ျမန္မာ့ပညာေရးနိမ့္က်ရျခင္း၏အဓိကတရားခံ (တကၠသိုလ္တန္းဝင္စာေမးပဲြစနစ္)

တကၠသိုလ္၀င္တန္းစာေမးပြဲေအာင္စာရင္း မ်ားကုိ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ရာ ေအာင္စာရင္းၾကည့္႐ႈေနသူမ်ားကုိ ေတြ႕ရစဥ္။

ေဘာလံုးအသင္းတစ္သင္းတြင္ ဂိုးသမားနွင့္ ေနာက္တန္းေဘာလံုးသမားမ်ားက ဂိုးမဝင္ေအာင္ကာကြယ္ျပီး၊ ေရွ့တန္းသမားမ်ား ဂိုးသြင္းနိုင္ေအာင္ပို့ေဆာင္ေပးရာတြင္ အလယ္တန္းသမားမ်ားမွတဆင့္ ပိုု့ေပးရသည္။ အလယ္တန္းသမား တစ္ေယာက္ ေကာင္းမွ ကိုယ္လိုခ်င္ေသာပန္းတိုင္ကို ဂိုးသြင္းနိုင္ရန္ ေရွ့တန္းသမားမ်ား ဂိုးေကာင္းေကာင္းသြင္းနိုင္မည္ျဖစ္သကဲ့သို့ အလယ္တန္းသမားမေကာင္းပါက ကိုယ္လိုခ်င္ေသာပန္းတိုင္ ဂိုးရလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ဒါေျကာင့္လည္း အလယ္တန္းသမားမ်ားကို ကီးပေလယာ(Key Player) လို့ေခၚျကတယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံပညာေရးစနစ္မွာ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း (၁ဝ-တန္း)ဟာ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ပန္းတိုင္ေရာက္ဖို့အတြက္ အဓိကက်တဲ့ေနရာပါ။ ဒါေျကာင့္ ကိုျကီးေသာင္းကေတာ့ ဒီေနရာကို (Key Player) လို့သတ္မွတ္ခ်င္ ပါတယ္။

ျမန္မာနိုင္ငံမွာရိွတဲ့လူငယ္ေတြရဲ့ဘဝ အေကာင္းအဆိုး၊အနိမ့္အျမင့္ ဒီေနရာကဘဲတစ္ျကိမ္တည္းနဲ့သတ္မွတ္ေပးလိုက္တာပါ။ ေနာက္တစ္ျကိမ္လည္းျပန္လည္ျကိုးစားခြင့္မရနိုင္တဲ့ေနရာပါ။ ဒီတကၠသိုလ္ဝင္တန္း(၁ဝ-တန္း)စာေမးပဲြမွာရရိွတဲ့ ရမွတ္ေတြေပၚမွာ မူတည္ျပီး ဆရာဝန္၊ အင္ဂ်င္နီယာ၊ တရားသူျကီး၊ ေက်ာင္းဆရာ၊ စာေရး၊ စစ္ဗိုလ္၊ စိုက္ပို်းေရး၊ သစ္ေတာ စသည္ျဖင့္တကၠသိုလ္တက္ေရာက္ခြင့္ေတြကို သတ္မွတ္လိုက္တာပါဘဲ။ ဒါေျကာင့္လည္း ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြကလည္း မိမိဘဝေနာင္ေအးရဖို့ ၊ မိဘေတြနွင့္ ဆရာဆရာမေတြကလည္း ကိုယ့္သားသမီး၊ ကိုယ့္တပည့္ ဒီစာေမးပဲြမွာကိုယ္လိုခ်င္တဲေကာင္းဆံုးဆိုတဲ့့တကၠသိုလ္မွာ တက္ရျပီး ေနာင္တစ္ခိ်န္မွာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနရဖို့ ဆိုတဲ့စိတ္ကူးေတြကိုယ္စီနဲ့ တက္ညီလက္ညီေလွာ္ခတ္ခဲ့ျကတာေပါ့။ ဒါရဲ့ရလဒ္ကေတာ့ . . ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းေကာင္း မေကာင္း၊ ဆရာတစ္ေယာက္ေတာ္မေတာ္ ဆိုတာကု္ ရမွတ္ေတြ၊ ဂုဏ္ထူးေတြနွင့္ သတ္မွတ္ျကေတာ့တာပါဘဲ။

ခက္ေနတာက ကိုျကီးေသာင္းအပါအဝင္ ျမန္မာနိုင္ငံမွာရိွတဲ့ မိဘ ၉၉.၉၉%ဟာ ကိုုယ့္သားသမီးကို ဆရာဝန္ျဖစ္ေစခ်င္ျကတဲ့သူေတြခ်ည္းပါဘဲ။ ဒီေတာ့ အမွတ္ေကာင္းမွ၊ ဂုဏ္ထူးထြက္မွ ဆရာဝန္လိုင္းရမွာဆိုေတာ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူကလည္းနားလည္ဖို့မလို စာရဖို့သာလိုသည္ဆိုျပီးအခိ်န္ရိွသေရြ့ စာဘဲတြန္းက်က္သလို . . . ဆရာေတြကလည္းစာသင္ဖို့မျကိုးစားေတာ့ဘဲ . .တစ္ေခါက္ေလာက္ဘာသာျပန္ျပီး အခိ်န္ရိွသေရြ့နႈတ္တိုက္ခ်ေပး၊ျပီးေတာ့ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ေလ့က်င့္ ျပီးရင္တစ္လံုးမက်န္ျပန္ခ်ေရး . . ဒါဆိုအမွတ္ေကာင္းျပီကြ . . ဒါမို်းေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းေကာင္း၊ ဒီလိုသင္နိုင္တဲ့ဆရာမွ ဆရာေကာင္း၊ ဒီလိုက်က္မွတ္နိုင္တဲ့ေက်ာင္းသားမွလူေတာ္ဆိုျပီး မိဘေရာ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ေရာ၊ နိုင္ငံေတာ္ကပါ ျမိုင္ျမိုင္ဆိုင္ဆိုင္ျကီး အနွစ္(၂ဝ)ေလာက္ေျမွာက္စားလိုက္ျကတာ.. ဒီေန့ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ စာမတတ္ဘူးဆိုတဲ့ျပသနာေပၚလာတာပါဘဲ။ေအာင္စာရင္းထြက္လာတဲ့အခါ ကိုယ့္သားသမီး အမွတ္ေကာင္းေကာင္းနွင့္ေအာင္ဖို့ မိဘမ်ားကလည္း နည္းေပါင္းစံုနဲ့ရိွသမွ်ပံုေအာျပီး ေဘာင္အတြင္းကေရာ၊ ေဘာင္အျပင္ကေရာေပါ့ . . ဒီမွာတင္ ေအးခ်မ္းစြာ ေနလာခဲ့ျကတဲ့ဆရာဆရာမေတြဟာေငြနဲ့ရင္းနီွးကုန္ျကတယ္၊ ေငြနဲ့ေပ်ာ္ေမြ့လာျကတယ္ . . ေငြကိုသိကၡာနွင့္ လဲတတ္လာျကတယ္။

တိုင္းျပည္တစ္ျပည္မွ ပညာအေမြေပးတဲ့ ဆရာဆရာမေဖာက္ျပန္ရင္ ဒီပညာေရးစနစ္က်ဆံုးတာပါဘဲ . . .။ ဒီလို(၁ဝ)တန္း တကၠသိုလ္ဝင္တန္းက စလိုက္တဲ့ဇာတ္လမ္းက သူငယ္တန္းမွ ပါရဂူဘဲြ့အထိအကို်းသက္ေရာက္ပါတယ္။ ဒီေန့မိဘမ်ားသားသမီး အရြယ္ေရာက္လို့ ေက်ာင္းစထားကတည္းက ကေလးေတြကို လူေရွ့သူေရွကေရာက္ရင္ သားသား၊ မီးမီး ျကီးလာရင္ဘာလုပ္မွာလဲလို့ေမးရင္ သားသားက ဆရာဝန္လုပ္မွာ၊ အင္ဂ်င္နီယာျကီးလုပ္မွာ . .စသျဖင့္ေျပာခိုင္းျပီး စတင္ပံုသြင္းျကတယ္ . . .၊။ ေက်ာင္းထားတဲ့အခါမွာလည္း အမွတ္နဲ့အဆင့္ကို ပိုမိုခံုမင္လာေအာင္ စာတတ္ဖို့ထက္ ဒါေတြရဖို့ သက္ဆိုင္ရာဆရာ၊ ဆရာမမ်ားကို နည္းေပါင္းစံုနွင့္ခ်ဥ္းကပ္ျကတယ္။ ေငြေပးျပီးကူ်ရွင္သင္ခိုင္းတယ္၊ ပါတိတ္ကန္ေတာ့ ျကတယ္၊ မုန့္ပံုးကန္ေတာ့ျကတယ္။ ဒီအခါမွာလိုတရသည္ရိွ ၊ မရသည္လည္းရိွေပါ့. . . ။၊ ရသည့္အခါ တျပံုးျပံုးနွင္ ့မရသည့္အခါ ကုန္းကုန္းဆဲေပါ့။

ဒီလိုနွင့္ စဥ္ဆက္မျပတ္အကဲျဖတ္အတန္းတင္ စာေမးပဲြစနစ္လည္းစေရာ . . စာေမးပဲြမွာပါမွာေလးေျပာလိုက္၊ ့က်က္လိုက္၊ အမွတ္ေတြေကာင္းလိုက္။ အဆင့္ေတြရလိုက္နဲ့မိဘေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ျကီးျဖတ္သန္းလာခဲ့လိုက္ျကတာ တစ္နိုင္ငံလံုး ပညာေရး စုန္းစုန္းျမုပ္ေပါေလေရာလား။ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ သခၤ်ာ ကိုေတာင္ စဥ္းစားတြက္ခ်က္ တာမဟုတ္ေတာ့ဘဲ အလြတ္က်က္တဲ့အထိျဖစ္လာျကတယ္။ ေသေသခ်ာေခ်ာေမးျကည့္ျကစမ္းပါ . . . သခၤ်ာမွာ ရာျပည့္တို့၊ ဂုဏ္ထူးတို့ရတဲ့သူေတြေတာင္မွ သခၤ်ာကိုက်က္ျပီး ေျဖျကတယ္။ တန္းစဥ္စာတတ္ဖို့ထက္ အမွတ္ေကာင္းဖို့၊ ဂုဏ္ထူးရဖို့မက္လိုက္ျကတာ ဒီဆယ္တန္းစာေမးပဲြျပီး အမွတ္ေကာင္းမွ လိုင္းေကာင္းရမယ္ဆိုတဲ့ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း စာေမးပဲြစနစ္ေျကာင့္ေပါ. ။ အံျသစရာေျပာရဦးမယ္ . . ဒီအျဖစ္အပ်က္ အမ်ားစုက ရန္ကုန္၊ မနၲေလးလိုျမို့ျကီးေတြမွာဘဲ အျဖစ္မ်ားတာ၊ က်န္တဲ့တစ္ျပည္လံုး ဘာသံမွ မျကားရသေလာက္ပါဘဲ။ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာသင္ျကားတဲ့ ဆရာဆရာမကလည္း မျပည့္စံု၊ တစ္ေယာက္တည္းနွစ္ဘာသာ၊ သံုးဘာသာ တတ္တတ္မတတ္တတ္၊ ျကိုးစားသင္၊ေက်ာင္းမလာလာခ်င္ေအာင္၊ ေက်ာင္းသားကို ေခ်ာ့ေမာ့ ေပးေကြ်းသင္ျပီး ေအာင္ျမင္သြားျကတဲ့ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြလည္းရိွမွရိွ၊ ေပါမွေပါပါခင္ဗ်။ ဒီအေျကာင္းေတြဒီေလာက္ျဖစ္ေနရ ေလာက္ေအာင္ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း(၁ဝ)တန္း စာေမးပဲြစနစ္မွာေရာ ဘာေတြမွားခဲ့ျကတုန္း ဆက္လက္ျပီး ေလ့လာျကည့္ရေအာင္ . . .

၁။ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းအမွတ္ျဖင့္ လူငယ္မ်ား၏ဘဝကိုအဆံုးအျဖတ္ေပးေနျခင္း

၁၉၈ဝအတိုင္ခင္ က တကၠသိုလ္ဝင္တန္းအမွတ္တစ္ခုတည္းနွင့္ မိမိတို့သင္ျကားလိုေသာ ဘာသာရပ္ ကို သင္ျကားရျခင္းမဟုတ္ဘဲ (Regional) ေခၚ ေဒသေကာလိပ္မွ အမွတ္နွင့္ေပါင္းျပီးမွ မိမိတို့စိတ္ျကိုက္ တကၠသိုလ္ တက္ေရာက္ခြင့္ျပုတဲ့အတြက္ေျကာင့္တကၠသိုလ္ဝင္တန္းမွာ ခြ်တ္ေခ်ာ္မႈတစ္စံုတစ္ရာျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူဟာ ထပ္မံျကိုးစားခြင့္ရေနျကပါတယ္။ ဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း အမွတ္တစ္ခုတည္းနွင့္ သတ္မွတ္လိုက္ေတာ့ . . . ဒီတစ္ျကိမ္မွအမွတ္မေကာင္းရင္ ဘဝပ်က္သေလာက္နီးနီးမိဘနွင့္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားက ခံစားျပစ္လိုက္ျကေတာ့တယ္။ နိုင္ငံတကာမွာေတာ့ ဘာသာရပ္ေတြကို အမွတ္မေကာင္းလိုရိွရင္ အမွတ္ေကာင္းတံဲအထိ အျကိမ္ျကိမ္ျပန္ လည္ေျဖဆိုခြင့္ျပုထားတယ္၊ စာေမးပဲြေျကးထပ္မံသြင္းျပီးေတာ့ေပါ့။ ျပီးေတာ့ နွစ္သက္ရာရာ ဘာသာကိုလည္းခဲြျခားေျဖဆိုခြင့္ျပုထားေသးတယ္။ ျပီးေတာ့ကြ်န္ေတာ္တို့နိုင္ငံမွာက်င္းပတဲ့စာေမးပဲြမွာ (၆-ဂ)ရက္အတြင္းမွာ က်င္းပတဲ့အတြက္ သိပ္ျပီးေတာ့ပင္ပမ္းပါတယ္။ျပီးေတာ့ တစ္စံုတစ္ခု ခို့်ယြင္းမႈေျကာင့္ အမွတ္မေကာင္ခဲ့ရင္လည္း ျပန္လည္ေျဖဆိုခြင့္မေပးပါဘူး၊ နိုင္ငံတကာမွာ မွာေတာ့ လနွင့္ခီ်ျပီးေဆာင္ရြက္ေပးပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို့ဆီမွာ အလြန္ေကာင္းတဲ့စာေမးပဲြစနစ္တစ္ခုရိွပါတယ္။ ေကာင္းမွန္းသိရက္နဲ့ေခတ္ပညာတတ္ေတြ အတုမယူတတ္ျကဘူး။ အဲဒါကေတာ့ တိပိဋကစာေမးပဲြပါ။ ကိုယ့္ဝန္ကိုယ့္အားနိုင္သေလာက္ တစ္က်မ္းခ်င္းခဲြေျဖလို့ရပါတယ္။ နွစ္အကန့္အသတ္ မရိွပါဘူး။ နိုင္ငံတကာမွာေျဖဆိုေနျကတဲ့ (GCE "O" "A" Level ) လို့ေခၚတဲ့နိုင္ငံတကာ တကၠသိုလ္ဝင္ စာေမးပဲြေတြလည္းထိုနည္းတူပါဘဲ။

၂။ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းသင္ရိုးညႊန္းတမ္းမျကာခဏေျပာင္းလဲျခင္း

ေဒသေကာလိပ္စနစ္စတင္ဖ်က္သိမ္းေသာ ၁၉၈ဝေက်ာ္ ခုနွစ္ေလာက္မွ စတင္၍ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းစာေမးပဲြ သင္ရိုးညႊန္းတမ္း မတည္မျငိမ္အျကိမ္ျကိမ္ေျပာင္းလဲခဲ့ျခင္းသည္လည္း ပညာေရးညံ့ဖ်င္းရျခင္းတြင္အေျကာင္းတစ္ခုျဖစ္သည္၊။ ေျပာင္းလဲျခင္းဆိုုရာဝယ္ ေခတ္နွင့္ညီေသာ အေျကာင္းအရာကိုေျပာင္းျခင္းမဟုတ္ဘဲ ။ ဘာသာရပ္မ်ားကို ျမန္မာလို သင္ျကားေနရာမွ အဂၤလိပ္လိုေျပာင္း၊ အဂၤလိပ္လိိုမွ ျမန္မာလိုေျပာင္း၊ ပထဝီ၊ သမိုင္း၊ ေဘာဂေဗဒ ေပါင္းလိုက္ခဲြလိုက္၊ ဓာတု၊ရူပ၊ ဇီဝေပါင္းလိုက္ခဲြလိုက္ နွင့္ အျကိမ္ျကိမ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျကျခင္းသည္ ျမန္မာပညာေရးကို မ်ားစြာနိမ့္က် ေနာက္က်ေစခဲ့သည္။ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားအတြက္ အစမ္းသပ္ခံပညာေရးသက္သက္ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

၃။ တကၠသိုလ္ဝင္စာေမးပဲြေမးခြန္းပံုစံညံ့ဖ်င္းျခင္း။

နိုင္ငံတကာတကၠသိုလ္ဝင္ခါင့္စာေမးပဲြမ်ားစစ္ေဆးရာတြင္ နားလည္ တတ္ကြ်မ္းမႈကို သာ အဓိကထားစစ္ေဆးေသာ ေမးခြန္းပံုစံမ်ားျဖစ္သည္။ ဥပမာဆိုရေသာ္- ဓာတု၊ရူပ၊ဇီဝဘာသာရပ္မ်ားတြင္(Essay Type ) ေမးခြန္းမ်ားထက္ (Multiple Cohice) (True or False) (Matching) စေသာ နားလည္မႈကိုသာအဓိကေမးျမန္းစစ္ေဆးအမွတ္ေပးျကသည္။

သခၤ်ာဘာသာရပ္တြင္လည္းသတ္မွတ္ထားေသာ တြက္နည္းတစ္မို်းတည္းမဟုတ္ဘဲ မိမိနွစ္သက္ရာ လမ္းေျကာင္းျဖင့္ အေျဖေရာက္သည့္တိုင္တြက္ခ်က္လွ်င္အမွတ္ေပးျကသည္။ ထို့ေျကာင့္ သင္ျကားေသာ ဆရာ၊ဆရာမနွင့္ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားကလည္း အလြတ္က်က္ဖို့ထက္ နားလည္နိုင္သမွ်နားလည္ေအာင္၊ တတ္ကြ်မ္းသည္ထက္ ပိုမိုတတ္ကြ်မ္းေအာင္ျကိုးစားျကသည္၊ ပင္ပင္ပမ္းပမ္းမရိွလွေပ။ ကြ်န္ေတာ္တို့နိုင္ငံရိွ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း စာေမးပဲြေမးခြန္းလႊာအမ်ားစုမွာ (Essay Type ) မ်ားကိုသာေမးေလ့ေမးထရိွသည္။ ထို့အတြက္ေျကာင့္ အဂၤလိပ္စာ အားနည္းေသာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူအမ်ားစုမွာ နားလည္ရန္ထက္ (Parrot Learning)စာကိုအလြတ္ရရန္သာ ျကိုးစားက်က္မွတ္ျကေတာ့သည္။ ဘာသာရပ္တစ္ခု တိုးတက္သိျမင္ရန္အတြက္ တီထြင္ျကံဆျခင္း၊ တိုးတက္ျခင္းရိွေအာင္ မေဆာင္ရြက္လိုျကေတာ့ေပ။ ဒါ့အျပင္ ၁၉၉၈ ခုနွစ္ေလာက္ပတ္ဝန္းက်င္မွစတင္၍ ေမးခြန္းေပါက္ျကားမႈမရိွေစရန္ဟူေသာ မမွန္ကန္သည့္အေျကာင္းျပမႈျဖင့္ ျမန္မာနိုင္ငံတစ္နိုင္ငံလံုး ေမးခြန္းတစ္စံုသာထုတ္ေဝစစ္ေဆးရာမွ ျပည္နယ္နွင့္ တိုင္းအလိုက္ ေမးခြန္း(၁၁) စံု ျဖင့္ခဲြျခား စစ္ေဆးခဲ့ျကသည္။ ျပီးေတာ့ အေျခခံပညာအထက္တန္းစာေမးပဲြ(ျေအမငခကူေအငသည နထော ) မွ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းစာေမးပဲြ(့ညငလနမ်ငအပ နညအမေညခန) ဟုေျပာင္းလဲျပီး စာေမးပဲြနွင့္ပတ္သက္သမွ်ကို တကၠသို္လ္မွ အျပီးအပိုင္ထိမ္းခု်ပ္ခဲ့သည္။ ဒီအတြက္ထူးျခာမႈရိွမရိွမဆိုနိုင္ေသာ္လည္း ပညာေရးဘတ္ဂ်က္မ်ားသည္ကား ပိုမိုကုန္က်ခဲ့သည္ ကိုေတြ့ခဲရသည္၊ ထိုစနစ္မွ အျမတ္ရခဲ့သည္မွာ နိုင္ငံေတာ္လည္းမဟုတ္၊ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူလည္းမဟုတ္ ေမးခြန္းထုတ္ေဝရာ တကၠသိုလ္မ်ားရိွ ပါေမာကၡခု်ပ္ျကီးမ်ားသာလွ်င္ျဖစ္သည္၊ တစ္နွစ္တစ္နွစ္ သိန္း (၁ဝဝ)နွင့္အထက္ ျမတ္စြန္းရယူခဲ့ျကသည္မွာ တကၠသိုလ္အသိုင္းအဝိုင္းတခုလံုးအသိပင္။ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားအား သင္ရိုး ေဘာင္အတြင္းမွေမးျမန္းသည္ဆိုေသာ္လည္း ေမးခြန္းမတူသျဖင့္ရမွတ္မ်ားလည္း မတူခဲ့ျကသည့္အျပင္ မိမိလိုရာပန္းတိုင္နွင့္ လဲြေခ်ာ္ နစ္နာဆံုးရံႈးခဲ့ျကသည္မ်ားမွာလည္းဒုနွင့္ေဒး။ ဒီလိုမညီမွ်မႈမ်ား၊ လစ္ဟာခ်က္မ်ားရိွေနေသာ ၊ ေမးခြန္း(၁၁)စံုမွ ေမးခြန္းတစ္စံုသို့ေျပာင္းလဲရန္ က်င္းပေနေသာ ျပည္သူလႊတ္ေတာ္တြင္ အဆိုျပုရာတြင္ ေမးခြန္းတစ္စံဲုထက္ေမးခြန္း(၁၁)စံုမွ ပိုမိုလံုျခံုသည္ဟူေသာအေျဖျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ျကီးမွ ျပန္လည္ေျဖျကားရာ ျကားရသူတိုင္း ျပံုးခဲ့ျကရသည္။ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားနစ္နာဆံုးရံႈးမႈထက္ မိမိတို့အတြက္ အခြင့္အေရးမ်ားဆံုးရံႈရန္မလိုလားေသာ ပါေမာကၡခု်ပ္ျကီးမ်ားနွင့္ ညႊန္ခု်ပ္၊ ဝန္ျကီးတို့ အားလံုးအကြက္ဆင္ ဂြင္ရိုက္ထားျခင္းျခင္းျဖစ္သည္။

၄။ တကၠသိုလ္ဝင္စာေမးအေျဖလႊာမ်ားစစ္ေဆးျပီး ေအာင္စာရင္းထုတ္ျပန္မႈညံ့ဖ်င္းျခင္း။

နိုင္ငံတစ္ဝွမ္း ျပည္နယ္နွင့္တိုင္းအလိုက္ ေမးခြန္းမ်ားျဖင့္ ေျဖဆိုျပီးခဲ့ျကေသာ အေျဖလႊာမ်ားကို သက္ဆိုင္ရာ တကၠသိုလ္အသီးသီးတြင္စစ္ေဆရာတြင္လည္း- (က) စာစစ္မွူးခု်ပ္မ်ားသည္ သင္ရိုးအေပၚတြင္ စူးစမ္းေလ့လာမႈအားနည္းျကသည္။ ထို့အတြက္ေျကာင့္ ေမးခြန္းထုတ္ရာတြင္လည္းေကာင္း၊ ေျဖဆိုခဲ့ေသာအေျဖလႊာမ်ားကို စစ္ေဆးရန္အတြက္ အမွတ္ေပးစည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ေရးဆဲြရာတြင္ အမွားအယြင္းမ်ားရိွခဲ့ျကသည္။ သိနားလည္သူမ်ားမွ ျပင္ဆင္ရန္တင္ျပခဲ့ျကေသာ္လည္း မိမိအမွား အတြက္တာဝန္မယူဘဲ ျပင္ဆင္မေပးျခင္း။ (၉၅%)

(ခ) စာစစ္သူအမ်ားစုမွာလည္း တကၠသိုလ္ဝင္တန္းသင္ရိုးနွင့္ပတ္သက္၍ ရင္းနီွးကြ်မ္းဝင္မႈမရိွျခင္း၊ ေလ့လာမႈမရိွျခင္း(၉ဝ%) ထို့အတြက္အမွတ္ေပးရာတြက္အခက္အခဲမ်ားရိွျခင္း။ အမွားအယြင္းမ်ားျခင္း။

(ဂ) သက္ဆိုင္ရာဘာသာရပ္မ်ားကိုစစ္ေဆးရာတြင္လည္း အစိုးရမွ ျပဌာန္းထားေသာ ျပဌာန္းစာအုပ္ထဲမွ အတိုင္း ၏၊ သည္ မလဲြ ေျဖဆိုမွသာ အမွတ္ေပးျခင္း၊ တစ္လံုးတေလမွားလွ်င္ေတာင္မွ အမွတ္ေလွ်ာ့ျခင္းေျကာင့္ အမွတ္ေပးစည္းမ်ဥ္းဟုပင္မေခၚျကဘဲ အမွတ္ေလ်ာ့စည္းမ်ဥ္းဟုပင္ေခၚျကျခင္း၊ ျပဌာန္းစာအုပ္နွင့္ တိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးသည္ ဆိုရာတြင္လည္း ျပဌာန္းစာအုပ္မ်ားကိုပံုနိွပ္ထုတ္ေဝသည့္ေနရာမ်ားျဖစ္ျကေသာ . . ေနျပည္ေတာ္ပံုနိွပ္စက္ရံု၊ အထက္ျမန္မာျပည္ပံုနိွပ္စက္ရံု၊ စာေပဗိမာန္ပံုနိွပ္စက္ရံု မ်ားမွအသီးသီးထုတ္ေဝေသာ ျပဌာန္းစာအုပ္မ်ားသည္ပင္ တစ္အုပ္နွင့္ တစ္အုပ္ပါသည့္စာသားမ်ားလဲြေခ်ာ္ျခင္း။

(ဃ) ေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္သူမွ မိမိတတ္ကြ်မ္းမႈအား မိမိနားလိုသလို (ွနညအနညခန်) ျဖင့္ ေရးသားျခင္းကို လံုးဝအမွတ္မေပးျခင္း၊ သခၤ်ာေျဖဆိုရာတြင္လည္းသတ္မွတ္ထားေသာတြက္နည္းမွလဲြ၍ အျခားနည္းျဖင္ျဖင့္တြက္လာပါက အေျဖေရာက္ေသာ္လည္းအမွတ္မေပးျခင္း။

(င) ေအာင္စာရင္းမ်ားျပုစုရာတြင္လည္း ကြ်န္ေတာ္တို့ေခတ္တုန္းက တစ္နိုင္ငံလံုးေအာင္ခ်က္ ရာခိုင္နႈန္း (၈-၁၂%) ခန့္မွ ယေန့အခိ်န္တြင္ ေအာင္ခ်က္ရာခိုင္နႈန္း(၄ဝ%) ေက်ာ္ရိွျခင္းမွာ ပညာရည္တိုးတက္မႈမဟုတ္ဘဲ သက္ဆိုင္ရာ ပညာေရးအစီအမံမ်ားကို ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့ျကသူမ်ားမွ မိမိတို့ေဖာ္ေဆာင္ထားေသာ စနစ္မေအာင္ျမင္မႈကို ဖံုးကြယ္ရန္အတြက္ ( ျသိနမေအငသည ျေမု်) မ်ားေပးကာ ေအာင္မွတ္နိမ့္ခ်ထားျခင္း။ ထိုအျပင္ တကၠသိုလ္မ်ား အေျမာက္အမ်ားဖြင္လွစ္ကာ ေက်ာင္းသားမရိွျခင္းဟူေသာ ျပသာနာကိုေျဖရွင္းျခင္း ထိုသို့ေဆာင္ရြက္ျခင္းရလဒ္မွာ တကၠသိုလ္တြင္ စာလံုးဆင့္ပါလွ်င္ေတာင္မဖတ္တတ္ေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္လာျကျခင္း။(ဥပမာဆိုရေသာ ပညာေရးဝန္ျကီး ဦးသန္းေအာင္လက္ထက္တြင္ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းသာေမးပဲြ ေအာင္စာရင္းထြက္ျပီးေနာက္ တိုင္ျကားစာ တစ္ခု ကိုစစ္ေဆးျကရာတြင္ အမ်ားစုမွာ တအံတျသျဖစ္ျကရသည္။ ထိုေက်ာင္းသားတိုင္ျကားရျခင္းမွာ စာေမးပဲြ ေအာင္ျမင္ေသာေျကာင့္ တိုင္ျကားျခင္း ျဖစ္သည္ ၊ အမွန္မွာ ထိုေက်ာင္းသားသည္ မိမိရလိုေသာအမွတ္မရနိုင္ေသာေျကာင့္ ေနာက္ဆံုးဘာသာရပ္ ျဖစ္ေသာ ဇီဝေဗဒတြင္ ေျဖဆိုသမွ်အေျဖအားလံုးအားကန့္လန့္ျဖတ္ျခစ္၍ က်ရံႈးေအာင္ လုပ္ထားပါလွ်က္ ေအာင္ျမင္လာေသာေျကာင့္တိုင္ျကားရျခင္းျဖစ္သည္။ ျဖစ္စဥ္မ်ားကို ျပန္လည္စစ္ေဆးရာတြင္ ထိုေက်ာင္းသား ျခစ္ခ်ထားသည္မွာလည္းမွန္သည္။ စာစစ္သူမွ ျခစ္ခ်ထားသည္မွ လြတ္ေနေသာ စာအားစစ္ေဆးရာတြင္ ရမွတ္ (၂)မွတ္ရိွပါသည္။ ယင္းနွစ္ စာေမးပဲြစစ္ေဆးေရးမူအရ ေက်ာင္းမွန္မွန္ပံုမွန္တက္သည္ဟုစာရင္းပို့ထားသူအား က်ရံႈးေသာဘာသာရပ္တြင္ (ဃဏြ်) အမွတ္ (၂၅)မွတ္ထည့္ေပါင္းေပးရန္ညႊန္ျကားထားေသာေျကာင့္ ထိုေက်ာင္းသားသည္ စုစုေပါင္း(၂၇)မွတ္ရရိွသြားျပီး ထိုနွစ္က ဇီဝေဗဒ (ျသိနမေအငသည ျေမု်) မွတ္အား(၂၇) မွတ္အထိေလွ်ာ့ခ်လိုက္ေသာေျကာင့္ ထိုေက်ာင္းသား ေျဖဆိုရာ က်ရံႈးခ်င္ေသာေျကာင့္ ျခစ္ခ်ရာတြင္ (၂)မွတ္ရျပီး စာေမးပဲြေအာင္သြားျခင္းကို အံျသဘြယ္ေတြ့ရိွရသည္။ ကိုယ္ေတြ့)။ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းစာေမးပဲြ အမွားမ်ားေျပာရရင္ တစ္ေထာင့္တစ္ညပံုျပင္ကဲ့သို့ ဆံုးနိုင္ဘြယ္ရာမျမင္။

ဒါေျကာင့္ ျမန္မာနိုင္ငံပညာေရးနိမ့္က်ရျခင္းအအဓိကအေျကာင္းရင္းမ်ားထဲတြင္ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း စာေမးပဲြစနစ္သည္ တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္ေျကာင္းကို လြတ္လပ္စြာသေဘာထားကဲြလဲြနိုင္ပါသည္။ ယခုပံုစံျဖင့္က်င္းပေနေသာ တကၠသိုလ္ဝင္္တန္းစာေမးပဲြပံုစံအား ျပုျပင္ေျပာင္းလဲမႈမျပုသမွ် မျပင္ဆင္သမွ် မိဘမ်ားေရာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားေရာ ဆရာဆရာမမ်ားအားလံုး အမွတ္ေကာင္းေရးကိုသာ ဆက္လက္ဦးတည္ သင္ျကားျကမည္သာျဖစ္သည္။ ျမန္မာနိုင္ငံပညာေရးမွာလည္းနိမ့္ျပီးရင္းနိမ့္သြားမည္မွာ ေျမျကီးလက္ခတ္မလဲြေပ။ ထိုအခါ ယခုနိုင္ငံေတာ္က ပညာေရး တိုးတက္ျမင့္မားမႈအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနေသာ(Students Centre Approch) ေက်ာင္းသားဗဟိုျပုသင္ျကားေရး ဆိုသည္မွာ ရယ္ရႊင္ဖြယ္ရာအေျကာင္းရာတစ္ရပ္ ျဖစ္ယံုမွ်တစ္ပါးအျခားမရိွနိုင္ေပ။

ကိုျကီးေသာင္း (အရာေတာ္)

မူရင္းသတင္းက ဒီမွာပါ။