ဖိလစ္ပိုင္ကမ္းေျခေစာင့္တပ္ (ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၇)
ဖိလစ္ပိုင္ႏုိင္ငံအနီး နစ္ျမဳပ္သြားခဲ့တဲ့ ကုန္တင္သေဘၤာေပၚ က ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ျမန္မာသေဘၤာသား ၁၄ ေယာက္ကို ၂ ရက္ေလာက္ ၾကာလာတဲ့အခ်ိန္အထိ ျပန္ရွာလို႔ မေတြ႔ေသးဘဲ ျဖစ္ပါေန တယ္။ အသက္ ရွင္ လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ ျမန္မာသေဘၤာသားေတြ ကေတာ့ ဖိလစ္ပိုင္ႏုိင္ငံကတဆင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ကို ျပန္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကပါၿပီ။ သေဘၤာနစ္ျမဳပ္မႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အသက္မေသ က်န္ရစ္သူေတြ ကိုယ္ တုိင္ ေျပာျပခ်က္ေတြနဲ႔အတူ ဆက္သြယ္စံုစမ္းထားတဲ့ ေဒၚခင္မ်ိဳးသက္ က အျပည့္အစံု တင္ျပထား ပါတယ္။
အင္ဒိုနီးရွားႏုိင္ငံကေန တ႐ုတ္ႏုိင္ငံကို ဦးတည္ ေမာင္းႏွင္လာတဲ့ MV Harita Bauxite ကုန္တင္သေဘၤာမွာ လုိက္ပါလာတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ၂၄ ေယာက္ထဲက ေပ်ာက္ဆံုးေနသူ ၁၄ ေယာက္ကို ဆက္လက္ ရွာေဖြေနဆဲပဲလို႔ သေဘၤာရဲ႕ ရန္ကုန္ကိုယ္စားလွယ္႐ံုးျဖစ္တဲ့ Sam Sea Ray ကုမၸဏီ တာ၀န္ခံ ဦး၀င္းေဌး က ဗြီအိုေအ ကို ေျပာပါတယ္။
“ၿပီးခဲ့တဲ့ မိနစ္ပိုင္းေလာက္က ပို႔ထားတဲ့ သတင္းအရကေတာ့ေပါ့ေနာ္ သူတို႔ ရွာေဖြေနတာ မရပ္ေသးပါဘူးခင္ဗ်”
ေမး။ ။ ကယ္လိုရတဲ့ ၉ ေယာက္ထဲက ၂ ေယာက္က ေဆး႐ံုမွာ အခုထိ ရွိေနတုန္းလား ရွင့္။
“ေဆး႐ံုမွာ ဟုတ္ကဲ့ ၂ ေယာက္က ၂ ေယက္က Fitter ခ်ိဳေအးနဲ႔ သန္႔စင္မိုး”
ေမး။ ။ ေနာက္ ၇ ေယာက္ကေရာ သူတို႔ ဘယ္မွာရွိေနလဲ။
“သူတို႔က ေလာေလာဆယ္ ဟုိတယ္မွာရွိေနပါတယ္ခင္ဗ်။ End of the Road Inn ဆိုတဲ့ ဟိုတယ္မွာပါ။ ဟိုတယ္မွာရွိေနတာက ၇ ေယာက္၊ ေဆး႐ံုေပၚမွာက ၂ ေယာက္ေပ့ါေနာ္။ အဲဒီမွာ ရွိတာ ၇ ေယာက္ ေဆးရံုမွာ ၂ေယာက္ေပ့ါေနာ္။ ရွိတာက Chief Officer ၾကည္၀င္း၊ ေနာက္ 3rd Officer ခင္ေမာင္၀င္း၊ ေနာက္တေယာက္က 2nd အင္ဂ်င္နီယာ ခင္ေမာင္၀င္း၊ ေနာက္ AB ေအာင္သူ၀င္း၊ ေနာက္တေယာက္က AB ၀င္းေစာ၊ AB ရဲျမင့္ေဌးက ေပ်ာက္ေနတဲ့ အထဲမွာ ပါတယ္။ ေနာက္တေယာက္က ၀င္းမင္းသိန္း OS၊ ေနာက္ Oiler ေအာင္သန္း၀င္း”
အသက္ရွင္က်န္ရစ္သူေတြထဲက 2nd အင္ဂ်င္နီယာ ဦးေအာင္ေက်ာ္ခိုင္ က သေဘၤာနစ္ျမဳပ္ရတဲ့ အေျခအေနကို အခုလို ေျပာျပပါတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သေဘၤာေရာက္ေနတဲ့ ဧရိယာက ဗမာလိုေတာ့ ဆြဲ လို႔ေခၚတာေပါ့။ ေရလိႈင္း swell က အရမ္းႀကီးတဲ့ ေနရာႀကီးေပါ့။ တကယ္က common swell ဧရိယာမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရွိတယ္။ အ့ဲဒီအခ်ိန္မွာ စက္ခန္းက အင္ဂ်င္ကလည္း trouble ျဖစ္ၿပီးေတာ့၊ အင္ဂ်င္ခ်ိဳ႕ယြင္း သြားတာေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒီေတာ့ အင္ဂ်င္ကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရပ္လိုက္ရတယ္။ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ ၂ နာရီေလာက္ ၾကာသြားတာေပါ့။ ကာဂို (Cargo) ကလည္း အထူး loading ကာဂိုေပါ့၊ သေဘၤာက နဲနဲ ေစာင္းသြားတယ္ခင္ဗ်။ ၅ ဒီဂရီေလာက္ ေစာင္းသြားတယ္။ အင္ဂ်င္ကို ျပင္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပန္ထြက္မယ္ဆိုၿပီး အင္ဂ်င္ကို စႏႈိးမယ္ ျပင္တဲ့အခ်ိန္မွာ သေဘၤာႀကီးက ၂၅ ဒီဂရီေလာက္ ေစာင္းသြားတယ္ခင္ဗ်။ ေစာင္းသြားၿပီးေတာ့ ၅ မိနစ္အတြင္းမွာပဲ တခါထဲ တုံးလံုးႀကီး လဲသြား တယ္။ အမွန္ေတာ့ ေစာင္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ လိႈင္းက ႐ိုက္လိုက္ေတာ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ ကရိန္းေတြ ပါေတာ့ အ့ဲဒီကရိန္းေတြကလည္း တခါထဲကို ဘယ္ဘက္ကိုပါ ေစာင္းၿပီးေတာ့ တခါထဲကို တုံးလံုးလွဲခ်လိုက္သလို အဲ့ဒီလို တန္းျဖစ္သြားတာပါ။ ၇ မိနစ္အတြင္းမွာပဲ တခါထဲ တန္းျမဳပ္သြားတာ သေဘၤာႀကီးက။”
ေမး။ ။ အသက္ရွင္ ျပန္လြတ္လာတဲ့ အေျခအေနေလး ေျပာျပပါဦး။
“ကၽြန္ေတာ္က အင္ဂ်င္ခန္းက ၀န္ထမ္းဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သေဘၤာ ၂၀ ဒီဂရီေလာက္ ေစာင္းေန တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ တက္ေျပးသြားတယ္။ စက္ခန္းကိုလည္း လွည့္မၾကည့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ လြတ္တဲ့အေပါက္ကို ထြက္ေျပး သြားၿပီးေတာ့ ေဘာတကြင္းကို ဆြဲၿပီးေတာ့ ေရထဲ တခါတည္း ခုန္ဆင္းသြားတာ။ အသက္ကယ္ ေဖာင္နဲ႔ သြားေတြ႔တာေပါ့။ အသက္ကယ္ေဖာင္နဲ႔ ေမွ်ာၿပီး သြားေတာ့ တခါတည္း သေဘၤာႀကီးက အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ျမဳပ္သြားတာေပါ့။ လြတ္လာတာ ၁၀ ေယာက္ေပါ့၊ ၁၀ ေယာက္ မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဖာင္အဖြဲ႔ထဲမွာ ၆ ေယာက္၊ ေနာက္ အသက္ကယ္ ေဘာနဲ႔ သူတို႔ ကူးေနတာက ၃ ေယာက္၊ ေနာက္ဆံုးသြားတဲ့ Chief Cook စားဖိုမႉးက ၁ ေယာက္ရယ္ဆိုေတာ့ အားလံုး စုစုေပါင္း ၁၀ ေယာက္ေပါ့။”
ေမး။ ။ ဆံုးသြားရတဲ့သူက ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ ဆံုးသြားတာပါလဲရွင့္။
“ဒီည ၁၀ နာရီမွာ သေဘၤာနစ္တယ္။ မနက္ ၈ နာရီမွာ တ႐ုတ္သေဘၤာ တစင္းက လာကယ္တယ္။ ၁၀ ေယာက္ ကယ္ဆယ္ေရး သေဘၤာေပၚ ေရာက္တယ္။ အဲ ေရာက္တဲ့ ၅ မိနစ္ေလာက္အတြင္းမွာ ဒီ ကိုျမင့္ေအာင္ chief cook ႀကီးက ဆံုးသြားတယ္။ သူ႔ေဘာ္ဒီကို စစ္ေဆးေတာ့ ေနာက္ေက်ာ မွာ ေဟာင္းေလာင္းႀကီး ငါး အကိုက္ခံ ထားရတယ္အမ။”
ေမး။ ။ ဖိလစ္ပိုင္ကမ္းေျခကို ဘယ္လုိေရာက္လာလဲ ေျပာျပေပးပါအံုး။
“ည သေဘၤာ ၁၀ နာရီမွာ ျမဳပ္တယ္ဆို ဆယ္နာရီကေန မနက္ ၈ နာရီအထိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ အသက္ကယ္ေဖာင္နဲ႔ ေမ်ာေနတာေပါ့။ မနက္ခင္းမွာ တ႐ုတ္သေဘၤာက လာကယ္တယ္။ ညေန ၄ နာရီေလာက္က်ေတာ့ ဖိလစ္ပိုင္ ကမ္း႐ိုးတန္းေစာင့္တပ္ (Coast Guard) က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို လာေခၚသြားတာေပါ့။ သူတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ထားပါတယ္ အခု။”
ေမး။ ။ ဖိလစ္ပိုင္ ဘယ္ၿမိဳ႕မွာ ေရာက္ေနလဲရွင့္
“ဒီကၽြန္းၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ပဲ”
ေမး။ ။ အခု ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ၁၄ ေယာက္ရဲ႕ အေျခအေန ဘယ္လုိ ရွိမယ္လို႔ ကိုေအာင္ေက်ာ္ခိုင္ ခန္႔မွန္းပါလဲ။
“ခန္႔မွန္းလို႔ေတာ့ မရဘူးဗ်။ ကိုယ္ကလည္း အသက္လုၿပီးေတာ့ ေျပးလာတယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္လိုလည္း ေျပးတဲ့လူလည္း ရွိေကာင္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ကလည္း ည ၁၀ နာရီ ဆိုေတာ့ ေမွာင္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ သိပ္မျမင္ရဘူး။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ က်ေတာ့ေလ။ ဒီေန႔ဆို သံုးရက္ေျမာက္ေပါ့။ ရွာေဖြဆဲပါပဲ။ ဒီမွာေတာ့ေလ။ ေလာေလာဆယ္ကေတာ့ တေယာက္မွ ရွင္ေနရက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေသဆံုးတဲ့ အေလာင္းကိုေသာ္လည္း မေတြ႔ေသးပါဘူး။ ရွာေဖြဆဲပါတဲ့ Coast Guard က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို အေၾကာင္းၾကားေပးပါတယ္။”
ေမး။ ။ တခ်ိဳ႕သတင္းေတြမွာ သူတို႔က မရွာေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာေနၾကပါတယ္။
“အဲ ရွာေနပါတယ္ခင္ဗ်။ ရွာေနတယ္။ ဒီေန႔ မနက္ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေန႔ခင္း ၁ နာရီေလာက္ အထိက ရဟတ္ယာဥ္ (Helicopter) ေရာ၊ Navy ေရတပ္ေရာက ရွာေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိပါတယ္။”
ေမး။ ။ စက္ျပင္ေနတယ္ ဆိုေတာ့ အင္ဂ်င္ခန္းရဲ႕ အတြင္းခန္းထဲမွာ ရွိေနတာဆိုေတာ့ သေဘၤာျမဳပ္ရင္ သူတို႔ ပါသြားႏိုင္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးမ်ား ရွိလားရွင့္။
“တကယ္လို႔ ရွိခဲ့ရင္ ပါသြားႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အင္ဂ်င္ခန္းထဲကပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း တက္ေျပးလာတာပါ။”
ေမး။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဘယ္ေတာ့ေလာက္မ်ား ျပန္ပို႔ႏိုင္မယ္လို႔ သံ႐ံုးက ေျပာလဲရွင့္။
“သံ႐ံုး၀န္ထမ္းေတြလည္း ဒီမွာ ေရာက္ေနပါတယ္။ ဒီည ဒီမွာ လ၀က ကိစၥေတြ၊ ေနာက္ စာရြက္စာတမ္း ကိစၥေတြ အကုန္ၿပီးၿပီလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီဒဏ္ရာရသူ ၂ ေယာက္ ေဆး႐ံုက ဆင္းႏိုင္လို႔ ရွိရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီညကို မနီလာ သြားဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိပါတယ္။”
အသက္မေသဘဲ က်န္ခဲ့သူေတြထဲက တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးေအာင္ေက်ာ္ခိုင္ ေျပာျပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
VOA
“ၿပီးခဲ့တဲ့ မိနစ္ပိုင္းေလာက္က ပို႔ထားတဲ့ သတင္းအရကေတာ့ေပါ့ေနာ္ သူတို႔ ရွာေဖြေနတာ မရပ္ေသးပါဘူးခင္ဗ်”
ေမး။ ။ ကယ္လိုရတဲ့ ၉ ေယာက္ထဲက ၂ ေယာက္က ေဆး႐ံုမွာ အခုထိ ရွိေနတုန္းလား ရွင့္။
“ေဆး႐ံုမွာ ဟုတ္ကဲ့ ၂ ေယာက္က ၂ ေယက္က Fitter ခ်ိဳေအးနဲ႔ သန္႔စင္မိုး”
ေမး။ ။ ေနာက္ ၇ ေယာက္ကေရာ သူတို႔ ဘယ္မွာရွိေနလဲ။
“သူတို႔က ေလာေလာဆယ္ ဟုိတယ္မွာရွိေနပါတယ္ခင္ဗ်။ End of the Road Inn ဆိုတဲ့ ဟိုတယ္မွာပါ။ ဟိုတယ္မွာရွိေနတာက ၇ ေယာက္၊ ေဆး႐ံုေပၚမွာက ၂ ေယာက္ေပ့ါေနာ္။ အဲဒီမွာ ရွိတာ ၇ ေယာက္ ေဆးရံုမွာ ၂ေယာက္ေပ့ါေနာ္။ ရွိတာက Chief Officer ၾကည္၀င္း၊ ေနာက္ 3rd Officer ခင္ေမာင္၀င္း၊ ေနာက္တေယာက္က 2nd အင္ဂ်င္နီယာ ခင္ေမာင္၀င္း၊ ေနာက္ AB ေအာင္သူ၀င္း၊ ေနာက္တေယာက္က AB ၀င္းေစာ၊ AB ရဲျမင့္ေဌးက ေပ်ာက္ေနတဲ့ အထဲမွာ ပါတယ္။ ေနာက္တေယာက္က ၀င္းမင္းသိန္း OS၊ ေနာက္ Oiler ေအာင္သန္း၀င္း”
အသက္ရွင္က်န္ရစ္သူေတြထဲက 2nd အင္ဂ်င္နီယာ ဦးေအာင္ေက်ာ္ခိုင္ က သေဘၤာနစ္ျမဳပ္ရတဲ့ အေျခအေနကို အခုလို ေျပာျပပါတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သေဘၤာေရာက္ေနတဲ့ ဧရိယာက ဗမာလိုေတာ့ ဆြဲ လို႔ေခၚတာေပါ့။ ေရလိႈင္း swell က အရမ္းႀကီးတဲ့ ေနရာႀကီးေပါ့။ တကယ္က common swell ဧရိယာမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရွိတယ္။ အ့ဲဒီအခ်ိန္မွာ စက္ခန္းက အင္ဂ်င္ကလည္း trouble ျဖစ္ၿပီးေတာ့၊ အင္ဂ်င္ခ်ိဳ႕ယြင္း သြားတာေပါ့ေနာ္။ အဲ့ဒီေတာ့ အင္ဂ်င္ကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရပ္လိုက္ရတယ္။ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ ၂ နာရီေလာက္ ၾကာသြားတာေပါ့။ ကာဂို (Cargo) ကလည္း အထူး loading ကာဂိုေပါ့၊ သေဘၤာက နဲနဲ ေစာင္းသြားတယ္ခင္ဗ်။ ၅ ဒီဂရီေလာက္ ေစာင္းသြားတယ္။ အင္ဂ်င္ကို ျပင္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပန္ထြက္မယ္ဆိုၿပီး အင္ဂ်င္ကို စႏႈိးမယ္ ျပင္တဲ့အခ်ိန္မွာ သေဘၤာႀကီးက ၂၅ ဒီဂရီေလာက္ ေစာင္းသြားတယ္ခင္ဗ်။ ေစာင္းသြားၿပီးေတာ့ ၅ မိနစ္အတြင္းမွာပဲ တခါထဲ တုံးလံုးႀကီး လဲသြား တယ္။ အမွန္ေတာ့ ေစာင္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ လိႈင္းက ႐ိုက္လိုက္ေတာ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ ကရိန္းေတြ ပါေတာ့ အ့ဲဒီကရိန္းေတြကလည္း တခါထဲကို ဘယ္ဘက္ကိုပါ ေစာင္းၿပီးေတာ့ တခါထဲကို တုံးလံုးလွဲခ်လိုက္သလို အဲ့ဒီလို တန္းျဖစ္သြားတာပါ။ ၇ မိနစ္အတြင္းမွာပဲ တခါထဲ တန္းျမဳပ္သြားတာ သေဘၤာႀကီးက။”
ေမး။ ။ အသက္ရွင္ ျပန္လြတ္လာတဲ့ အေျခအေနေလး ေျပာျပပါဦး။
“ကၽြန္ေတာ္က အင္ဂ်င္ခန္းက ၀န္ထမ္းဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သေဘၤာ ၂၀ ဒီဂရီေလာက္ ေစာင္းေန တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ တက္ေျပးသြားတယ္။ စက္ခန္းကိုလည္း လွည့္မၾကည့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ လြတ္တဲ့အေပါက္ကို ထြက္ေျပး သြားၿပီးေတာ့ ေဘာတကြင္းကို ဆြဲၿပီးေတာ့ ေရထဲ တခါတည္း ခုန္ဆင္းသြားတာ။ အသက္ကယ္ ေဖာင္နဲ႔ သြားေတြ႔တာေပါ့။ အသက္ကယ္ေဖာင္နဲ႔ ေမွ်ာၿပီး သြားေတာ့ တခါတည္း သေဘၤာႀကီးက အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ျမဳပ္သြားတာေပါ့။ လြတ္လာတာ ၁၀ ေယာက္ေပါ့၊ ၁၀ ေယာက္ မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဖာင္အဖြဲ႔ထဲမွာ ၆ ေယာက္၊ ေနာက္ အသက္ကယ္ ေဘာနဲ႔ သူတို႔ ကူးေနတာက ၃ ေယာက္၊ ေနာက္ဆံုးသြားတဲ့ Chief Cook စားဖိုမႉးက ၁ ေယာက္ရယ္ဆိုေတာ့ အားလံုး စုစုေပါင္း ၁၀ ေယာက္ေပါ့။”
ေမး။ ။ ဆံုးသြားရတဲ့သူက ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ ဆံုးသြားတာပါလဲရွင့္။
“ဒီည ၁၀ နာရီမွာ သေဘၤာနစ္တယ္။ မနက္ ၈ နာရီမွာ တ႐ုတ္သေဘၤာ တစင္းက လာကယ္တယ္။ ၁၀ ေယာက္ ကယ္ဆယ္ေရး သေဘၤာေပၚ ေရာက္တယ္။ အဲ ေရာက္တဲ့ ၅ မိနစ္ေလာက္အတြင္းမွာ ဒီ ကိုျမင့္ေအာင္ chief cook ႀကီးက ဆံုးသြားတယ္။ သူ႔ေဘာ္ဒီကို စစ္ေဆးေတာ့ ေနာက္ေက်ာ မွာ ေဟာင္းေလာင္းႀကီး ငါး အကိုက္ခံ ထားရတယ္အမ။”
ေမး။ ။ ဖိလစ္ပိုင္ကမ္းေျခကို ဘယ္လုိေရာက္လာလဲ ေျပာျပေပးပါအံုး။
“ည သေဘၤာ ၁၀ နာရီမွာ ျမဳပ္တယ္ဆို ဆယ္နာရီကေန မနက္ ၈ နာရီအထိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ အသက္ကယ္ေဖာင္နဲ႔ ေမ်ာေနတာေပါ့။ မနက္ခင္းမွာ တ႐ုတ္သေဘၤာက လာကယ္တယ္။ ညေန ၄ နာရီေလာက္က်ေတာ့ ဖိလစ္ပိုင္ ကမ္း႐ိုးတန္းေစာင့္တပ္ (Coast Guard) က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို လာေခၚသြားတာေပါ့။ သူတို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ထားပါတယ္ အခု။”
ေမး။ ။ ဖိလစ္ပိုင္ ဘယ္ၿမိဳ႕မွာ ေရာက္ေနလဲရွင့္
“ဒီကၽြန္းၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ပဲ”
ေမး။ ။ အခု ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ၁၄ ေယာက္ရဲ႕ အေျခအေန ဘယ္လုိ ရွိမယ္လို႔ ကိုေအာင္ေက်ာ္ခိုင္ ခန္႔မွန္းပါလဲ။
“ခန္႔မွန္းလို႔ေတာ့ မရဘူးဗ်။ ကိုယ္ကလည္း အသက္လုၿပီးေတာ့ ေျပးလာတယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္လိုလည္း ေျပးတဲ့လူလည္း ရွိေကာင္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ကလည္း ည ၁၀ နာရီ ဆိုေတာ့ ေမွာင္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ သိပ္မျမင္ရဘူး။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ က်ေတာ့ေလ။ ဒီေန႔ဆို သံုးရက္ေျမာက္ေပါ့။ ရွာေဖြဆဲပါပဲ။ ဒီမွာေတာ့ေလ။ ေလာေလာဆယ္ကေတာ့ တေယာက္မွ ရွင္ေနရက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေသဆံုးတဲ့ အေလာင္းကိုေသာ္လည္း မေတြ႔ေသးပါဘူး။ ရွာေဖြဆဲပါတဲ့ Coast Guard က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို အေၾကာင္းၾကားေပးပါတယ္။”
ေမး။ ။ တခ်ိဳ႕သတင္းေတြမွာ သူတို႔က မရွာေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာေနၾကပါတယ္။
“အဲ ရွာေနပါတယ္ခင္ဗ်။ ရွာေနတယ္။ ဒီေန႔ မနက္ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေန႔ခင္း ၁ နာရီေလာက္ အထိက ရဟတ္ယာဥ္ (Helicopter) ေရာ၊ Navy ေရတပ္ေရာက ရွာေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိပါတယ္။”
ေမး။ ။ စက္ျပင္ေနတယ္ ဆိုေတာ့ အင္ဂ်င္ခန္းရဲ႕ အတြင္းခန္းထဲမွာ ရွိေနတာဆိုေတာ့ သေဘၤာျမဳပ္ရင္ သူတို႔ ပါသြားႏိုင္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးမ်ား ရွိလားရွင့္။
“တကယ္လို႔ ရွိခဲ့ရင္ ပါသြားႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အင္ဂ်င္ခန္းထဲကပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း တက္ေျပးလာတာပါ။”
ေမး။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဘယ္ေတာ့ေလာက္မ်ား ျပန္ပို႔ႏိုင္မယ္လို႔ သံ႐ံုးက ေျပာလဲရွင့္။
“သံ႐ံုး၀န္ထမ္းေတြလည္း ဒီမွာ ေရာက္ေနပါတယ္။ ဒီည ဒီမွာ လ၀က ကိစၥေတြ၊ ေနာက္ စာရြက္စာတမ္း ကိစၥေတြ အကုန္ၿပီးၿပီလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီဒဏ္ရာရသူ ၂ ေယာက္ ေဆး႐ံုက ဆင္းႏိုင္လို႔ ရွိရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီညကို မနီလာ သြားဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိပါတယ္။”
အသက္မေသဘဲ က်န္ခဲ့သူေတြထဲက တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးေအာင္ေက်ာ္ခိုင္ ေျပာျပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
VOA
No comments:
Post a Comment
မိမိတို႔၏အျမင္မ်ားကို လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာေရးသားႏိုင္ပါသည္။
ဘမ္းမည္မဟုတ္ပါ။