သူရဲေကာင္းရဲ႔ ဓါးသည္ သံေခ်း ဘယ္ေသာအခါမွ မတက္တတ္ပါ၊ သူရဲေကာင္းသည္ ရန္ကုန္
ေမာ္တင္ ကမ္းနားလမ္းေစ်း၏ ညသန္းေကာင္တြင္ စကၠန္႔မလပ္ ေဖါက္ဖြားလာေသာ
ျခင္ေကာင္မ်ားကဲ႔သို႔ မဟုတ္ပါ။
သူရဲေကာင္းတို႔သည္ ဖိႏွိပ္မွဳမွန္သမ်ွအား ေလာကဓံတရားဟု ေကာက္ခ်က္မဆြဲ၊
တုန္႔ျပန္ရန္ လက္ရဲ ဇက္ရဲရိွေသာ ၊ မေတြေ၀ေသာ သူမ်ားျဖစ္၏။
ျမန္မာျပည္တြင္ သူရဲေကာင္းဆိုသူအား ေမ်ွာ္လင္႔ေနတတ္ ေစာင္႔စားေနတတ္ၾကသည္။
တကယ္အစစ္မွန္ သူရဲေကာင္းသည္ မိမိ၏ ၀ိဥာင္ မွာပင္ ရိွေနျပီး မိမိသာလ်ွင္
သူရဲေကာင္းျဖစ္ေနသည္။
သကၠရာဇ္ ၁၄၇၈ တြင္ ျမန္မာဘုရင္၏ပုိင္နက္ကုိ က်ဴးေက်ာ္တုိက္ခုိက္လာေသာ တ႐ုတ္စစ္သည္ တုိ႕ကုိ ျမန္မာဘုရင္ မင္းေခါင္ (မင္းရဲေက်ာ္စြာ)၏ အက်ဥ္းသားအျဖစ္ အဖမ္းခံေနရေသာ မြန္သူရဲေကာင္း သမိန္ဗရမ္းသည္ ျမန္မာစစ္သည္တုိ႕တြင္ ထိုးသတ္မည့္သူ မ႐ွိသျဖင့္ တ႐ုတ္စစ္သူႀကီး ဂါမဏိအား စီးခ်င္း ထိုးရန္ လက္ခံဖို႔ စဥ္းစားခ်ိန္ တရက္သာရခဲ႔၏၊။
ျမန္မာဘုရင္မင္းေခါင္းက သူ႔တြင္ သူရဲေကာင္း ရွားေနျပီး တိုင္းျပည္အား လက္နက္အင္အား လူသူအင္းအားျဖင္႔သာ အုပ္ခ်ဳပ္ ေနထိုင္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ယၡဳ တ၇ုတ္ စစ္သည္တို႔ ၀င္ေရာက္ လာမွဳအား ေျဖရွင္းရန္ အၾကီးက်ယ္ အခက္ေတြ႔ေန၏။ သို႔ေသာ္ ဘုရင္မင္းေခါင္မွ သူ၏တိုင္ျပည္အား ကာကြယ္ရန္ သူကိုယ္တိုင္ပင္ မ၀ံ႔သာေသာအေျခေနအား သမိန္ဗရမ္းမွခ်က္ျခင္း သတိရကာ အင္အားရေစခဲ႔သည္။
သမိန္ဗရမ္းသည္ မြန္လူမ်ိဳးတဦးျဖစ္ေသာ္ျငား တိုင္ျပည္ အေရးတြင္ မိမိ၏ တာ၀န္သိ သစၥာရိွေသာ သတၱိက သူရဲေကာင္းတဦး၏ စံ ဟုပင္ နားလည္ ျပီး တရုတ္စစ္သူၾကီး ဂါမဏိႏွင္႔ စီးခ်င္းထိုးႏိုင္ရန္ အသင္႔ျဖစ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းျပန္ခဲ႔သည္။
သမိန္ဗရမ္းအဖို႔ သူ႔ထက္ အစစ အရာရာ ခ်ပ္၀တ္ လက္နက္ အားအင္ အစစအရာရာ သာလြန္ေသာ ဂါမဏိအား အက်ဥ္းစံေနေသာ ေနရာမွ ေလ႔က်င္႔ခ်ိန္ မရပဲ တရူးထိုး စဥ္းစား ဆံုးျဖတ္ခဲ႔သည္ အသိဥာဏ္မဲ႔သူ မဟုတ္ခဲ႔ပါ။ သမိန္ဗရမ္း ေလ႔က်င္႔ေသာ ေနရာသည္ သူ႔အားခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားေသာ ၁၀ ေပမ်ွေလာက္သာ က်ယ္၀န္းျပီး အျမင္႔ ၁၅ ေပေလာက္ရိွေသာ သံုးဖက္ပိတ္ေျမက်ဥ္းသည္ သူ၏ သံုးရက္မ်ွေလာက္သာ က်န္ေတာ႔သည႔္ကာလအတြက္ စစ္ေရးေလ႔က်င္႔ ကြင္းကေလး သဖြယ္ ေလ႔က်င္႔ခဲ႔ရသည္။
သမိန္ဗ၇မ္း၏ အားသာခ်က္သည္ မ်က္လံုးအျမင္အား အလြန္သာလြန္ေကာင္းမြန္ျပီး ၊ တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခားမွဳ ကင္းေသာ စိတ္တည္ျငိမ္မွဳရိွသူျဖစ္သည္။ သမိန္ဗရမ္းတြင္ အမ်ားထက္ထူး ကဲေသာ လက္၀ဲလက္ယ်ာ လက္ဖ်ံရိုးတို႔ တေခ်ာင္းစီသာ ပါေသာ ပါရမီထူးျဖစ္ျပီး၊ ေသးငယ္ေသာ အရာမ်ားကိုပင္ သူ၏လွံဖ်ားျဖင္႔ မလြတ္တမ္း ထိခိုက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သူျဖစ္သည္။
သမိန္ဗရမ္းက သူႏွင္႔ စီးခ်င္း စစ္ယွဥ္ထိုးရမည္ျဖစ္ေသာ ဂါမဏိအား မေတြ႔ဘူးမျမင္ဘူးခဲ႔ပါ။ သို႔ေသာ္ သူ၏ ယံုၾကည္ခ်က္သည္ သူသည္ အမွန္းတရားကို ျမတ္ႏိုးျပီး အမွန္တရားဘက္တြင္သာ အျမဲ ရပ္လို ေန လိုေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင္႔ ရွင္သန္ေနသည္ဟု သူက ယူဆေလ႔ရိွေသာေၾကာင္႔ ဘာကိုမွ သူမမွဳပဲ ရိုးရိုး၇ွင္းရွင္းသာ ေနထိုင္တတ္သူျဖစ္သည္။
သမိန္ဗရမ္းအား စီးခ်င္းထိုးမည္႔ေန႔တြင္ ေတြ႔ရေသာ တရုတ္ စစ္သူၾကီး ဂါမဏိက အားရပါးရ ရယ္ေမာဟားတိုက္ကာ အထင္ျမင္ေသးျပီး ေဟာက္ငန္းမွဳမ်ား ျပဳလုပ္ေလသည္။ သမိန္ဗရမ္းက မည္သို႔ မ်ွမတုန္႔ျပန္ အေျခေနမွန္အားလံုးအား မိမိရန္သူတြင္ အေသးစိတ္ေလ႔လာ အကဲခတ္ကာ စစ္ေရးစီးခ်င္းထိုးကြင္းထဲသို႔ ဆင္းေလသည္။
တရုတ္စစ္သူၾကီး ဂါမဏိသည္ နယ္နယ္ရရမဟုတ္ပါ၊ အာရပ္ႏြယ္တို႔ေသြးႏွင္႔ ေရာစပ္ထားေသာ လူ႔ဆင္ရိုင္းၾကီး တေကာင္ကဲ႔သို႔ပင္ အင္အားၾကီးမား ကိုယ္လံုးထြားျပီး ျမင္းစီး ဓားခုတ္ အလြန္ က်ြမ္းက်င္ေသာ စစ္သူၾကီးတဦး ျဖစ္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ သူ၏ အားနည္းခ်က္မွာ တဖက္ရန္သူအား အထင္ျမင္ေသးတတ္ျပီး မိမိသာလ်ွင္ မဟာ အာဂ သိုင္းေလာကသမားတို႔၏ သူရဲေကာင္းအသြင္ လုပ္ျပေလ႔ရိွေၾကာင္းကို သမိန္ဗရမ္းမွ သိရိွျပီး ဟန္ေရးတျပျပ စစ္မာန္ၾကြေနေသာ ဂါမဏိအား ပထမ စစ္ေရးစီးခ်င္း ကြင္းျပင္မွာပင္ လွည္႔ပတ္ၾကည္႔ရင္း ဂါမဏိ၏ အားနည္းခ်က္အား အေသျခာသိရိွခဲ႔ျပီး စစ္စီးခ်င္း ယွည္ေသာအခါ တမိနစ္သာ မၾကာေလာက္ေသာ ကာလေလးမွာပင္ ဂါမဏိၾကီး တေယာက္ ေျမသို႔ေပၚသို႔ တံုးလံုးပက္လက္ ပံုေခြက်သြားေအာင္ ထုတ္ခ်င္းေပါင္ ပစ္သြင္းခဲ႔ေသာ သမိန္ဗရမ္း လွံသြားက မ်က္ႏွာခ်င္းယွဥ္ ဒုန္းစိုင္း၀င္လာေသာ ဂါမဏိ၏ ထူထဲေသာ စစ္ခ်ပ္၀တ္ ဘယ္လက္ေမာင္းဂ်ိဳင္းေအာက္မွ ခ်ဳပ္ရိုးျပတ္တေခ်ာင္းေနရာမွ သမိန္ဗရမ္း၏ အားျပင္းလွေသာ လွံသြားက ေနရာမလြဲ ထိုးေဖါက္ကာ ဂါမဏိဆိုေသာ တရုတ္စစ္သူၾကီးးအား တံစိုးထိုးသြားခဲ႔ေလသည္။
ျမန္မာဘုရင္ မင္းေခါင္အဖို႔ ႏွစ္ေထာင္းအားရျဖစ္ခဲ႔ရသည္။ တရုတ္စစ္သည္မ်ားရန္မွ ကင္းေ၀းခဲ႔ရေသာ သူရဲေကာင္းတဦးမွ တတိုင္းျပည္လံုးအား ကယ္တင္ခဲ႔ေလေသာ သမိုင္းသည္ ျမန္မာျပည္တြင္ အလြန္ထင္၇ွားေသာ မြန္သူရဲေကာင္းတဦး၏ တိုင္းျပည္ကို ကာကြယ္လိုေသာ သစၥာသည္ ယေန႔တိုင္ပင္ ထင္ထင္ရွားရွားရိွခဲ႔ေလသည္။
ထိုအခါ ဘုရင္မင္းေခါင္မွ သမိန္ဗရမ္းအား “ယခုစီးခ်င္းထိုးပြဲအား မည္သို႔ေသာ စိတ္ဆႏၵျဖင္႔ အသင္ေရြးခ်ယ္သနည္း ?”ဟု ေမးခြန္းထုတ္ေသာအခါ သမိန္ဗရမ္းမွ “သူရဲေကာင္းတို႔၏ ဓားသည္ သံေခ်း ဘယ္ေသာအခါမွ မတက္တတ္ပါ” ဟု ေျဖၾကားခဲ႔ေလသည္။
ယခု ျမန္မာျပည္၏ ဦးပိုင္ႏွင္႔ ေနာက္ေဖးေပါက္က ခ်မ္းသာလာသူ ခ၇ိုနီမ်ား၏ ေျမ ၊လယ္ယာသိမ္း တိုက္ပြဲတို႔တြင္လည္း သမိန္ဗရမ္းကဲ႔သို႔ပင္ လက္ပံေတာင္း ႏွင္႔ မအူပင္မွ ေတာင္သူလယ္သမားတို႔၏ အင္အား သည္လည္း ဘယ္ေသာအခါမွ သံေခ်းတက္မည္ မဟုတ္ပါေၾကာင္း တင္ျပပါသည္။
ေက်းဇူးတင္ပါသည္
ဂိုလ္ရွယ္ေလး
ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၂၈ ရက္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ၆ နာရီ ၂၅ တြင္ ေရးသားသည္။
ႏွစ္သက္လ်ွင္ ၀ိုင္းရွယ္ေပးပါ
Credit : Here
ျမန္မာဘုရင္မင္းေခါင္းက သူ႔တြင္ သူရဲေကာင္း ရွားေနျပီး တိုင္းျပည္အား လက္နက္အင္အား လူသူအင္းအားျဖင္႔သာ အုပ္ခ်ဳပ္ ေနထိုင္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ယၡဳ တ၇ုတ္ စစ္သည္တို႔ ၀င္ေရာက္ လာမွဳအား ေျဖရွင္းရန္ အၾကီးက်ယ္ အခက္ေတြ႔ေန၏။ သို႔ေသာ္ ဘုရင္မင္းေခါင္မွ သူ၏တိုင္ျပည္အား ကာကြယ္ရန္ သူကိုယ္တိုင္ပင္ မ၀ံ႔သာေသာအေျခေနအား သမိန္ဗရမ္းမွခ်က္ျခင္း သတိရကာ အင္အားရေစခဲ႔သည္။
သမိန္ဗရမ္းသည္ မြန္လူမ်ိဳးတဦးျဖစ္ေသာ္ျငား တိုင္ျပည္ အေရးတြင္ မိမိ၏ တာ၀န္သိ သစၥာရိွေသာ သတၱိက သူရဲေကာင္းတဦး၏ စံ ဟုပင္ နားလည္ ျပီး တရုတ္စစ္သူၾကီး ဂါမဏိႏွင္႔ စီးခ်င္းထိုးႏိုင္ရန္ အသင္႔ျဖစ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းျပန္ခဲ႔သည္။
သမိန္ဗရမ္းအဖို႔ သူ႔ထက္ အစစ အရာရာ ခ်ပ္၀တ္ လက္နက္ အားအင္ အစစအရာရာ သာလြန္ေသာ ဂါမဏိအား အက်ဥ္းစံေနေသာ ေနရာမွ ေလ႔က်င္႔ခ်ိန္ မရပဲ တရူးထိုး စဥ္းစား ဆံုးျဖတ္ခဲ႔သည္ အသိဥာဏ္မဲ႔သူ မဟုတ္ခဲ႔ပါ။ သမိန္ဗရမ္း ေလ႔က်င္႔ေသာ ေနရာသည္ သူ႔အားခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားေသာ ၁၀ ေပမ်ွေလာက္သာ က်ယ္၀န္းျပီး အျမင္႔ ၁၅ ေပေလာက္ရိွေသာ သံုးဖက္ပိတ္ေျမက်ဥ္းသည္ သူ၏ သံုးရက္မ်ွေလာက္သာ က်န္ေတာ႔သည႔္ကာလအတြက္ စစ္ေရးေလ႔က်င္႔ ကြင္းကေလး သဖြယ္ ေလ႔က်င္႔ခဲ႔ရသည္။
သမိန္ဗ၇မ္း၏ အားသာခ်က္သည္ မ်က္လံုးအျမင္အား အလြန္သာလြန္ေကာင္းမြန္ျပီး ၊ တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခားမွဳ ကင္းေသာ စိတ္တည္ျငိမ္မွဳရိွသူျဖစ္သည္။ သမိန္ဗရမ္းတြင္ အမ်ားထက္ထူး ကဲေသာ လက္၀ဲလက္ယ်ာ လက္ဖ်ံရိုးတို႔ တေခ်ာင္းစီသာ ပါေသာ ပါရမီထူးျဖစ္ျပီး၊ ေသးငယ္ေသာ အရာမ်ားကိုပင္ သူ၏လွံဖ်ားျဖင္႔ မလြတ္တမ္း ထိခိုက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သူျဖစ္သည္။
သမိန္ဗရမ္းက သူႏွင္႔ စီးခ်င္း စစ္ယွဥ္ထိုးရမည္ျဖစ္ေသာ ဂါမဏိအား မေတြ႔ဘူးမျမင္ဘူးခဲ႔ပါ။ သို႔ေသာ္ သူ၏ ယံုၾကည္ခ်က္သည္ သူသည္ အမွန္းတရားကို ျမတ္ႏိုးျပီး အမွန္တရားဘက္တြင္သာ အျမဲ ရပ္လို ေန လိုေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင္႔ ရွင္သန္ေနသည္ဟု သူက ယူဆေလ႔ရိွေသာေၾကာင္႔ ဘာကိုမွ သူမမွဳပဲ ရိုးရိုး၇ွင္းရွင္းသာ ေနထိုင္တတ္သူျဖစ္သည္။
သမိန္ဗရမ္းအား စီးခ်င္းထိုးမည္႔ေန႔တြင္ ေတြ႔ရေသာ တရုတ္ စစ္သူၾကီး ဂါမဏိက အားရပါးရ ရယ္ေမာဟားတိုက္ကာ အထင္ျမင္ေသးျပီး ေဟာက္ငန္းမွဳမ်ား ျပဳလုပ္ေလသည္။ သမိန္ဗရမ္းက မည္သို႔ မ်ွမတုန္႔ျပန္ အေျခေနမွန္အားလံုးအား မိမိရန္သူတြင္ အေသးစိတ္ေလ႔လာ အကဲခတ္ကာ စစ္ေရးစီးခ်င္းထိုးကြင္းထဲသို႔ ဆင္းေလသည္။
တရုတ္စစ္သူၾကီး ဂါမဏိသည္ နယ္နယ္ရရမဟုတ္ပါ၊ အာရပ္ႏြယ္တို႔ေသြးႏွင္႔ ေရာစပ္ထားေသာ လူ႔ဆင္ရိုင္းၾကီး တေကာင္ကဲ႔သို႔ပင္ အင္အားၾကီးမား ကိုယ္လံုးထြားျပီး ျမင္းစီး ဓားခုတ္ အလြန္ က်ြမ္းက်င္ေသာ စစ္သူၾကီးတဦး ျဖစ္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ သူ၏ အားနည္းခ်က္မွာ တဖက္ရန္သူအား အထင္ျမင္ေသးတတ္ျပီး မိမိသာလ်ွင္ မဟာ အာဂ သိုင္းေလာကသမားတို႔၏ သူရဲေကာင္းအသြင္ လုပ္ျပေလ႔ရိွေၾကာင္းကို သမိန္ဗရမ္းမွ သိရိွျပီး ဟန္ေရးတျပျပ စစ္မာန္ၾကြေနေသာ ဂါမဏိအား ပထမ စစ္ေရးစီးခ်င္း ကြင္းျပင္မွာပင္ လွည္႔ပတ္ၾကည္႔ရင္း ဂါမဏိ၏ အားနည္းခ်က္အား အေသျခာသိရိွခဲ႔ျပီး စစ္စီးခ်င္း ယွည္ေသာအခါ တမိနစ္သာ မၾကာေလာက္ေသာ ကာလေလးမွာပင္ ဂါမဏိၾကီး တေယာက္ ေျမသို႔ေပၚသို႔ တံုးလံုးပက္လက္ ပံုေခြက်သြားေအာင္ ထုတ္ခ်င္းေပါင္ ပစ္သြင္းခဲ႔ေသာ သမိန္ဗရမ္း လွံသြားက မ်က္ႏွာခ်င္းယွဥ္ ဒုန္းစိုင္း၀င္လာေသာ ဂါမဏိ၏ ထူထဲေသာ စစ္ခ်ပ္၀တ္ ဘယ္လက္ေမာင္းဂ်ိဳင္းေအာက္မွ ခ်ဳပ္ရိုးျပတ္တေခ်ာင္းေနရာမွ သမိန္ဗရမ္း၏ အားျပင္းလွေသာ လွံသြားက ေနရာမလြဲ ထိုးေဖါက္ကာ ဂါမဏိဆိုေသာ တရုတ္စစ္သူၾကီးးအား တံစိုးထိုးသြားခဲ႔ေလသည္။
ျမန္မာဘုရင္ မင္းေခါင္အဖို႔ ႏွစ္ေထာင္းအားရျဖစ္ခဲ႔ရသည္။ တရုတ္စစ္သည္မ်ားရန္မွ ကင္းေ၀းခဲ႔ရေသာ သူရဲေကာင္းတဦးမွ တတိုင္းျပည္လံုးအား ကယ္တင္ခဲ႔ေလေသာ သမိုင္းသည္ ျမန္မာျပည္တြင္ အလြန္ထင္၇ွားေသာ မြန္သူရဲေကာင္းတဦး၏ တိုင္းျပည္ကို ကာကြယ္လိုေသာ သစၥာသည္ ယေန႔တိုင္ပင္ ထင္ထင္ရွားရွားရိွခဲ႔ေလသည္။
ထိုအခါ ဘုရင္မင္းေခါင္မွ သမိန္ဗရမ္းအား “ယခုစီးခ်င္းထိုးပြဲအား မည္သို႔ေသာ စိတ္ဆႏၵျဖင္႔ အသင္ေရြးခ်ယ္သနည္း ?”ဟု ေမးခြန္းထုတ္ေသာအခါ သမိန္ဗရမ္းမွ “သူရဲေကာင္းတို႔၏ ဓားသည္ သံေခ်း ဘယ္ေသာအခါမွ မတက္တတ္ပါ” ဟု ေျဖၾကားခဲ႔ေလသည္။
ယခု ျမန္မာျပည္၏ ဦးပိုင္ႏွင္႔ ေနာက္ေဖးေပါက္က ခ်မ္းသာလာသူ ခ၇ိုနီမ်ား၏ ေျမ ၊လယ္ယာသိမ္း တိုက္ပြဲတို႔တြင္လည္း သမိန္ဗရမ္းကဲ႔သို႔ပင္ လက္ပံေတာင္း ႏွင္႔ မအူပင္မွ ေတာင္သူလယ္သမားတို႔၏ အင္အား သည္လည္း ဘယ္ေသာအခါမွ သံေခ်းတက္မည္ မဟုတ္ပါေၾကာင္း တင္ျပပါသည္။
ေက်းဇူးတင္ပါသည္
ဂိုလ္ရွယ္ေလး
ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၂၈ ရက္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ၆ နာရီ ၂၅ တြင္ ေရးသားသည္။
ႏွစ္သက္လ်ွင္ ၀ိုင္းရွယ္ေပးပါ
Credit : Here
No comments:
Post a Comment
မိမိတို႔၏အျမင္မ်ားကို လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာေရးသားႏိုင္ပါသည္။
ဘမ္းမည္မဟုတ္ပါ။