ဦးရဲထြဋ္၏ ဆိတ္ပံုျပင္

စစ္တကၠသိုလ္မွာ Baptism of Fire ဆိုတဲ့ အီဒီယမ္အေၾကာင္း သိခဲ့ရသည္။ ထိုစကားလံုးက စစ္သားေတြ အတြက္ဆိုလွ်င္ ပထမဆံုးတိုက္ပြဲအေတြ႕အၾကံဳ (A soldier's first experience of actual combat conditions ) ျဖစ္သည္။ ဆရာေတြက စစ္သားတစ္ေယာက္ျဖစ္လာရင္ တုိက္ပြဲေတြ ရာခ်ီျပီးေ တြ႕ရလိမ့္ မယ္၊ ဒါေပမယ့္ ပထမဆံုးတိုက္ပြဲကိုပဲ မင္းတို႕ အျမဲသတိရေနလိမ့္မယ္ဟု သြန္သင္ခဲ့သည္။

၁၉၈၁ ခုႏွစ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေက်ာင္းဆင္းသည္။ တာ၀န္က်ရာ တုိင္း၊ တပ္မလက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္းေ တြမွာ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ၾကသည္။ ေနာင္တစ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္ေနေတာ့ သင္တန္းေတြမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြျပန္ ဆံုမိၾက သည္။ အဲဒီလို ျပန္ဆံု သည့္အခါတုိင္း ပထမဆံုးေမးတာကေတာ့ တာ၀န္က်ရာ တပ္ရင္း ကိုေ ရာက္ျ ပီးေ နာက္ ပထမဆံုးတိုက္ပြဲအေတြ႕အၾကံဳ ျဖစ္သည္။ ထုိအခ်ိန္က ျပည္တြင္း လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡ တုိက္ ပြဲေတြက ျပင္းထန္ေနဆဲျဖစ္ရာ ထိုေဒသေတြမွာ တာ၀န္က် သည္ တုိင္းတပ္၊ တပ္မတပ္က သူငယ္ ခ်င္းေတြမွာ တိုက္ပြဲအေၾကာင္းေတြေျပာစရာအျပည့္ရိွသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ႏုိင္ငံ၏ အေရွ႕ေတာင္ ဘက္ နယ္ေျ မတြင္ စစ္ဆင္ေရးတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနသည့္ တပ္မတစ္ခုတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရ သည္ျဖစ္ ရာ တိုက္ပြဲအေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ ၾကံဳခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြလို ပထမဆံုး တိုက္ ပြဲ မွာ ရန္သူ႕ အေလာင္း၊လက္နက္ ဘယ္ေလာက္ရတယ္ဆိုတာကို မၾကြားဝါႏုိင္၊ ဘာ့ေၾကာင့္ လည္းဆိုေတာ့ သူတို႕ရဲ့ ပထမဆံုးရလဒ္က ရန္သူျဖစ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ပထမဆံုးရလဒ္က ဆိတ္ေတြျဖစ္ေ နေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။

ေက်ာင္းဆင္းျပီးတာ၀န္က်ရာတပ္ရင္းေရာက္ေတာ့ တပ္ရင္းက ေရွ႕တန္းမွာ၊ ဒီလိုနဲ႕ ေရွ႕တန္းကို လုိက္ သြား၊ တပ္ရင္းမွဴးကို သတင္းပို႕ျပီးေတာ့ တပ္ရင္းမွဴးက တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ရမည့္ တပ္ခြဲ ကိုသတ္ မွတ္ေ ပး သည္။ တပ္ခြဲမွဴးက ရဲေဘာ္ဘ၀ကေန တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ျပီးမွ အဆင့္ဆင့္ ရာထူး တက္လာ သူျဖစ္ေ တာ့ တုိက္ပြဲအေတြ႕အၾကံဳမ်ားသည္။ ကၽြန္ေတာ္လို႕ ဗိုလ္ေပါက္စမႏူးမနပ္ေတြကို ဘယ္ လုိ တာ ၀န္ေပးရမယ္ဆိုတာေကာင္းေကာင္းနားလည္သည္။ ဒီေတာ့ တပ္ခြဲမွာ အေတြ႕ အၾကံဳအမ်ားဆံုးျဖစ္သည့္ တပ္စု တပ္ၾကပ္ၾကီးနဲ႕ တြဲျပီးတာ၀န္ေပးသည္။

တကယ္ေတာ့ စစ္ေျမျပင္က လက္ေတြ႕တပ္စုမွဴးဘ၀သည္ ေက်ာင္းမွာ သင္ခဲ့ရသည့္ တပ္စုမွဴး ဘ၀ႏွင့္ အေတာ္ကြာျခား သည္။ စစ္ေၾကာင္းခ်ီတက္သည့္အခါ အလွည့္က် ေရွ႕ေျပးတပ္စု ( Point ) တာ၀န္ ယူတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒုကၡေတြ႕ျပီ။ ေက်ာင္း မွာတံုးက တပ္စိတ္တစ္ဘယ္၊ တပ္စိတ္ႏွစ္ညာ စသည္ျဖင့္ သင္ခန္းစာ ပါအတုိင္းအမိန္႕ေပးလွ်င္ ရျပီ။ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ဒီလို မဟုတ္။ ေတာင္ကုန္း၊ ေျမျပန္႕၊ လယ္ကြင္း၊ လမ္း သြယ္၊ လမ္းခြဲ စသည့္ ေျမျပင္အေျခအေနေတြကို ၾကည့္ျပီး တပ္ျဖန္႕ရသည္။ ေနာက္ျပီး ေက်ာင္းမွာ တံုးက လို အသံကုန္ေအာ္လို႕မရ၊ အခ်က္ျပသေကၤတနဲ႕ေျပာရသည္။ လမ္းခြဲေတြမ်ား လွ်င္ ေနာက္က လိုက္လာ သည့္ စစ္ေၾကာင္းလမ္းမမွားေအာင္ လမ္းပိတ္သည့္ သေကၤတေတြထားရသည္။ ေျမအေျခ အေနေပၚ မူ တည္ျပီး ေျပးတန္ေျပး၊ ၀ပ္တန္္၀ပ္ရသည္။ ေရွ႕တန္းေရာက္ျပီး ပထမဆံုးေန႕ ခရီးစထြက္သည္ ႏွင့္ ေရွ႕ေျ ပး တပ္စုတာ၀န္က်သည့္ တပ္စု တပ္ျဖန္႕သြားလာေနပံုကို ၾကည့္ျပီး ဟင္ ငါအလွည့္က်ရင္ ဘယ္လို လုပ္ရ ပါ့ ဆိုျပီး ေသြးပ်က္ခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာၾကီးက ဒီလုိဗိုလ္ေပါက္စေတြနဲ႕ ၾကံဳဖူးတာ မ်ားျပီျဖစ္ ရာ ကၽြန္ေတာ္ကို အားေပးသည္။ ေရွ႕ေျပးတပ္စုအလွည့္က်ရင္ ကၽြန္ေတာ့္အနားမွာေနျပီး တပ္ကိုဘယ္ လိုျဖန္႕ရ မယ္ဆိုတာ ကပ္ျပီးေျပာျပ ေပးသည္။ ဒီလုိနဲ႕ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ယံုၾကည္မႈရလာသည္။ ဒါေပမယ့္ ေရွ႕ တန္း မွာ သံုးပတ္ေလာက္ၾကာသည္အထိ တို္က္ပြဲ ကမျဖစ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဘယ္ေတာ့မ်ား လက္ စြမ္းျပရမလဲဆိုျပီး ဟန္တျပင္ျပင္။

ျဖစ္မယ့္ျဖစ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေရွ႕ေျပးတပ္စုအလွည့္က်သည့္ေန႕မဟုတ္။ ေနာက္ခ်န္ တပ္စုနဲ႕လိုက္ရ သည့္ေ န႕။ ခ်ီ တက္ရင္း လယ္ကြင္းစပ္တစ္ခုအေရာက္မွာ တစ္ဖက္က ရန္သူအဖြဲ႕ငယ္က လက္နက္ ငယ္ နဲ႕ စပစ္ သည္။ေနာက္ေတာ့ ေလာ(LAW, Light Anit Tank Weapon ) နဲ႕ပစ္သည္။ အစတံုးက ငါေ ရွ႕ေျ ပး တပ္စု တာ၀န္က်ေနခ်ိန္ ရန္သူပစ္ပါက ဘယ္လို ဘယ္ပံု လုပ္လိုက္မည္ဆိုတဲ့စိတ္ကူးေတြက ဘယ္ေ ရာက္ ကုန္မွန္းမသိ။ တပ္စုကို ဘာအမိန္႕ေပးရမွန္းမသိ။ ဗံုးသီးကြဲသံ ေတြၾကား မွာ ေျမၾကီးနဲ႕ ႏွာေခါင္း ထယ္ ထိုးေအာင္ ၀ပ္ေနမိ သည္။ ဆရာၾကီးကသာ အလိုက္သတိနဲ႕ ေနာက္ပုိင္း လံုျခံဳေရးအတြက္ တပ္ျဖန္႕ေ နရာယူ ခုိင္းရသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာ တပ္ခြဲမွဴးက ကၽြန္ေတာ္တို႕တပ္စုကို ညာဘက္က ပန္းတက္ ရန္ အမိန္႕ေပးသည္။ ဒီေတာ့ဆရာၾကီးက တပ္စုကို အမိန္႕ေပးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဆရာၾကီးေ နာက္ကလိုက္ျပီေပါ့။

တပ္စုတစ္စုလံုး ေျပးလိုက္၀ပ္လိုက္နဲ႕ ကိုက္သံုးရာေလာက္သြားမိေတာ့ လယ္ကြင္းဆံုးျပီး ေတာစပ္ ကိုေရာက္သည္။ ဒီေတာစပ္အတိုင္း ရန္သူကိုေနာက္ေၾကာကပတ္ႏုိင္ေအာင္ အတင္းတက္ရသည္။ ဒီလို သြားေနတံုး ေရွ႕ဆံုးက တပ္စိပ္က ၀ပ္ခ်လိုက္ျပီး ေရွ႕မွာ လႈပ္ရွားမႈေတြ႕တယ္ဆိုျပီး အခ်က္ျပ၏။ ကၽြန္ေ တာ္ နဲ႕ ဆရာၾကီးလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုက္တစ္ရာ ေက်ာ္မွာ သစ္ပင္ေတြၾကားက ရိပ္ရိပ္ ရိ္ပ္ရိပ္ နဲ႕ေျပးေနသည့္ လႈပ္ရွားမႈေတြကို လွမ္းေတြ႕ရသည္။ ခ်က္ျခင္းပဲ ဒါဟာ ရန္သူ ေတြဆုတ္ေနတာပဲ ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ္က ပစ္မိန္႕ေပးလိုက္သည္။ ဆရာၾကီးက ဗိုလ္ၾကီးခဏေနဦးလို႕ ေျပာတာေတာင္ ဂရုမစိုက္မိ။

ေရွ႕ေျပးတပ္စိတ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္အမိန္႕အတုိင္း ဝို္င္းပစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ရန္သူေတြဘက္က ဘာမွျပန္ မလု ပ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဆရာၾကီးက အပစ္ရပ္ခုိင္းလိုက္သည္။ လွမ္းၾကည့္ေတာ့ သစ္ပင္ၾကားေတြထဲမွာ လႈပ္ ရွား မႈေတြ ကေတြ႕ေနရတံုး။ ခဏေန ေတာ့ တပ္ခြဲမွဳးတို႕ဘက္ကလည္း ေသနတ္သံေတြ ရပ္သြားျပီးမို႕ တပ္ျဖန္႕ျပီး ရွင္းသည္။ ေစာေစာက ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရန္သူ ေတြလို႕ထင္တဲ့ေနရာကိုရွင္းလိုက္ေတာ့ ရန္ သူေတြ မဟုတ္။ အဲဒီမွာ လယ္တဲတစ္လံုးရိွသည္။ အိမ္ပိုင္ရွင္ေတြကေတာ့ ေသနတ္သံၾကားထဲ့က ဗံုးခို က်ဥ္းထဲ ဆင္းပုန္းေနၾကျပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရန္သူေတြေျပးျပီလို႕ထင္တဲ့လႈပ္ရွားမႈေတြက သူတို႕ ပိုင္တဲ့ ဆိတ္ေ တြ ေသနတ္သံေၾကာင့္ ဆိတ္ျခံထဲမွာေယာက္ယက္ခတ္ေနတာျဖစ္သည္။ စာရင္းခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ့ပထမဆံုးတုိက္ပြဲတြင္ ကၽြန္ေတာ့္လက္ခ်က္ျဖင့္ ဆိတ္သံုးေကာင္ေသသြားသည္။

တပ္ခြဲမွဴးကို အေျခအေနတင္ျပေတာ့ ငါနဲ႕ကိုင္တုတ္ျပီးခ်ီးမြမ္းေထာပနာျပဳသည္။ ရြာသားေတြကိုသာ မွား ပစ္ လို႕က ေတာ့ မင္းေထာင္က်ျပီဟု ေကာင္းခ်ီးေပးသည္။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လစာ ( ထိုအခ်ိန္က ၄၅၀ က်ပ္) ထဲက တစ္ရာ့ ငါးဆယ္ျဖတ္ျပီး ပိုင္ရွင္ကိုေလ်ာ္လိုက္ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ညစာကေတာ့ ဆိတ္ သားေ ပါ့။ ရဲေဘာ္ေတြကေတာ့ တျပဳံုးျပံဳး၊ တပ္ခြဲမွဴးကေတာ့ စစ္ဆင္ေရးကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုးကို ကၽြန္ေတာ့္ ကို စစ္ဗို္လ္ၾကီးလို႕မေခၚ ဆိတ္ဗိုလ္ၾကီး လို႕သာေခၚေတာ့သည္။

ျပီးခဲ့သည့္အပတ္က ႏုိင္ငံျခားသတင္းေထာက္တစ္ဦးႏွင့္ေတြ႕သည္။ သူက ေကအုိင္အိုနဲ႕ ပဋိပကၡမွာ ႏွစ္ ဘက္ လံုးက စမပစ္ပါဘူးလို႕ေျပာထားရက္နဲ႕ ဘာလို႕ တုိက္ခုိက္မႈေလးေတြဆက္ျဖစ္ေနတာလဲလို႕ ေမး သည္။ ကၽြန္ေတာ္က ေရွ႕တန္း စစ္ေျမျပင္တြင္ ေသေရးရွင္ေရးအတြက္ လႈပ္ရွားေနရသူမ်ား ခံစားရသည့္ စိတ္ဖိ စီးမႈမ်ား၊ အခ်ိန္တိုအတြင္း ဆံုးျဖတ္ ရသည့္အေျခအနမ်ား အေၾကာင္းရွင္းျပရင္း ထိုအျဖစ္ အပ်က္ေလးကို ေျပာျပခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ တရား၀င္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးျဖစ္ဖို႕လိုသည္၊ ဒါမရိွဘဲနဲ႕ ႏွစ္ဘက္လက္နက္ကိုင္ေတြၾကား ယံုယံုၾကည္ၾကည္ သြားလာဆက္ဆံဖို႕ခက္သည္ဆို တာကို ရွင္းျပခဲ့သည္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ သတင္းေထာက္မိတ္ေဆြက ဒါဆိုရင္ မင္းရဲ့ ပထမဆံုးစစ္သားဘ၀က ဆိတ္နဲ႕ပတ္ သက္ေ န တာ အမွတ္ တရေပါ့လို႕ဆိုသည္။ ကၽြန္ေတာ္က စစ္သားဘ၀မွာသာမဟုတ္ သမၼတ ရဲ့ေျပာေရး ဆို ခြင့္ ရိွသူျဖစ္ေတာ့လည္း ဆိတ္နဲ႕ ပတ္ သက္ေနပါေသးတယ္ဟု ဆိုျပီး ေဒါက္တာ ဆိတ္ဖြားအျဖစ္ စြ တ္စြဲ ခံရပံု၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ေဒါက္တာ ဆိတ္ဖြားကို ေဖာ္ထုတ္ေရး အတြက္ေ ကာ္မရွင္ဖြဲ ႕စည္းေ ဆာင္ ရြက္ေနပံုမ်ားကို ရွင္းျပခဲ့သည္။

ကၽြန္ေတာ္ရွင္းျပတာကို ဘယ္လိုနားလည္သြားသည္မသိ၊ တြတ္ပီကာတြန္းထဲကလို ထူးဆန္းပါေပ့ ကို တြတ္ပီ ရယ္ လို႕ သေဘာရသည့္ သိုးေဆာင္း စကားကုိ တစ္ဖြဖြရြတ္ရင္း၊ မ်က္ရည္ လည္ေအာင္ ရယ္ကာ ႏႈတ္ ဆက္ျပန္သြားေတာ့သည္။

ေအာ္ ဆိတ္ × ဆိတ္× ဆိတ္ ပါကြယ္

ရဲထြဋ္