ၿပီးခဲ့တဲ့ေန႔တုန္းက တပည့္ေဟာင္း တစ္ေယာက္လာကန္ေတာ့သည္။ သီတင္းကြၽတ္တုန္းက မကန္ေတာ့ လုိက္ရလုိ႔ အခုလာကန္ေတာ့တာဟုဆုိ၏။ သူက ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ဝ၁ဝ ကမွ တကၠသိုလ္ဝင္ တန္း ေအာင္သြားခဲ့သူ။ ဂုဏ္ထူး(၂)ခုရခဲ့သည္ ထင္၏။ ေနာက္ေတာ့ GTC တစ္ခုကုိ ဝင္ခြင့္ရသြား သည္။ ေက်ာင္းသြားခါနီး တုန္းကလည္း အခုလုိပဲ လာကန္ေတာ့ သြားေသးသည္။ ယဥ္ေက်းရည္မြန္ၿပီး လိမၼာေရးျခားရွိသည့္ကေလးတစ္ဦးျဖစ္ သည္။ ကန္ေတာ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ ဧည့္ခန္း မွာထုိင္၍ ဆရာတ ပည့္ႏွစ္ေယာက္ အလာပသလႅာပေျပာၾကရင္း ကြၽန္ေတာ္ က သူ႔ပညာေရးအေျခအေနကုိ ေမးမိ ေတာ့မွ သူေျပာျပတာကို နားေထာင္ၿပီး အေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသည္။
”မႏွစ္က က်တယ္ဆရာ။ ဒီႏွစ္ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းမျပည့္လုိ႔ ေျဖခြင့္မရဘူး။ စိတ္ ကုန္သြားၿပီဆရာ။ ဘြဲ႕တစ္ခု ရရင္ၿပီးေရာ၊ အေဝးသင္ပဲ ေျပာင္းတက္ေတာ့မယ္”
”သားက ဥာဏ္လည္းေကာင္းရဲ႕ သားနဲ႔၊ ဘယ္လုိျဖစ္ၿပီး မႏွစ္ကက်ရတာ လဲ။ တကၠသိုလ္ဆုိတာ က်ခဲ ဘိျခင္းကြာ” ဟု ကြၽန္ေတာ္ကေျပာေတာ့ ‘က်တယ္ ဆရာ၊ မႏွစ္ကမွစၿပီး ရက္ရက္စက္စက္ ခ်ပစ္တာ။ သားတုိ႔တစ္ေက်ာင္းထဲ မဟုတ္ဘူး GTCတြ အကုန္လံုးပဲ။ ဆရာေတြေျပာတာေတာ့ မူေတြေျပာင္း သြားၿပီဆုိလားပဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သိပ္ နားမလည္ပါဘူးဆရာ’
”မူေျပာင္းတာလည္း ေျပာင္းတာ ေပါ့ကြာ။ သားေျဖႏုိင္ရင္ ေအာင္မွာေပါ့၊ သားက စာမလုိက္ႏုိင္လုိ႔လား”
”ေျဖေတာ့ ေျဖတာပဲဆရာ၊ ဒါေပမဲံ စာေတြက နားမလည္တာေတြမ်ားေန တာ။ သင္ကတည္းက နားလည္ေအာင္ သင္ေနတာမဟုတ္ဘူးဆရာ၊Course ကုန္ေအာင္ပဲသင္သြားတာ။ နားမလည္ တာေတြ က်က္ေျဖရေတာ့လည္း မွား လား၊ မွန္လားေတာင္မသိဘဲ ေျဖပစ္ခဲ့ တာပဲဆရာ၊ ဒီႏွစ္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေပါ့တာဆရာ။ မႏွစ္ကလုိပဲ ေအာက္ေမ့ ၿပီး တစ္ခ်ိန္ႏွစ္ခ်ိန္တက္လုိက္ျပန္လာ လုိက္၊ ေန႔ဝက္ေလာက္တက္လုိက္ အေဆာင္မွာ ျပန္ေနလုိက္ႏွင့္ စာေမးပြဲ နီးေတာ့မွ ရာႏႈန္းမျပည့္ႏုိင္ေတာ့ ဘူးဆုိ တာသိရတာ။ သားကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ ပါဘူးဆရာ။ GTC ကရတဲ့ ဘြဲ႕နဲ႔လည္း အသက္ေမြးမွာမွ မဟုတ္တာ။ အေဖနဲ႔ အေမ့ကုိပဲ အားနာတာ။ သူတုိ႔ကုိၾကည့္ ၿပီး စိတ္မေကာင္းတာ”
ကြၽန္ေတာ့္မွာ သူေျပာတာနား ေထာင္ၿပီး မိဘခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖင့္ ရင္ေမာမိသည္။ တုိက္တုိက္ ဆုိင္ဆုိင္ဟု ဆုိရမလား။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ပညာေရး စနစ္ကုိ ကြၽန္ပညာေရးစနစ္မွ သခင္ ပညာေရးစ နစ္ျဖစ္ေအာင္ အေျပာင္း အလဲေတြစတင္ခဲ့ရာ အမ်ဳိးသားေန႔မွာမွ ပညာေရးအေျပာင္းအလဲၾကားမွာ ေျမစာ တစ္ပင္ျဖစ္ခဲ့ရသူ တပည့္ေလးတစ္ ေယာက္၏ ေၾကကြဲဆုိ႔နင့္ဖြယ္ ရင္ဖြင့္သံ ကုိ နားေထာင္ေပးေနရသည္။
သမၼတဦးသိန္းစိန္အစုိးရတက္လာ ၿပီးေနာက္ မၾကာမီမွာပဲ ပညာေရးျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲဖုိ႔အသံေတြ က်ယ္ က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ ေပၚထြက္လာသည္။ ဂ်ာနယ္အသီးသီးရဲ႕ စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚ မွာ၊ ရန္ကုန္-မႏၲေလး စတဲ့ၿမိဳ႕ႀကီးေတြက ပညာေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ အေျခခံ ပညာေရးကစလုိ႔ တကၠသိုလ္ပညာေရး အထိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြလုပ္ဖုိ႔ ေဆြးေႏြးၾက၊ စာတမ္းေတြဖတ္ၾကႏွင့္ ျမန္မာ့ပညာေရးအတြက္ အေတာ့္ကို အားတက္စရာေကာင္းလွပါသည္။ သင္ ႐ိုးေတြပဲေျပာင္းမလား။ သင္ၾကားနည္း ေတြပဲ ေျပာင္း မလား။ အရင္က သင္ ေထာက္ကူပစၥည္း မျပည့္မစံုႏွင့္ လက္ ေတြ႕လုပ္စရာ မစံုမလင္ႏွင့္ သင္ေပးေန ရာက ယခုျပည့္ျပည့္စံုစံု ျဖစ္လာေတာ့ မလား။ ဆရာအင္အားမလံုေလာက္ရာ က လံုေလာက္လာေတာ့ မလား။ အရည္ အခ်င္းျပည့္မီတဲ့ဆရာေတြ ျဖည့္ဆည္း ေပးေတာ့မလား။ လေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ အေျပာင္းအလဲ အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ရင္ခုန္ျမန္ခဲ့ရပါသည္။
အေျပာင္းအလဲကုိ စတင္ျမင္ရပါၿပီ။ တကၠသိုလ္စာသင္ႏွစ္ေတြကို ၂ဝ၁၁-၂ဝ၁၂ ပညာသင္ႏွစ္မွစကာ တစ္ႏွစ္ထပ္ ၍ တုိးလုိက္၏။ ထုိတစ္ႏွစ္ထပ္၍ အတုိး ခံရေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ ဆပ္ ပလီ လုိ႔ေခၚတဲ့ တစ္ဘာသာ၊ ႏွစ္ဘာသာ က်သူမ်ားကို ခ်က္ခ်င္းျပန္စစ္ေဆး တဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ စာေမးပြဲစနစ္ကုိလည္း ဖ်က္သိမ္းပစ္လုိက္သည္။ (က်န္းမာေရး ဝန္ႀကီးဌာနလက္ေအာက္ရွိ တကၠသိုလ္ မ်ားတြင္ေတာ့ ဆပ္ပလီစနစ္ရွိေသးသည္ ဟုသိရသည္။)
၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ တကၠသိုလ္ ဝင္တန္းေအာင္ ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ ကံဆုိးသူေမာင္ရွင္မ်ားဘဝ အလုိလုိ ေရာက္ ၾကရေတာ့၏။ သင္႐ိုးေတြ၊ သင္ၾကားနည္းစနစ္ ေတြမေျပာင္း။ ဆရာအင္အားမလံုမ ေလာက္။ သင္ေထာက္ ကူပစၥည္းမျပည့္ မစံု။ ေက်ာင္းခန္းတစ္ခန္းတစ္ခန္းကို ေက်ာင္းသားဦးေရ ကုိးဆယ္၊ တစ္ရာ ထည့္ၿပီးသင္။ သည္လုိအေျခအေနေတြ ကို မျပဳျပင္မေျပာင္းလဲႏုိင္ေသးဘဲ အလြယ္တကူ ေျပာင္းလုိ႔ရ တာ ေကာက္ ေျပာင္းလုိက္ေတာ့ အေျခခံပညာအဆင့္ မွာ ဒါသင္ ဒါက်က္ ပညာေရးစနစ္ႀကီး ႏွင့္ ယဥ္ပါး လာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကုိ အေပၚေရာက္မွ ဖိေထာင္းသလုိျဖစ္ေန ေပသည္။
ႏုိဝင္ဘာ(၂၉)ရက္ေန႔ထုတ္ Hot News ဂ်ာနယ္ ေပးစာက႑တြင္ မိဘတစ္ဦးက ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသားမ်ား မွ ဆပ္ပလီတစ္ဘာသာထိသူမ်ားကို ခ်က္ခ်င္းျပန္လည္ေျဖဆုိ ခြင့္ျပဳဖုိ႔ ႏုိင္ငံ ေတာ္သမၼတႀကီးထံ အသနားခံတင္ျပ ထားသည္ကုိ စိတ္မေကာင္းစြာဖတ္လုိက္ ရသည္။ ေငြေၾကးခ်ဳိ႕တဲ့သည့္ မိဘမ်ား အတြက္လည္း တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ တကၠ သိုလ္ေက်ာင္းစရိတ္က နင့္ေနေအာင္ ဝန္ပိၾကတာကိုး။
သူတုိ႔ေရွ႕ကပ္လ်က္အတန္း (ဒုတိယႏွစ္)က ေက်ာင္းသားေတြက် ေတာ့ တစ္ႏွစ္ထပ္တုိးတဲ့ အထဲလည္း မပါ၊ တစ္ဘာသာက် ႏွစ္ဘာသာက်သမား မ်ားအတြက္လည္း ဆပ္ပလီရွိဆုိေတာ့ အေျပာင္းအလဲမလုပ္ ရေသးတဲ့ ပညာ ေရးစနစ္နဲ႔ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းေအာင္ လာတဲ့ ေက်ာင္းသားခ်င္းအတူတူ အခြင့္ အေရးက တအားကြာျခားလြန္းေနသည္။ တကယ္ဆုိ ပညာသင္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ထပ္ တုိးတာထား၊ ဆပ္ပလီေတာ့ ရွိသင့္ေသး သည္ထင္သည္။ တျခားဝန္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္က တကၠသိုလ္ေတြမွာ ေတာ့ ဆပ္ပလီ ရွိေသးၿပီး ပညာေရးဝန္ ႀကီးဌာနလက္ေအာက္က တကၠသိုလ္ ေတြက်မွ ဆပ္ပလီစနစ္ဖ်က္ လုိက္ျခင္းက ေက်ာင္းသားခ်င္း အဆင့္အတန္းခြဲလုိက္ သလုိျဖစ္ေန၏။
တစ္ခါၿပီးခဲ့တဲ့ ေအာက္တုိဘာလထဲ ကလည္း မႏၲေလးေဆးတကၠသိုလ္က ေက်ာင္းသားအေယာက္ (၄ဝ)ေလာက္ ေက်ာင္းေခၚႀကိမ္ ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္းမျပည့္ လုိ႔ စာေမးပြဲေျဖဆုိခြင့္၊ ေက်ာင္းတက္ခြင့္ အပိတ္ခံရတဲ့သတင္း ဖတ္လုိက္ရသည္။ ဂ်ာနယ္တစ္ခုႏွင့္ေတြ႕ဆံုခန္းတြင္ ယခင္ အစုိးရလက္ထက္က အထက္လူႀကီး၏ အမိန္႔ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္လုိ႔ (၃)ဘာသာ က်ေနေသာ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးကို အမွတ္အမ်ားဆံုးရသည့္ (၁)ဘာသာ အေအာင္ေပးကာ ဆပ္ပလီခြင့္ျပဳခဲ့ရ ေၾကာင္း ယင္းတကၠသိုလ္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ကိုယ္တုိင္ ေျပာထားသည္။
မိမိလုပ္ပုိင္ ခြင့္အျပည့္ရခ်ိန္တြင္ ယခင္က ဘယာ ကတိေၾကာင့္ အေလွ်ာ့ေပးလုိက္ေလ်ာခဲ့ ရသည္မ်ားကို အတုိးခ်ကာ စည္းကမ္း ေတြပိုမုိတင္းက်ပ္ေလေရာ့သလားဟု ထင္စရာျဖစ္ေနသည္။
အဆင့္မမီတဲ့ ဆရာဝန္အျဖစ္ ေမြးထုတ္မေပးမိဖုိ႔ရာ တာဝန္ရွိတယ္လုိ႔ လံုးဝခံယူထားတဲ့ ဆရာႀကီး၏ စိတ္ဓာတ္ကုိ ေလးစား ေသာ္လည္း ေခတ္ေဟာင္း၊ စနစ္ေဟာင္း ထဲမွာ အသားက်ေန တဲ့ ေက်ာင္း သား ေတြကို ဆန္႔က်င္ဘက္အေနအထား ျဖစ္ေအာင္ ခ်က္ခ်င္းႀကီးေျပာင္းပစ္လုိက္ တာကေတာ့ ကာယကံရွင္ေက်ာင္းသား ေတြအတြက္ သိပ္မ်ားနစ္နာေလမလား ေတြးမိသည္။ ေဆးေက်ာင္းေရာက္ဖုိ႔ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းမွာ တစ္ဘာသာကို အနည္းဆံုးပ်မ္းမွ်(၈ဝ)ေလာက္ရေအာင္ သူတုိ႔ေလးေတြႀကိဳးစားခဲ့ရ တာကုိ အေဟာသိကံမျဖစ္ေစခ်င္လုိ႔ပါ။
တုိင္းျပည္၏ အနာဂတ္ေကာင္းဖုိ႔ ပညာေရးေကာင္းဖုိ႔လုိတာမွန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အေျခခံပညာ အဆင့္မွာလည္း ဘာတစ္ခုမွ မေျပာင္းလဲေသး။ အဆင့္ ျမင့္ပညာအဆင့္မွာလည္း အဓိကက်တဲ့ သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းေတြ၊ သင္ၾကားနည္း စနစ္ေတြ၊ ဆရာအင္အားမလံုေလာက္ တာေတြ၊ တစ္တန္း တစ္တန္းကို ေက်ာင္း သား(၉ဝ)(၁ဝဝ)ထည့္ၿပီး မႏိုင္မနင္း သင္ၾကားေနရတာေတြ၊ လက္ေတြ႕ပစၥည္း မျပည့္စံုတာေတြ၊ သင္ခန္းစာျမန္ျမန္ျပတ္ ေရးဦးစားေပးသင္ၾကားေနရတာေတြ ဘာမွ်မေျပာင္းေသးဘဲ စာေမးပြဲကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္စစ္ေဆး႐ုံ၊Supplementary Exam လုိ႔ေခၚတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ စာေမးပြဲစနစ္ဖ်က္သိမ္းပစ္႐ုံႏွင့္ေတာ့ ပညာေရးေကာင္းလာမည္မထင္ပါ။ ၾကားထဲက ေက်ာင္း သားေက်ာင္းသူမ်ား သာ အစမ္းသပ္ခံေျမစာပင္ဘဝ ေရာက္ရပါလိမ့္မည္။
ႏုိင္ငံေတာ္သည္ပင္ ဒီမုိကေရစီ စနစ္သို႔ အသြင္ကူးေျပာင္းရာ၌ တစ္ခု ခ်င္းေျဖေလ်ာ့ကာ ညင္ညင္သာသာ ကူးေျပာင္းေနရပါသည္။ ဆန္႔က်င္ဘက္ အေနအထားျဖစ္ေအာင္ ခ်က္ခ်င္းႀကီး ေျပာင္းယူ၍မရပါ။ ပါေမာ ကၡေဒါက္တာ ေအာင္ထြန္းသက္ေပးေသာ ဥပမာကဲ့သို႔ ပင္ ပူေနေသာေရထဲသို႔ ဖားတစ္ေကာင္ ကို ထည့္ၾကည့္လွ်င္ အပူဒဏ္မခံႏုိင္သျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းခုန္ထြက္သြားပါမည္။ ေရေအးထဲမွာ ထည့္ထားၿပီး တျဖည္း ျဖည္းခ်င္းေျပာင္းယူလွ်င္ ႏုိင္ငံေတာ္ အတြက္ေရာ၊ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ပါ ေက်နပ္စရာျဖစ္ လိမ့္မည္ဟု ယူဆမိ ပါသည္။
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာင္(၂၅)ႏွစ္၊ အႏွစ္(၃ဝ)ေလာက္ၾကာလွ်င္ ယခုလူ ငယ္မ်ားသည္ ႏုိင္ငံေတာ္ကုိ ဦးေဆာင္ ေမာင္းႏွင္ၾကမည့္သူမ်ားျဖစ္လာၾကေပ လိမ့္မည္။ သူတုိ႔တစ္ေတြ ပညာ၊ စိတ္ ဓာတ္ျပည့္ဝဖုိ႔ ယခုလိုအခ်ိန္မွာ စိတ္ဒဏ္ ရာေတြ မရေစခ်င္ပါ ”ငါတုိ႔က်မွ ဒီလုိ ႏွိပ္ကြပ္ခံရတယ္”လုိ႔ စိတ္ထဲမွာ စြဲမွတ္ သြားၾကလွ်င္ သူတုိ႔ရဲ႕အနာဂတ္သာမက တုိင္းျပည္ရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ပါ အဆံုး အ႐ႈံး၊ အနစ္အနာေတြ မ်ားႏုိင္ပါသည္။ သိမ္ေမြ႕ညင္သာေသာ အေျပာင္းအလဲ ျဖင့္ ေျမစာပင္ေလးေတြ မြေၾကပ်က္စီး မသြားေအာင္ ဂ႐ုစုိက္သင့္ၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။
http://www.hotnewsweekly.com/archives/17523
”သားက ဥာဏ္လည္းေကာင္းရဲ႕ သားနဲ႔၊ ဘယ္လုိျဖစ္ၿပီး မႏွစ္ကက်ရတာ လဲ။ တကၠသိုလ္ဆုိတာ က်ခဲ ဘိျခင္းကြာ” ဟု ကြၽန္ေတာ္ကေျပာေတာ့ ‘က်တယ္ ဆရာ၊ မႏွစ္ကမွစၿပီး ရက္ရက္စက္စက္ ခ်ပစ္တာ။ သားတုိ႔တစ္ေက်ာင္းထဲ မဟုတ္ဘူး GTCတြ အကုန္လံုးပဲ။ ဆရာေတြေျပာတာေတာ့ မူေတြေျပာင္း သြားၿပီဆုိလားပဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သိပ္ နားမလည္ပါဘူးဆရာ’
”မူေျပာင္းတာလည္း ေျပာင္းတာ ေပါ့ကြာ။ သားေျဖႏုိင္ရင္ ေအာင္မွာေပါ့၊ သားက စာမလုိက္ႏုိင္လုိ႔လား”
”ေျဖေတာ့ ေျဖတာပဲဆရာ၊ ဒါေပမဲံ စာေတြက နားမလည္တာေတြမ်ားေန တာ။ သင္ကတည္းက နားလည္ေအာင္ သင္ေနတာမဟုတ္ဘူးဆရာ၊Course ကုန္ေအာင္ပဲသင္သြားတာ။ နားမလည္ တာေတြ က်က္ေျဖရေတာ့လည္း မွား လား၊ မွန္လားေတာင္မသိဘဲ ေျဖပစ္ခဲ့ တာပဲဆရာ၊ ဒီႏွစ္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေပါ့တာဆရာ။ မႏွစ္ကလုိပဲ ေအာက္ေမ့ ၿပီး တစ္ခ်ိန္ႏွစ္ခ်ိန္တက္လုိက္ျပန္လာ လုိက္၊ ေန႔ဝက္ေလာက္တက္လုိက္ အေဆာင္မွာ ျပန္ေနလုိက္ႏွင့္ စာေမးပြဲ နီးေတာ့မွ ရာႏႈန္းမျပည့္ႏုိင္ေတာ့ ဘူးဆုိ တာသိရတာ။ သားကေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ ပါဘူးဆရာ။ GTC ကရတဲ့ ဘြဲ႕နဲ႔လည္း အသက္ေမြးမွာမွ မဟုတ္တာ။ အေဖနဲ႔ အေမ့ကုိပဲ အားနာတာ။ သူတုိ႔ကုိၾကည့္ ၿပီး စိတ္မေကာင္းတာ”
ကြၽန္ေတာ့္မွာ သူေျပာတာနား ေထာင္ၿပီး မိဘခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖင့္ ရင္ေမာမိသည္။ တုိက္တုိက္ ဆုိင္ဆုိင္ဟု ဆုိရမလား။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ပညာေရး စနစ္ကုိ ကြၽန္ပညာေရးစနစ္မွ သခင္ ပညာေရးစ နစ္ျဖစ္ေအာင္ အေျပာင္း အလဲေတြစတင္ခဲ့ရာ အမ်ဳိးသားေန႔မွာမွ ပညာေရးအေျပာင္းအလဲၾကားမွာ ေျမစာ တစ္ပင္ျဖစ္ခဲ့ရသူ တပည့္ေလးတစ္ ေယာက္၏ ေၾကကြဲဆုိ႔နင့္ဖြယ္ ရင္ဖြင့္သံ ကုိ နားေထာင္ေပးေနရသည္။
သမၼတဦးသိန္းစိန္အစုိးရတက္လာ ၿပီးေနာက္ မၾကာမီမွာပဲ ပညာေရးျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲဖုိ႔အသံေတြ က်ယ္ က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ ေပၚထြက္လာသည္။ ဂ်ာနယ္အသီးသီးရဲ႕ စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚ မွာ၊ ရန္ကုန္-မႏၲေလး စတဲ့ၿမိဳ႕ႀကီးေတြက ပညာေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ အေျခခံ ပညာေရးကစလုိ႔ တကၠသိုလ္ပညာေရး အထိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြလုပ္ဖုိ႔ ေဆြးေႏြးၾက၊ စာတမ္းေတြဖတ္ၾကႏွင့္ ျမန္မာ့ပညာေရးအတြက္ အေတာ့္ကို အားတက္စရာေကာင္းလွပါသည္။ သင္ ႐ိုးေတြပဲေျပာင္းမလား။ သင္ၾကားနည္း ေတြပဲ ေျပာင္း မလား။ အရင္က သင္ ေထာက္ကူပစၥည္း မျပည့္မစံုႏွင့္ လက္ ေတြ႕လုပ္စရာ မစံုမလင္ႏွင့္ သင္ေပးေန ရာက ယခုျပည့္ျပည့္စံုစံု ျဖစ္လာေတာ့ မလား။ ဆရာအင္အားမလံုေလာက္ရာ က လံုေလာက္လာေတာ့ မလား။ အရည္ အခ်င္းျပည့္မီတဲ့ဆရာေတြ ျဖည့္ဆည္း ေပးေတာ့မလား။ လေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ အေျပာင္းအလဲ အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ရင္ခုန္ျမန္ခဲ့ရပါသည္။
အေျပာင္းအလဲကုိ စတင္ျမင္ရပါၿပီ။ တကၠသိုလ္စာသင္ႏွစ္ေတြကို ၂ဝ၁၁-၂ဝ၁၂ ပညာသင္ႏွစ္မွစကာ တစ္ႏွစ္ထပ္ ၍ တုိးလုိက္၏။ ထုိတစ္ႏွစ္ထပ္၍ အတုိး ခံရေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ ဆပ္ ပလီ လုိ႔ေခၚတဲ့ တစ္ဘာသာ၊ ႏွစ္ဘာသာ က်သူမ်ားကို ခ်က္ခ်င္းျပန္စစ္ေဆး တဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ စာေမးပြဲစနစ္ကုိလည္း ဖ်က္သိမ္းပစ္လုိက္သည္။ (က်န္းမာေရး ဝန္ႀကီးဌာနလက္ေအာက္ရွိ တကၠသိုလ္ မ်ားတြင္ေတာ့ ဆပ္ပလီစနစ္ရွိေသးသည္ ဟုသိရသည္။)
၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ တကၠသိုလ္ ဝင္တန္းေအာင္ ေက်ာင္းသားမ်ားမွာ ကံဆုိးသူေမာင္ရွင္မ်ားဘဝ အလုိလုိ ေရာက္ ၾကရေတာ့၏။ သင္႐ိုးေတြ၊ သင္ၾကားနည္းစနစ္ ေတြမေျပာင္း။ ဆရာအင္အားမလံုမ ေလာက္။ သင္ေထာက္ ကူပစၥည္းမျပည့္ မစံု။ ေက်ာင္းခန္းတစ္ခန္းတစ္ခန္းကို ေက်ာင္းသားဦးေရ ကုိးဆယ္၊ တစ္ရာ ထည့္ၿပီးသင္။ သည္လုိအေျခအေနေတြ ကို မျပဳျပင္မေျပာင္းလဲႏုိင္ေသးဘဲ အလြယ္တကူ ေျပာင္းလုိ႔ရ တာ ေကာက္ ေျပာင္းလုိက္ေတာ့ အေျခခံပညာအဆင့္ မွာ ဒါသင္ ဒါက်က္ ပညာေရးစနစ္ႀကီး ႏွင့္ ယဥ္ပါး လာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကုိ အေပၚေရာက္မွ ဖိေထာင္းသလုိျဖစ္ေန ေပသည္။
ႏုိဝင္ဘာ(၂၉)ရက္ေန႔ထုတ္ Hot News ဂ်ာနယ္ ေပးစာက႑တြင္ မိဘတစ္ဦးက ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသားမ်ား မွ ဆပ္ပလီတစ္ဘာသာထိသူမ်ားကို ခ်က္ခ်င္းျပန္လည္ေျဖဆုိ ခြင့္ျပဳဖုိ႔ ႏုိင္ငံ ေတာ္သမၼတႀကီးထံ အသနားခံတင္ျပ ထားသည္ကုိ စိတ္မေကာင္းစြာဖတ္လုိက္ ရသည္။ ေငြေၾကးခ်ဳိ႕တဲ့သည့္ မိဘမ်ား အတြက္လည္း တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ တကၠ သိုလ္ေက်ာင္းစရိတ္က နင့္ေနေအာင္ ဝန္ပိၾကတာကိုး။
သူတုိ႔ေရွ႕ကပ္လ်က္အတန္း (ဒုတိယႏွစ္)က ေက်ာင္းသားေတြက် ေတာ့ တစ္ႏွစ္ထပ္တုိးတဲ့ အထဲလည္း မပါ၊ တစ္ဘာသာက် ႏွစ္ဘာသာက်သမား မ်ားအတြက္လည္း ဆပ္ပလီရွိဆုိေတာ့ အေျပာင္းအလဲမလုပ္ ရေသးတဲ့ ပညာ ေရးစနစ္နဲ႔ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းေအာင္ လာတဲ့ ေက်ာင္းသားခ်င္းအတူတူ အခြင့္ အေရးက တအားကြာျခားလြန္းေနသည္။ တကယ္ဆုိ ပညာသင္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ထပ္ တုိးတာထား၊ ဆပ္ပလီေတာ့ ရွိသင့္ေသး သည္ထင္သည္။ တျခားဝန္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္က တကၠသိုလ္ေတြမွာ ေတာ့ ဆပ္ပလီ ရွိေသးၿပီး ပညာေရးဝန္ ႀကီးဌာနလက္ေအာက္က တကၠသိုလ္ ေတြက်မွ ဆပ္ပလီစနစ္ဖ်က္ လုိက္ျခင္းက ေက်ာင္းသားခ်င္း အဆင့္အတန္းခြဲလုိက္ သလုိျဖစ္ေန၏။
တစ္ခါၿပီးခဲ့တဲ့ ေအာက္တုိဘာလထဲ ကလည္း မႏၲေလးေဆးတကၠသိုလ္က ေက်ာင္းသားအေယာက္ (၄ဝ)ေလာက္ ေက်ာင္းေခၚႀကိမ္ ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္းမျပည့္ လုိ႔ စာေမးပြဲေျဖဆုိခြင့္၊ ေက်ာင္းတက္ခြင့္ အပိတ္ခံရတဲ့သတင္း ဖတ္လုိက္ရသည္။ ဂ်ာနယ္တစ္ခုႏွင့္ေတြ႕ဆံုခန္းတြင္ ယခင္ အစုိးရလက္ထက္က အထက္လူႀကီး၏ အမိန္႔ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္လုိ႔ (၃)ဘာသာ က်ေနေသာ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးကို အမွတ္အမ်ားဆံုးရသည့္ (၁)ဘာသာ အေအာင္ေပးကာ ဆပ္ပလီခြင့္ျပဳခဲ့ရ ေၾကာင္း ယင္းတကၠသိုလ္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ကိုယ္တုိင္ ေျပာထားသည္။
မိမိလုပ္ပုိင္ ခြင့္အျပည့္ရခ်ိန္တြင္ ယခင္က ဘယာ ကတိေၾကာင့္ အေလွ်ာ့ေပးလုိက္ေလ်ာခဲ့ ရသည္မ်ားကို အတုိးခ်ကာ စည္းကမ္း ေတြပိုမုိတင္းက်ပ္ေလေရာ့သလားဟု ထင္စရာျဖစ္ေနသည္။
အဆင့္မမီတဲ့ ဆရာဝန္အျဖစ္ ေမြးထုတ္မေပးမိဖုိ႔ရာ တာဝန္ရွိတယ္လုိ႔ လံုးဝခံယူထားတဲ့ ဆရာႀကီး၏ စိတ္ဓာတ္ကုိ ေလးစား ေသာ္လည္း ေခတ္ေဟာင္း၊ စနစ္ေဟာင္း ထဲမွာ အသားက်ေန တဲ့ ေက်ာင္း သား ေတြကို ဆန္႔က်င္ဘက္အေနအထား ျဖစ္ေအာင္ ခ်က္ခ်င္းႀကီးေျပာင္းပစ္လုိက္ တာကေတာ့ ကာယကံရွင္ေက်ာင္းသား ေတြအတြက္ သိပ္မ်ားနစ္နာေလမလား ေတြးမိသည္။ ေဆးေက်ာင္းေရာက္ဖုိ႔ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းမွာ တစ္ဘာသာကို အနည္းဆံုးပ်မ္းမွ်(၈ဝ)ေလာက္ရေအာင္ သူတုိ႔ေလးေတြႀကိဳးစားခဲ့ရ တာကုိ အေဟာသိကံမျဖစ္ေစခ်င္လုိ႔ပါ။
တုိင္းျပည္၏ အနာဂတ္ေကာင္းဖုိ႔ ပညာေရးေကာင္းဖုိ႔လုိတာမွန္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အေျခခံပညာ အဆင့္မွာလည္း ဘာတစ္ခုမွ မေျပာင္းလဲေသး။ အဆင့္ ျမင့္ပညာအဆင့္မွာလည္း အဓိကက်တဲ့ သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းေတြ၊ သင္ၾကားနည္း စနစ္ေတြ၊ ဆရာအင္အားမလံုေလာက္ တာေတြ၊ တစ္တန္း တစ္တန္းကို ေက်ာင္း သား(၉ဝ)(၁ဝဝ)ထည့္ၿပီး မႏိုင္မနင္း သင္ၾကားေနရတာေတြ၊ လက္ေတြ႕ပစၥည္း မျပည့္စံုတာေတြ၊ သင္ခန္းစာျမန္ျမန္ျပတ္ ေရးဦးစားေပးသင္ၾကားေနရတာေတြ ဘာမွ်မေျပာင္းေသးဘဲ စာေမးပြဲကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္စစ္ေဆး႐ုံ၊Supplementary Exam လုိ႔ေခၚတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ စာေမးပြဲစနစ္ဖ်က္သိမ္းပစ္႐ုံႏွင့္ေတာ့ ပညာေရးေကာင္းလာမည္မထင္ပါ။ ၾကားထဲက ေက်ာင္း သားေက်ာင္းသူမ်ား သာ အစမ္းသပ္ခံေျမစာပင္ဘဝ ေရာက္ရပါလိမ့္မည္။
ႏုိင္ငံေတာ္သည္ပင္ ဒီမုိကေရစီ စနစ္သို႔ အသြင္ကူးေျပာင္းရာ၌ တစ္ခု ခ်င္းေျဖေလ်ာ့ကာ ညင္ညင္သာသာ ကူးေျပာင္းေနရပါသည္။ ဆန္႔က်င္ဘက္ အေနအထားျဖစ္ေအာင္ ခ်က္ခ်င္းႀကီး ေျပာင္းယူ၍မရပါ။ ပါေမာ ကၡေဒါက္တာ ေအာင္ထြန္းသက္ေပးေသာ ဥပမာကဲ့သို႔ ပင္ ပူေနေသာေရထဲသို႔ ဖားတစ္ေကာင္ ကို ထည့္ၾကည့္လွ်င္ အပူဒဏ္မခံႏုိင္သျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းခုန္ထြက္သြားပါမည္။ ေရေအးထဲမွာ ထည့္ထားၿပီး တျဖည္း ျဖည္းခ်င္းေျပာင္းယူလွ်င္ ႏုိင္ငံေတာ္ အတြက္ေရာ၊ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ပါ ေက်နပ္စရာျဖစ္ လိမ့္မည္ဟု ယူဆမိ ပါသည္။
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာင္(၂၅)ႏွစ္၊ အႏွစ္(၃ဝ)ေလာက္ၾကာလွ်င္ ယခုလူ ငယ္မ်ားသည္ ႏုိင္ငံေတာ္ကုိ ဦးေဆာင္ ေမာင္းႏွင္ၾကမည့္သူမ်ားျဖစ္လာၾကေပ လိမ့္မည္။ သူတုိ႔တစ္ေတြ ပညာ၊ စိတ္ ဓာတ္ျပည့္ဝဖုိ႔ ယခုလိုအခ်ိန္မွာ စိတ္ဒဏ္ ရာေတြ မရေစခ်င္ပါ ”ငါတုိ႔က်မွ ဒီလုိ ႏွိပ္ကြပ္ခံရတယ္”လုိ႔ စိတ္ထဲမွာ စြဲမွတ္ သြားၾကလွ်င္ သူတုိ႔ရဲ႕အနာဂတ္သာမက တုိင္းျပည္ရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ပါ အဆံုး အ႐ႈံး၊ အနစ္အနာေတြ မ်ားႏုိင္ပါသည္။ သိမ္ေမြ႕ညင္သာေသာ အေျပာင္းအလဲ ျဖင့္ ေျမစာပင္ေလးေတြ မြေၾကပ်က္စီး မသြားေအာင္ ဂ႐ုစုိက္သင့္ၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။
http://www.hotnewsweekly.com/archives/17523
No comments:
Post a Comment
မိမိတို႔၏အျမင္မ်ားကို လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာေရးသားႏိုင္ပါသည္။
ဘမ္းမည္မဟုတ္ပါ။