေဖာက္တယ္လုိ႔ ေျပာတ့ဲအေပၚမွာ ဘာေတြေျပာခ်င္ပါသလဲ။

လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးလို႔ပဲ ေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔အခြင္အေရးဥပေဒမွာ လူတဦးစီရဲ႕ အခြင္အေရး ကိုကာကြယ္ထားသလို ထိုလူသားေတြ ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာသာသနာမ်ားကိုလည္း အကာအကြယ္ ေပးထားတာရွိပါတယ္။ လြတ္လပ္စြာကိုးကြယ္ခြင့္ ဆိုတာဟာ ဘာသာနဲ႔ ကိုးကြယ္သူ ၂ ခုစလံုးကို ကာကြယ္ေပးထားသလို ထိုဘာသာကို ကိုးကြယ္သူက ကိုယ့္ဘာသာရဲ႕ လံုၿခံဳေရးကုိ ကာကြယ္ခြင့္ ရွိပါတယ္။

အရာရာကို လူ႔အခြင္ေရးဆိုတဲ့ ႐ႈေထာင့္သက္သက္က ၾကည္လို႔မရဘဲ ဥပေဒေၾကာင္းအရ ၾကည့္ရမွာေတြ လဲရွိပါတယ္။ (ဥပမာ- အိမ္တံခါးပ်က္ေနတဲ့ အိမ္တစ္လံုးက ေသတၱာတစ္လံုးကို လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က တက္ယူလာတယ္ဆိုပါစို႔ ထိုတက္ယူတဲ့သူမွာ ယူပိုင္ခြင့္ရွိတယ္လို႔ လူ႔အခြင့္အေရးအရ ေျပာရင္ မွန္ပါ့မလား။) ဒါေၾကာင့္ တိုင္းျပည္အေရးကို ၾကည့္တဲ့အခါ လူ႔အခြင္အေရး ႐ႈေထာင့္သက္သက္မွၾကည့္ရင္ အခက္အခဲရွိႏုိင္မယ္လို႔ က်မျမင္တယ္။ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ျပသနာေတြေၾကာင့္ က်မတို႔ႏိုင္ငံမွာ အခ်င္းခ်င္း စိတ္၀မ္းကြဲ ျပားမႈေတြမျဖစ္လာေအာင္ အထူးသတိထားဖို႔ လိုအပ္လာပါတယ္။

လူမ်ိဳးတိုင္းမွာ အမ်ိဳးဘာသာသာသနာ ကုိေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ တာ၀န္ရွိတယ္လို႔က်မျမင္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီး၊ အမ်ိဳးသား၊ အစိုးရ၊ သာသနာေဘာင္မွ ပုဂၢိဳလ္မ်ား စသည္ျဖင့္ အားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိတယ္။

ဥပမာတခုကို က်မထပ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။

ဘီီစီ (၆) ရာစုမွာ ပြင့္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဗုဒၶသာသနာဟာ ေအဒီ (၁၂) ရာစုကို ေရာက္တဲ့အခါ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ အားလံုးနီးပါး ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေအဒီ (၃) ရာစုေလာက္မွာ အုပ္စိုးခဲ့တဲ့ ဂုပၸတမင္းလက္ထက္မွာ ဘုရားပြင့္ေတာ္မူခဲ့ရာ ေညာင္ပင္ကအစ ေျမလွန္တူးေဖၚ ဖ်က္စီးပစ္ခဲ့တယ္လို႔ သိရတယ္။ အခုက်မတို႔ ေနထိုင္တဲ့ ဘဂၤလားေဒ့(ခ်္)ဟာလည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြေနခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္တခုဆိုတာ သာသနိက အေဆာက္အဦးအေဟာင္းေတြက သက္ေသျပေနတယ္။ 

အမ်ိဳးဘာသာသာသနာဟာ အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကို လိမၼာပါးနပ္စြာ ကာကြယ္ျခင္းျဖင့္ တိုင္းျပည္ ေအးခ်မ္းမႈကို ရႏိုင္တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ ဗုဒၶသာရဲ႕အေျခခံက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပါပဲ။ ဘဂၤလားေဒ့(ခ်္)မွာ ဘူရ၀ါလို႔ေခၚတဲ့ မရမာႀကီးေတြက ဗုဒၶဘာသာ ျပန္လည္ထြန္းကားေအာင္ လုပ္တာ အားရစရာ ေကာင္းပါတယ္။ ေတာင္ကိုးရီးယားမွာလည္း ဘုန္းႀကီးေတြ လူ႔ေဘာင္တိုးတက္ေအာင္ လူမႈေရးလုပ္ငန္း ေတြ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္လာၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ က်မတို႔ႏိုင္ငံမွာလည္း ဗုဒၶဘာသာထြန္းကားေအာင္ ဗုဒၶဘာသာကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္သူမ်ားအားလံုးက ဘာသာမနစ္ႏြမ္းေအာင္ ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ အထူး သတိထားၾကဖုိ႔နဲ႔ ေမတၱာတရားနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အေျခခံထားတဲ့ တရားတိုးပြားေအာင္ လုပ္ဖို႔ တိုက္တြန္း ပါတယ္

From:Arcan Time