၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္း၊ ပါတီကို ထူေထာင္ျပီးေနာက္မွာ ပါတီညီလာခံေတြ လုပ္ဖို႔ က်ဳိးစားခဲ့တယ္။ အဲဒီလုပ္ငန္းေတြကို စစ္အစုိးရက ျဖိဳခြဲတားဆီးခဲ့တယ္။ ပါတီညီလာခံလိုင္းေတြ မေအာင္ျမင္ခဲ့ေတာ့ ရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ပဲ ဆက္ျပီး ဦးေဆာင္မႈေပးျပီးလုပ္ခဲ့ရတယ္။ အဲသည္ေနာက္က ပါတီ၀င္ေတြက ရွိျပီးသား စုဖြဲ႔မႈနဲ႔ပဲ ေနာက္ကလိုက္ၾကရတယ္။ ဒီလိုပဲ ရုန္းရုန္း၊ ရူန္းရုနူ္းနဲ႔ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ၾကတယ္။ အေပၚပိုင္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေျပာင္းလဲမႈမရွိေပမယ့္၊ ေအာက္ေျခအဆင့္ဆင့္မွာေတာ့ သူ႔ဖာသာသူ အေျပာင္းအလဲေတြေတာ့ ရွိခဲ့တယ္။
အဲသည္လုိနဲ႔ ပါတီကို ၂၀၁၀ စက္တင္ဘာ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီမွာ တဖက္သတ္ ဖ်က္သိမ္းခံရတာမ်ဳိး ရင္ဆိုင္ရတယ္။ ၂၀၁၂ ႏွစ္ဆန္းမွာ အသစ္ျပန္လည္ မွတ္ပုံတင္ျပီး ဖြဲ႔စည္းတယ္။ အဲသည္တုံးမွာက်ေတာ့ အေပၚပိုင္းအဆင့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္လာခဲ့တယ္လို႔ ေျပာရင္ ရမလားဆရာ။
ဟုတ္တယ္။ အဲသည္မွာ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္ေရာက္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုပဲ တရုန္းရုန္းနဲ႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းတဲ့အခါမွာ ဘာေတြ႔ရသလဲဆိုေတာ့ ၀င္ျပိဳင္တဲ့ အမတ္ေတြအားလုံးထဲမွာ တဦးကလြဲရင္ အားလုံး ျပည္သူလူထုရဲ့ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္ျခင္းကို ခံၾကရတယ္။ ဘာေတြပဲ ေျပာေန ေျပာေန၊ ျဖစ္ေန ျဖစ္ေန ပါတီဟာ ဟိုးယခင္ စတင္ဖြဲ႔စည္းကတည္းက ဒီလိုမ်ဳိး တရုန္းရုန္းနဲ႔ေကာ၊ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ် ႏွိမ္ႏွင္းတာေတြကိုပါ ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အေတြ႔အၾကဳံက ခုမွမဟုတ္ဘူး ဆိုတာ သိေစခ်င္တယ္။ အဲသည္ၾကားထဲက ဦးေဆာင္မႈကို ထူေထာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။
ဒါက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္မႈေတြ ျပည္သူလူထုရဲ့ ၀န္းရံ ေထာက္ခံမႈေတြကလည္း ပါတာေပါ့။
ဟုတ္တာေပါ့။ ပါတီဟာ ဖရိုဖရဲနဲ႔ လို႔ ဘယ္လိုပဲ ေျပာေျပာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တုိင္ရဲ့ ဦးေဆာင္မႈ အခမ္းက႑ကလည္း ပိုမိုျမင့္မားလာတယ္။ ျပည္သူလူထုကို္ယ္တုိင္ရဲ့ ႏိုင္ငံေရး ႏိုးၾကားမႈတင္သာမက အေၾကာက္တရားကေန ဖယ္ရွား ရုန္းထမႈေတြကလည္း တိုးျမွင့္လာတာေၾကာင့္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲကို အႏိုင္ရတယ္။ အဲသည္လို အခ်ိန္မ်ဳိးမွာ က်ေနာ္တို႔ကေနျပီးေတာ့ ပါတီထူေထာင္စကတည္းက ခ်ထားတဲ့ မူအတိုင္း ပါတီကို ေအာက္ေျခအစုအဖြဲ႔ေတြကေနျပီး ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းၾကဖို႔ ပါတီညီလာခံေတြ လုပ္ဖို႔ အခုအခ်ိန္မွာ ျပင္ဆင္ေနၾကတာပဲ။
ညီလာခံလုပ္မယ္ဆိုေတာ့လည္း အခုက ဘယ္လိုေတြ ျဖစ္ေနတာလဲ။
ပါတီကို ဒီႏွစ္ ၂၀၁၂ အတြင္း အကုန္မတိုင္မီ ျပန္လည္ထူေထာင္ ဖြဲစည္းဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ျပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္တဲ့ေနရာမွာ ပါတီထဲမွာ အခက္အခဲေလးေတြ ရွိတယ္။ ညီလာခံေတြမွာ အင္အားစု ၂ စုနဲ႔ သြားေတြ႔ၾကရတယ္။ တစုကေတာ့ “လူေဟာင္း”ေတြ။ သူတို႔ေတြက ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြ၊ ပါတီကုိ မစြန္႔လႊတ္တဲ့သူေတြ၊ ထြက္မေျပးတဲ့သူေတြ၊ ေနာက္တစုကေတာ့ “လူသစ္”ေတြ။ ေဒၚစုေရြးေကာက္ပြဲႏိုင္လိုက္တဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ႏိုင္ငံေရး ႏိုးၾကားတက္ၾကြမႈေတြထဲမွာ ပိုမို အားေကာင္းလာတဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြ၊ လူသစ္ေတြေပါ့။ အဲသည္ လူေဟာငး္ လူသစ္ အားျပိဳင္မႈေတြက အေတာ္ကို အားၾကီးတယ္။ လူေဟာင္းေတြကိုလည္း လူသစ္ေတြက အားမရဘူး။ လူသစ္ေတြကိုလည္း လူေဟာင္းေတြက အျပစ္ျမင္တာေတြ ရွိတယ္။ ဥပမာ အခုလို အေျခအေနေကာင္းေတြမွာ ၀င္ျပီး ေနရာယူလာတဲ့ အခြင့္အေရးသမားေတြ၊ ဘာေတြေပါ့ကြာ။ ဒါေၾကာင့္လည္း အဲသည္ျပသနာေလးေတြေၾကာင့္ သပိတ္ေမွာက္တယ္လို႔ ဆႏၵျပတယ္တို႔ေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ေသြးထိုးလႈံေဆာ္မႈေတြလည္း ရွိလာတယ္။
ညီလာခံကေန ဒီျပသနာေတြကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္ပါ့မလား။
ညီလာခံဆိုတာက ဟိုတုန္းကတည္းက လုပ္ဖို႔ ေရးဆြဲထားျပီးသားျဖစ္တယ္။ အမ်ားဆႏၵေတြ၊ ဒီမုိကေရစီနည္းက် ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္မႈေတြနဲ႔ အဆင့္ဆင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈေတြကို တင္ေျမွာက္ဖို႔ ျဖစ္တယ္။ ဒီမိုကေရစီအတြက္ ညီလာခံလုပ္တာပဲ။ ညီလာခံေတြ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ လုပ္ေသာ္ျငားလည္း ပါတီထဲမွာ အုပ္စုေတြ အခ်င္းခ်င္း အားျပိဳင္မႈေတြ အရမ္းၾကီးမားလာရင္ေတာ့ ပါတီဟာ ဖရိုဖရဲျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ အဲသည္မွာ တခုေျပာႏိုင္တာကေတာ့ ေအာက္ေျခကေန အထက္အထိ ဒီမိုကေရစီနည္းက် ေရြးေကာက္ပြဲေတြလုပ္မယ္။ ဒါကို စည္းကမ္းတက် လိုက္နာမႈ ရွိရမယ္။ အျပင္ကေန ၾကံ့ဖြ႔ံ႔ေတြလိုမ်ဳိး ၀င္ေရာက္ ေသြးထိုးတာေတြလည္း ေက်ာ္လႊားႏိုင္ရမယ္။
အဲသည္က်ရင္ ေရွးကအစဥ္အလာရွိတဲ့အတိုင္း ပါတီအင္အားစုဟာ ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္မယ္လို႔ ထင္ပါသလား။
က်ေနာ္ ဒီေနရာမွာ ေျပာရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ၾကီး၃ ၾကီး လို႔ ေျပာမလား။ အား ၃ အားလို႔ ေျပာမလား။ ဒါကို ျပန္ေျပာျပခ်င္တယ္။ နံပါတ္ ၁က က်ေနာ္တို႔မွာ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမားမႈ ရွိတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ အားေကာင္းတဲ့ ဦးေဆာင္မႈ ရွိတယ္။ နံပါတ္ ၂ ကေတ့ က်ေနာ္တို႔ပါတီဟာ လက္ရွိမွာ အင္အားၾကီးတဲ့ ပါတီျဖစ္တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ျမိဳ႔နယ္ေပါင္း ၃၃၀ ေက်ာ္ ရွိတယ္လို႔ ဆိုၾကတဲ့ေနရာမွာ က်ေနာ္တို႔ ပါတီေတြ ရွိတဲ့ျမိဳ႔နယ္ေပါင္း ၃၀၀ နီးပါး ရွိတယ္။ စုဖြဲ႔မႈေတြ ရွိျပီးသားျဖစ္တယ္။ နံပါတ္ ၃ ကေတာ့ လူထုေထာက္ခံမႈ အား ရွိတယ္။ လက္ရွိ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရခဲ့တဲ့ ပုံစံကို ၾကည့္ႏိုင္တယ္။
ဒါဆိုရင္ အခုလို ၾကီး ၃ ၾကီး၊ အား ၃ အားနဲ႔ ဘာေတြကို ေဖာ္ေဆာင္မယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆထားသလဲ။
အခုလို ၾကီးမားတဲ့ အင္အား ၃ ခုကို ကိုင္စြဲထားမယ္သာ ဆုိရင္ ဆင္သြားရာ လမ္းျဖစ္ဆိုသလိုပဲ အင္အားၾကီးမားတဲ့ ဆင္ၾကီး ေလ်ာက္သြားတဲ့လမ္းဟာ သူ႔ေၾကာင့္ လမ္းအျဖစ္ ေပၚလာသလုိမ်ဳိး က်ေနာ္တို႔ ပါတီဟာ ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းကို ကိုယ့္အင္အားနဲ႔ ကိုယ္ ေဖာ္ေဆာင္လာႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ပါတီကို ျပိဳကြဲေအာင္ အတြင္းကေနေကာ အျပင္ကေန ဆႏၵျပတာေတြ၊ သပိတ္ေမွာက္တာေတြကိုလည္း က်ေနာ္တို႔ ရင္ဆိုင္သြားရမွာပါပဲ။ ပါတီညီလာခံကိုသာ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့မယ္သာဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ ပထမဦးဆုံးေသာ ဒီမိုကေရစီနည္းက် ေဆာင္ရြက္ျပီး ေခါင္းေဆာင္အဆင့္ဆင့္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္နဲ႔ ေမာ္ကြန္းတင္က်န္ရစ္မွာပဲ။
ဟုတ္ပါျပီ။ အခု လႊတ္ေတာ္ထဲ၀င္သြားတဲ့ ပါတီကကုိယ္စားလွယ္ေတြကေကာ ဘယ္လုိမ်ဳိး ရင္ဆိုင္ေနရတယ္ ထင္သလဲ။ သူတို႔ေတြလည္း ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အျငင္းပြားမႈေတြကို ရင္ဆိုင္ေနရတယ္ မဟုတ္လား။
အစိုးရနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ၾကားမွာ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ဟုတ္မဟုတ္ ကိစၥေတြ ေပၚေနတယ္။ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ အစုိးရမွာ ၀န္ၾကီးေတြနဲ႔ လုပ္ပုိင္ခြင့္၊ ခံစားခြင့္ေတြ ရွိတယ္။ လႊတ္ေတာ္မွာလည္း အဖြဲ႔ေတြ၊ ေကာ္မီတီေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။ သူတို႔ကို ျပည္ေထာင္စုအဆင့္သတ္မွတ္လိုက္ရင္ လႊတ္ေတာ္က မ်ားစြာေသာ အဖြဲ႔ေတြ၊ လူေတြက ျပည္ေထာင္စုအဆင့္လို အစုိးရက ၀န္ၾကီးေတြလို ျဖစ္လာမွာလား၊ ခံစားခြင့္ေတြ ဘာေတြ ရွိလာမွာလား ဒါေတြ အျငင္းပြားေနၾကတယ္လို႔လည္း ေျပာၾကတယ္။ အစုိးရကလည္း ဒါကို တုန္႔ျပန္တယ္။ လႊတ္ေတာ္ကလည္း ဒါကို လက္မခံဘူး။ အခုဟာက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ဳိင္နဲ႔ ဥပေဒျပဳေရးမ႑ိဳင္ အျငင္းပြားေနၾကတဲ့ သေဘာပဲ။
အဲသည္လိုျဖစ္ေနတာကို အစုိးရဖက္က အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ဳိင္ဖက္က ဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့ ျပင္ခ်င္ရင္ အေျခခံဥပေဒကေန ျပင္လို႔ ေျပာလိုက္တာကလည္း လႊတ္ေတာ္ကို ပိုျပီးေတာ့ တင္းမာတဲ့ တုန္႔ျပန္မႈ ျဖစ္ေစသလားလို႔ ေတြးမိတယ္။ ဟုတ္တယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတက ေပးတဲ့သ၀ဏ္လႊာမွာ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ေတြ အျငင္းပြားေနရင္ ျပင္ဆင္တာေတြကို အေျခခံဥပေဒထဲကေန စျပင္ၾကမွ ျဖစ္မယ္လို႔ အခ်က္ေပးလိုက္တယ္။ ထုတ္ျပန္လိုက္တယ္။ အဲသည္မွာ အစိုးရနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ ဘယ္လိုပဲ အျငင္းေတြ ပြားပြား လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ထိုင္ေနတဲ့ တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ တမတ္သားက ဘယ္ဆႏၵမွ မေပးဘဲနဲ႔ သည္အတိုင္းခ်ည္း သီးျခားၾကီး ရပ္တည္ေနတာကိုလည္း သတိျပဳမိၾကဖို႔ လိုတယ္။
ဆိုေတာ့ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ဖို႔ဆိုတာမွာ ျပင္ႏိုင္တဲ့ အေနအထားလည္း မရွိဘူးေပါ့။
စစ္တပ္က အမတ္ေတြကလည္း ဘာဆႏၵမွ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုျခင္း မေတြ႔ရဘူး။ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကို ေျပာလာေတာ့လည္း အင္န္အယ္ဒီပါတီက အမတ္ေတြကလည္း ဒါကို လက္ခံတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာထားရွိပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အစုိးရေကာ၊ လႊတ္ေတာ္ေကာ၊ စစ္တပ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ဒီကိစၥကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ အေလ်ာ့မေပးၾကတာေၾကာင့္ အၾကပ္အတည္းၾကီး ျပန္ျဖစ္ေနတယ္။ Dead Lock ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ အဲသည္မွာ ခုံရုံးလိုမ်ဳိး တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္ကိုယ္တိုင္ကလည္း လႊတ္ေတာ္ေျပာတာက အေျခခံဥပေဒနဲ႔ မညီပါဘူးဆိုျပီး ျငင္းဆန္တဲ့ အေနအထားေတြပါ ျဖစ္လာေတာ့ ပိုျပီး ရႈပ္ေထြးလာတယ္။
ဒါေတြက ဘယ္အထိျဖစ္သြားႏိုင္သလဲ။
ဒါေတြက သူတုိ႔ရဲ့ လူေတြခ်ည္းနဲ႔ ထူေထာင္ထားတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး နဲ႔ တရားစီရင္ေရး မ႑ိဳင္ ၃ ခုလုံးမွာ အၾကပ္အတည္း အရႈပ္အေထြးျဖစ္လာတယ္။ အေျခခံဥပေဒကို ျပဳျပင္ ျပင္ဆင္ႏိုင္တဲ့အထိလည္း မလုပ္ကိုင္ႏိုင္ၾကရင္ လက္ရွိ စစ္တပ္လက္ထဲကို အာဏာေတြ ျပန္ေရာက္သြားႏိုင္တဲ့အထိကုိ အႏၱရာယ္ရွိတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္ရွိမွာ သိန္းစိန္အစုိးရက ၀န္ၾကီးအေျပာင္းအလဲေတြ လုပ္ေနတာေတြလည္း ရွိတယ္ေလ။ ဒါေတြကိုေကာ အေကာင္းျမင္လို႔ မရဘူးလား။
အင္း … အစုိးရအဖြဲ႔အတြင္းမွာ hardlinerေတြကို ေရႊ႔ေျပာင္းတာ၊ ျဖဳတ္ပစ္တာေတြ လုပ္လိုက္တယ္။ ဥပမာ ေက်ာ္ဆန္းကို ၀န္ၾကီးဌာနတခုတည္းကို ေျပာင္းလိုက္တာ။ ေဇာ္မင္းကို ရာထူးကေန အနားေပးလိုက္တာေတြ ေတြ႔ရတယ္။ ဒ့ါအျပင္ သမၼတနဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြကိုလည္း ၀န္ၾကီးဌာနေတြကေနျပီး သမၼတရုံးကို ဆြဲေခၚလိုက္တယ္။ consolidate လုပ္တယ္ေပါ့။ စုစည္းလိုက္တယ္။ ဒါမ်ဳိးေတြ ေတြ႔ေနရတယ္။ ဒု၀န္ၾကီးေတြကိုက်ေတာ့ ပညာတတ္ေတြ တက္ခရိုကရက္ေတြ ခန္႔လိုက္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေတြကို ဘယ္လိုျမင္သလဲဆိုရင္ သမၼတၾကီးသိန္းစိန္က ဒါေတြကို အေစာၾကီးကတည္းက လုပ္ရမွာ ေနာက္ေတာင္ က်ေနတယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ဥပမာ ဧျပီလေလာက္ကတည္းက အင္န္အယ္ဒီပါတီ လႊတ္ေတာ္ထဲကို မေရာက္ခင္မွာ သူ႔ဖက္က အမာသမားေတြကို ဖယ္ရွားပစ္မယ္လို႔ ေျပာတယ္လို႔ အျပင္သတင္းေတြ ၾကားခဲ့ရေပမယ့္ အခုမွ စက္တင္ဘာေလာက္မွ သူ႔ဖက္ကလုပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာဟာ အေတာ္ ေနာက္က်ေနျပီလို႔ ေျပာရမယ္။ ေစာေစာကတည္း လုပ္ရမွာျဖစ္တယ္။
ေစာေစာပဲလုပ္လုပ္ ေနာက္က်က်ပဲ လုပ္လုပ္၊ ဒါေတြက ေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာမွာလား။
၀န္ၾကီးဌာနေတြမွာေကာ၊ အစုိးရလူၾကီးေတြ အသီးသီးမွာပါ hardlinerေတြပဲ ေရာက္ေရာက္၊ soft liner ေတြပဲ ခန္႔ခန္႔၊ အရိုးစြဲေနတဲ့ အက်င့္ေဟာင္းေတြ၊ လုပ္ရပ္အမွားေတြကို ျပဳျပင္ျခင္းမရွိရင္ ျပည္သူေတြအတြက္ေကာ၊ တိုင္းျပည္အတြက္ကေတာ့ ဘာမွ ထူးမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ သူ႔ဖာသာသူ တက္ခရိုကရက္ပဲ ခန္႔ခန္႔၊ သူတို႔ေတြရဲ့ လုပ္နည္းကိုင္နည္း လုပ္ပုံကိုင္ပုံ အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြ မျပင္ေသးသ၍ကေတာ့ ထူးျခားမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ၀န္ၾကီးဌာနေတြက ဥပေဒေတြ မျပင္ဘဲ မေျပာင္းဘဲနဲ႕႔ ဒီအတုိင္းလုပ္ေနၾကတာမ်ဳိးနဲ႔ေတာ့ ေကာင္းသြားမွာ မဟုတ္ဘူးေပါ့။
ကဲ ဟုတ္ပါျပီ။ လက္ရွိမွာ အဲသည္လို လႈပ္လႈပ္ရွားရွားေတြျဖစ္ေနခ်ိန္ တဆက္တည္းမွာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ျပည္ပ၊ အေမရိကန္ခရီးစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့လည္း ျပည္ပက ျမန္မာျပည္သူလူထုကိုယ္တုိင္က စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားေနၾကတယ္။ ၾကိဳဆိုဖို႔၊ ေတြ႔ဆုံဖို႔၊ ေမးျမန္းခ်င္တာေတြ ေမးဖို႔ စသည္ျဖင့္ တက္ၾကြေနၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဆန္ဖရန္စစၥကိုမွာလည္း ျပင္ဆင္ေနၾကျပီ ျဖစ္တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ျပည္ပခရီးစဥ္ေတြက ဘာေတြ ထူးျခားလို႔လဲ ဆရာ။
အင္း … အခုတေလာပိုင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္ အလုပ္ေတြမ်ား၊ ခရီးေတြ သြားေနရေတာ့ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း သူ႔ခရီးစဥ္အေသးစိတ္ကို မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ လက္ရွိသူသြားတဲ့ ခရီးစဥ္ေတြကို အဆင့္ဆင့္ သုံးသပ္ရရင္ေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းခရီးစဥ္က ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ျပီးေတာ့ ဥေရာပ၊ အဂၤလန္ ခရီးစဥ္နဲ႔ လာမယ့္ အေမရိကန္ခရီးစဥ္ဆိုျပီး ၾကည့္ရမယ္။ ထိုင္းကို သြားတဲ့ခရီးမွာ ေဒၚစုဟာ ျပည္ပမွာ အလြန္ၾသဇာၾကီးတယ္ဆိုတာ လကၡဏာေတြ စတင္ေတြ႔ၾကရတယ္။ သူရဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြဟာ ျပည္ပမွာလည္း အလြန္ ထိေရာက္တယ္။ ေလးနက္တယ္ဆိုတာ စတင္ေတြ႔ၾကရတယ္။ ျပည္ပက အစုိးရေတြ ျပည္သူေတြကိုယ္တိုင္က အလြန္ အေလးအနက္ထားၾကတယ္ဆိုတာကို ေတြ႔ၾကရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲသည္တုန္းက သမၼတသိန္းစိန္ကိုယ္တိုင္ ျပည္ပခရီးထြက္မယ့္ အစီအစဥ္ကိုေတာင္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္ရတာကိုပါ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ အဲသည္မွာ လက္ရွိအစုိးရကိုယ္တိုင္က မလုိတမာျဖစ္တဲ့ တုန္႔ျပန္မႈမ်ဳိးကို ေတြ႔ရတယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ အဲ ေနာက္ခရီးစဥ္တခုကေတာ့ ဥေရာပနဲ႔ ျဗိတိန္ခရီးစဥ္ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာျပည္ကေန အလြန္ေ၀းကြာတဲ့ ႏိုင္ငံေတြအမ်ားအျပားဆီကို သြားရတာ ျဖစ္တယ္။ အဲသည္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အဲသည္ျပည္ပႏိုင္ငံေတြရဲ့ ျပည္တြင္းေရးေတြကို ေဆြးေႏြးႏိုင္တယ္။ ျမန္မာကြန္ျမဴနီတီေတြကိုလည္း ရင္းႏွီးစြာ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးတာေတြ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။ အဲသည္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႔ ဂုဏ္ရည္ေတြက ပိုျပီး ထင္ရွားသြားတယ္။ အဲသည္ ခရီးစဥ္မွာ အစုိးရရဲ့ တုန္႔ျပန္မႈဟာ ေျပာင္းလဲသြားတယ္။ သူတုိ႔အစုိးရရဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ ၀န္ၾကီးေတြကိုယ္တိုင္ သူတို႔ရဲ့ျပည္ပခရီးစဥ္ေတြမွာ ေဒၚစုအတြက္ ျမန္မာျပည္အတြက္ ဂုဏ္ယူတဲ့ ၀မ္းေျမာက္တဲ့ အမူအရာေတြကိုပါ ေဖာ္ျပလာရတာကို ေတြ႔ရတယ္။ အခုက်ေတာ့ အေမရိကန္ခရီးစဥ္ေပါ့။ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေလာက္ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေဒၚစုရဲ့ ခရီးစဥ္ျဖစ္တယ္။ အေမရိကန္ျပည္ကိုယ္တိုင္ကလည္း အေရးၾကီးတဲ့ ႏိုင္ငံတခုျဖစ္ေနတယ္။ သြားေရာက္မယ့္အခ်ိန္ကာလကလည္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေတြ အားေကာင္းေနတဲ့ သူတို႔ရဲ့ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲကာလနားနီးတဲ့အခ်ိန္လည္း ျဖစ္တယ္။ အေမရိကန္ျပည္မွာ ေရာက္ရွိေနထိုင္ၾကတဲ့ အင္အားေကာင္းတဲ့ အလြန္မ်ားျပားတဲ့ ျမန္မာျပည္သူလူထုေတြနဲ႔လည္း မင္းေျပာသလို ျမိဳ႔နယ္ အသီးသီးမွာ ေတြ႔ဆုံပြဲေတြ လုပ္ကိုင္ၾကဖို႔ ရွိေနတယ္။ အဲလိုဆိုရင္ အခုလာမယ့္ ခရီးစဥ္ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ အစစ အရာရာမွာ ပိုျပီး ဂုဏ္သိကၡာေတြ၊ ၾသဇာေတြ ပိုမို က်ယ္ျပန္႔မယ့္ အားတက္ေစမယ့္ ခရီးစဥ္တခုျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။ ျမန္မာျပည္ၾကီးရဲ့ ဒီမိုကေရစီအေရးကို ပိုမိုအားတက္ေစမယ့္ အလားအလာေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးႏိုင္မယ့္ ခရီးစဥ္လို႔လည္း ျမင္ေယာင္ၾကည့္ႏိုင္တယ္။ အဲသည္ေတာ့ လက္ရွိျမန္မာအစုိးရကိုယ္တုိင္ကေကာ ဒါကိုဘယ္လိုမ်ဳိး လက္သင့္ခံျပီး ရင္ဆိုင္ျဖတ္ေက်ာ္မလဲဆိုတာက တခ်က္ျဖစ္လာတယ္။ ဦးသိန္းစိန္ကုိယ္တိုင္ကလည္း အဲသည္ စက္တင္ဘာအခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ခရီးစဥ္ကို လာဖို႔ အခ်ိန္စာရင္းဆြဲျပီးသားလို႔ ဆိုတယ္။ လက္ရွိအစုိးရအေပၚမွာ ပိ္တ္ဆို႔မႈေတြ၊ အေရးယူမႈေတြ၊ ကန္႔သတ္မႈေတြကို အေမရိကန္အစိုးရဖက္ကေန ေလ်ာ့ခ်ေပးဖို႔၊ ဖယ္ရွားေပးဖို႔ သူတို႔ဖက္ကလ လုိခ်င္တယ္ဆိုရင္ ခုခ်ိန္မွာ ျမန္မာအစုိးရဖက္ကလည္း သက္ေသျပဖို႔ အခ်ိန္အခါ အေျခအေနလည္း ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။
ဒါဆိုရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ အေမရိကန္ခရီးစဥ္ကုိ က်ေနာ္တို႔က ဘယ္လိုမ်ဳိး သေဘာထားၾကမွာလဲ ဆရာ။
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ျမန္မာမိသားစုေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၀ိုင္း၀န္းၾကိဳဆိုၾကတဲ့ေနရာမွာ သာမန္ အဆုိေတာ္ေတြ၊ ရုပ္ရွင္မင္းသားေတြ လာသလို ၾကိဳဆိုၾကတာမ်ဳိးေတြထက္၊ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြလုပ္တာမ်ဳိးေတြထက္၊ ပန္းေပးတာေတြ၊ ဓာတ္ပုံတြဲရိုက္ၾကတာေတြမ်ဳိးထက္ ျမန္မာျပည္ကျပည္သူေတြရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြျမင့္မားေစဖို႔ စုစည္းညီညြတ္တဲ့ ပုံသ႑န္ကို ေဖာ္ျပေစခ်င္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးအႏွစ္သာရအားျဖင့္လည္း တိုင္းျပည္ရဲ့ အနာဂတ္အတြက္ အက်ဳိးရွိမယ့္ ဒီမုိကေရစီလမ္းကုိ အင္နဲ႔ အားနဲ႔ ခင္းေပးႏိုင္တာမ်ဳိးကို ဦးတည္သြားေစခ်င္ပါတယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆရာ။ ။
No comments:
Post a Comment
မိမိတို႔၏အျမင္မ်ားကို လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာေရးသားႏိုင္ပါသည္။
ဘမ္းမည္မဟုတ္ပါ။