မတင္နီလာေအး(၁၄)ႏွစ္ အႏွိပ္စက္ခံရလို႔ အမႈဖြင့္တုိင္ၾကားခဲ့တာ တစ္လေက်ာ္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
စာေရးသူက စာနယ္ဇင္းသမားေတြႏွင့္ ေတြ႕ဆုံေပးၿပီး ကေလးလုပ္သား မတင္နီလာေအးအမႈ အမ်ားသိေအာင္ သတင္းေပးခဲ့တာ ဇူလိုုင္ ၈ ရက္ေန႔က ျဖစ္ပါတယ္။ မီဒီယာအခန္းက႑ရဲ႕ က်ယ္ျပန္႔နက္႐ႈိင္းမႈ ေၾကာင့္ မတင္နီလာေအးေလးကို တစ္ကမ႓ာလုံးက ကရုဏာသက္ေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာပဲ စာေရးသူဟာ ရန္ကုန္ႏွင့္ ရခုိင္သို႔ ခရီးထြက္ခဲ့မိပါတယ္။ ဇူလိုုင္ ၉ ရက္ေန႔မွာ မတင္နီလာေအးေလးကို ႏွိပ္စက္သူ အိမ္ရွင္ေဒၚနီနီဟာ စာေရးသူရဲ႕ ဒကာရင္းမ်ားျဖစ္ေသာ ဦးထြန္းသိန္း+ ေဒၚစိမ္းစိမ္းမိသားစုထံ ဝင္ေရာက္ခ်ဥ္းကပ္ပါတယ္။ ငိုယုိၿပီးေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဦးထြန္းသိန္းကလည္း စာေရးသူထံ ဖုန္းဆက္သြယ္ၿပီး ကေလးမေလးလည္း မနစ္နာရေအာင္၊ အိမ္ရွင္ေဒၚနီနီလည္း ဒုကၡမေရာက္ ေအာင္ ကေလးမေလး နစ္နာမႈအတြက္ ေငြက်ပ္ သိန္းငါးဆယ္ ေပးပါ့မယ္။ အမႈရုပ္သိမ္းေပးပါလို႔ ဆိုလာပါ တယ္။ စာေရးသူက ကေလးမေလးေက်နပ္ရင္ ငါးသိန္းေပးလည္း သေဘာတူတယ္။ ကေလးမေလးႏွင့္သာ ညွိၾကပါလုိ႔ ျပန္ေျပာခဲ့ပါတယ္။
စာေရးသူ ရခုိင္မွျပန္အေရာက္မွာေတာ့ အိမ္ရွင္ေဒၚနီနီရဲ႕ ေဆြမ်ဳိးရင္းခ်ာေတြ ေရာက္လာၿပီး ကေလးမေလးႏွင့္ ညွိၾကပါတယ္။ ကေလးမေလးကေတာ့ “ေထာင္ခ်မယ္”တကဲကဲလုပ္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကေလးဆိုေတာ့ ေငြမက္ရေကာင္းမွန္း သိပုံမေပၚဘူး။ ခံထားရသူျဖစ္ေနေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့။
ေဒၚနီနီရဲ႕ အေဒၚျဖစ္သူကလည္း ေခသူမဟုတ္ပါဘူး။ ကေလးမေလးကို အညွာကိုင္ၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့ ပါတယ္။ ေဒၚနီနီရဲ႕ အေဒၚျဖစ္သူကိုင္လုိက္တဲ့အညွာက အိမ္ရွင္ေဒၚနီနီရဲ႕ အေမႏွင့္ သမီးေလး လမင္းသစ္ပါ။
မတင္နီလာေအးေလးဟာ လမင္းသစ္ေလးကို ညီမအရင္းလုိ တြယ္တာ ေနၿပီး ေဒၚနီနီရဲ႕အေမ အေမသိန္းကို မိခင္အရင္းလုိ အားကိုးေနသူပါ။ အေမသိန္းကိုယ္တုိင္က မတင္နီလာေအးေလးကို သမီးျဖစ္သူ ေဒၚနီနီ လစ္ရင္ လစ္သလုိ ထမင္းခုိးေကၽြး၊ မုန္႔ခိုးေကၽြးၿပီး ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြကို ခုိးၿပီးကုသေပးခဲ့သူ၊ ယုယေပးခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုကိစၥမွာလည္း မတင္နီလာေအးေလး ဒုုကၡကို မၾကည့္ရက္ေတာ့တဲ့အဆုံး ရွိစုမဲ့စုေငြေလး ၄၀၀ က်ပ္ကို မုန္႔ဖိုးအျဖစ္ ေပးၿပီး ထြက္ေျပးခုိင္းလုိက္တာလည္း အေမသိန္းပါပဲ။ ဒီသံေယာဇဥ္ႏွင့္ ဒီေက်းဇူးတရား ေတြႏွင့္ ကိုင္လႈပ္ခံရတဲ့အခါမွာေတာ့ မတင္နီလာေအးေလးဟာ ေတာင့္ခံ မထားႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဆင္းရဲသား နင္းျပားပီပီ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား အျပည့္အဝ ေပၚေပါက္လာတာ ခႊင့္လြတ္ျခင္း၊ နားလည္ျခင္းတုိ႔ႏွင့္ အတူ သေဘာထားႀကီးမားလာပါေတာ့တယ္။
“သမီးလည္း စဥ္းစားမိပါတယ္။ ေဒၚနီနီေထာင္က်သြားရင္ ညီမေလး(လမင္းသစ္ေလး)ဘယ္ သူနဲ႔ ေနမလဲဆိုတာကိုေပါ့”
ဒီစကားဟာ မတင္နီလာေအးကိုယ္တုိင္ ေဒၚနီနီရဲ႕အေဒၚျဖစ္သူကို ေျပာခဲ့တဲ့စကားျဖစ္ ပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ အေမသိန္းမ်က္နွာႏွင့္ လမင္းသစ္ေလးမ်က္ႏွာကို ေထာက္ထားၿပီး ေငြက်ပ္သိန္း ငါးဆယ္ လက္ခံပါ့မယ္။ ေၾကေအးေပးပါ့မယ္ ျဖစ္သြားခဲ့တာပါ။
သူတို႔ညွိၿပီးလို႔ စာေရးသူထံ ေရာက္လာတဲ့အခါ စာေရးသူက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေမးလုိက္ပါတယ္။
ဦးေမာင္ေက်ာ္+ေဒၚနီနီတုိ႔ကို သနားလို႔ ေၾကေအးလုိက္တာလားလို႔ ေမးတဲ့အခါ ကေလးမေလးက ‘မသနားဘူး လုံးဝမသနားဘူး’ လို႔ ေျဖပါတယ္။
အဲ့ဒီတုန္းက လာေရာက္ေစ့စပ္တဲ့ အဖြဲ႕ေတြေျပာတာကေတာ့ ေဒၚနီနီဟာ အလွဴအတန္းဘယ္လို ရက္ေရာတာ အခုဆို မဟာစည္ရိပ္သာမွာ တရားစခန္းေတာင္ ဝင္ေနၿပီး၊ ေနာင္တရေနၿပီး ေထာင္က်မွာ ေၾကာက္ၿပီး တငိုငို တအီအီနဲ႔ စတာေတြေျပာၿပီး ငိုျပခဲ့ၾကပါေသးတယ္။
စာေရးသူက အခ်က္သုံးခ်က္ေတာင္းဆိုတဲ့အခါလည္း တစ္ဖဲြ႕လုံးက သေဘာတူေၾကာင္း ဝန္ခံကတိ ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။
စာေရးသူေတာင္းဆိုတဲ့ အခ်က္သုံးခ်က္ကေတာ့
(၁) ေပးထားတဲ့ကတိ မေဖာက္ဖ်က္ရဘူး။
(၂) လက္အရုိးအက္သြားတာ ျပန္ကုေပးရမယ္။
(၃) တုိင္းသိျပည္သိ လုပ္ထားတဲ့အမႈျဖစ္လို႔ ခိုးေခ်ာင္ခိုးဝွက္ မရုပ္သိမ္းေပးႏုိင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စာနယ္ဇင္းသမားေတြေရွ႕ေမွာက္မွာ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ရမယ္။ ဆိုတာပါပဲ။
အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးႏွင့္ အမွတ္(၇)ရဲစခန္းမွဴးတို႔ႏွင့္ေတြ႕ဆုံၿပီး ေၾကေအး ေပးဖို႔ ညွိႏႈိင္းၾကပါတယ္။ စခန္းမွဴးႀကီးကေတာ့ ရဲကိစၥၿပီးသြားၿပီ။ တရားရုံးတင္လုိက္ၿပီ။ တရားသူႀကီးကိစၥပဲက်န္ ေတာ့တယ္။ အားလုံးက ကရုဏာသက္တဲ့အမႈျဖစ္ေနလုိ႔ အလြယ္တကူ ရုပ္သိမ္းေပးဖို႔ တရားသူႀကီးမွာ ဆုံးျဖတ္ရခက္တယ္လို႔ ေျပာသြားပါတယ္။
ဒီလိုႏွင့္ တစ္ရက္ခ်ိန္းႏုိးႏိုး ေစာင့္ဆိုင္းလာခဲ့တာ အခုတစ္လေက်ာ္ပါၿပီ။ ရုံးခ်ိန္းတစ္ခါေတာင္ မသြားရေသးပါဘူး။
ေဒၚနီနီဘက္မွ ေငြေၾကးလာမေပးသလုိ၊ ေၾကေအးလက္မွတ္လည္း လာမထိုးခုိင္းေတာ့ဘဲ စုန္းစုန္းျမဳပ္သြားတာ အခုခ်ိိန္ထိပါပဲ။
ကေလးမေလးကို ေဆးရုံလုိက္ပို႔ရင္း ကားေပၚမွာ ေဒၚနီနီက ျခိမ္းေျခာက္ေၾကာင္း၊ ေငြက်ပ္သိန္းႏွစ္ ဆယ္ လက္ခံရင္ ခံ၊ မခံရင္ အမႈရင္ဆိုင္မွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အမႈရင္ဆိုင္တဲ့အခါ ေထာင္မက်ေအာင္ လုပ္ႏုိင္ေၾကာင္းေတြ ေျပာတယ္လို႔ တပည့္ဦးဇင္းေတြက တုိင္ၾကလုိ႔ စာေရးသူကိုယ္တုိင္ ေဒၚနီနီထံ ဖုန္းဆက္ေမးပါတယ္။ ေဒၚနီနီက ဘူးခါ ၿပီး အေၾကာက္အကန္ ျငင္းဆိုပါတယ္။
စာေရးသူထံခ်ဥ္းကပ္ဖို႔အတြက္ အသုံးခ်ခဲ့တဲ့ ေရွ႕ေနဦးထြန္းသိန္း မိသားစုကိုလည္း ေငြအေလွ်ာ္ ေပးၿပီးၿပီလို႔ ေဒၚနီနီက လိမ္ညာထားပါတယ္။ ယေန႔ ၾသဂုုတ္ ၁၁ ရက္ေန႔ ထုတ္ ျမနႏၵာသတင္းဂ်ာနယ္မွာ ပါလာေတာ့မွ အလိမ္ခံရမွန္း သိသြားတာပါ။ ေရွ႕ေနဦးထြန္းသိန္းဟာ ေငြေၾကးမယူပဲ ကူညီဖ်န္ေျဖေပးခဲ့သူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အခုေတာ့ ေဒၚနီနီဟာ ေရွ႕ေနဦးထြန္းသိန္းထံလည္း မသြားေတာ့ပါဘူး။ တုိင္းေဒသႀကီးအစိုးရရဲ႕ ဥပေဒေရးရာအႀကီးဆုံး အရာရွိႏွင့္ အဆက္အသြယ္ရၿပီး၊ အဲ့ဒီအရာရွိႀကီးရဲ႕တူ ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္ကို ငွါးကာ ေဒၚနီနီရဲ႕ေဆြမ်ဳိးရင္းခ်ာထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေနျပည္ေတာ္ဝန္ထမ္း စစ္ဘက္ဆိုင္ရာအရာရွိႀကီးရဲ႕ အရွိန္အဝါႏွင့္ အမႈကို ေပါ့၊ေသး၊ ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနေၾကာင္း သိရပါတယ္။
အမႈကိစၥ ေရခဲတုံးလုိျဖစ္ေနလို႔ ေျပာျပတဲ့အခါတုိင္း ရဲေတြအာဏာပိုင္ေတြဟာ ငိုင္က်သြားၿပီး ေရငုံႏႈတ္ပိတ္ျဖစ္ကုန္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ၿမိဳ႕နယ္ဥပေဒအရာရွိမွ ခရိုင္ဥပေဒအရာရွိ၊ ၎မွတိုင္းဥပေဒအရာရွိ ထံ အဆင့္ဆင့္တင္ျပေနရလုိ႔ အမိန္႔မက်ေသးတာလို႔ပဲ ေျပာပါတယ္။
တုိင္းမွ ဗဟို၊ ဗဟုိမွ အာဆီယံ၊ အာဆီယံမွ UN ထိ အဆင့္ဆင့္တင္ျပၿပီးမွ ျပန္ခ်မည့္ပုံစံခ်ိဳး ေနၾကတာပါ။
စာေရးသူဟာ ကေလးမေလးရဲ႕ အေမ၊ အစ္ကိုႏွင့္ညီမေလးကို ေက်ာင္းမွာေခၚယူေစာင့္ေရွာက္ထားရ တာပါ။ အခုဆုိ တင္ေကၽြးထားရတာ တစ္လေက်ာ္ပါၿပီ။ ေထာင္ခ်ရင္လည္း ခ်၊ ေၾကေအးရင္လည္း ေအး၊ တစ္ခုခုလုပ္ရမွာ မလုပ္ပဲန႔ဲ အခုလုိ အခ်ိန္ဆဲြေနတာဟာ အရင္းရွင္စနစ္ရဲ႕ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈလား၊ ဒါမွမဟုတ္၊ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ႀကီးရဲ႕ တရားဥပေဒအသစ္ႀကီးေၾကာင့္လား မခြဲျခားတတ္ေတာ့ပါဘူး။
ေရွ႕ေနဦးထြန္းသိန္းကေတာ့ ကတိမတည္တဲ့ အမႈသည္အတြက္ မ်က္ႏွာပ်က္ခဲ့ရလုိ႔ ေတာင္းပန္စကား ဆိုၿပီး၊ ျငီးၿငဴသြားခဲ့ပါတယ္။
ဒီအမႈႏွင့္ ပတ္သက္သူေရာ တာဝန္ရွိသူေတြ အားလုံးကို ေျပာခ်င္တာက
”ေတာင္းပန္ပါရေစ၊ မရက္ စက္ပါနဲ႔၊ ေမွ်ာ္လင့္ေနဆဲ”ဆိုတာပါပဲ။
ဦးပၪၨင္း ဝီရသူ(မစိုးရိမ္)
ဘဒၵႏၲဝိစိတၱာဘိဝံသ၊ ဓမၼသဟာယေက်ာင္းနာယက
မစိုးရိမ္တုိက္သစ္၊ မႏၲေလး
Email.wirathu2012@gmail.com
No comments:
Post a Comment
မိမိတို႔၏အျမင္မ်ားကို လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာေရးသားႏိုင္ပါသည္။
ဘမ္းမည္မဟုတ္ပါ။